7 ธันวาคม 2549 17:02 น.
อรุณสุข
เจ็ดธันวามาครบบรรจบฤกษ์
อรุณเบิกแจ่มฟ้ามหาสมัย
เสด็จพระองค์หญิงมิ่งขวัญไทย
พระครรไลสู่สถานวิมานกร.
ปรีเปรมปราโมทย์ทั้ง กรุงศรีฯ
เยาวนาถวงศ์จักรี ประสูติสร้าง
พัชรกิติยาภา นรี ศิริพสก ไทยเฮย
เจ็ดธันวาบ่ร้าง สุขล้น ชนสยาม
ดวงใจราษฎร์รักยิ่ง พระหลานเธอฯ
ทรงสิริโสภาเสมอ อัปสรสร้าง
กรณีย์กิจพระบำเรอ ราษฎร์เหล่า สยามเฮย
ดับทุกข์อวยสุขบ่ร้าง ประจักษ์แคว้น แดนไทย
พระทรงวิริยะยิ่ง ขัตติยา
เจนจบการศึกษา ต่างแคว้น
ชำนาญนิติศาสตรา หลักสูตร
ดุษฎีบัณฑิตแม้น วิลาศเลื่อง ลือชา
พระเกียรติก้องเกริกแคว้น แดนสยาม
ทรงเป็นปิ่นเขตคาม หลักแคว้น
พสกนิกรทุกนาม เทิดศักดิ์ พระเฮย
สมชาติขัตติยะแม้น เยี่ยมมิ่ง ขวัญเมือง
ครบรอบสมภพเยี่ยม อีกหน
ยี่สิบแปดวสาชนม์ ผ่านแล้ว
เหล่าราษฎร์ทั่วสกล ขอส่ง พรเฮย
ขอพระองค์จงเพริศแพร้ว นิราศทุกข์ สุขเกษม
ขออัญเชิญเทวามาประสิทธิ์
เดชะฤทธิ์รัตนตรัยอันไพศาล
โปรดอวยชัย ยศ สุข ทุกทิวาร
แด่พระหลานฯขอพระองค์ทรงพระเจริญ.
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะข้าพระพุทธเจ้า.
สมาชิกชมรมบ้านกลอนไทย
8 กันยายน 2549 18:04 น.
อรุณสุข
สูรย์จันทร์ วันคืน มิฝืนโลก
สุขโศก สลับกัน เช่นนั้นหนอ
วัฏฏะ อนิจจัง มิรั้งรอ
เกิดก่อ เลื่อนลับ ถึงดับลง
ดั่งเช่นเรา ท่านไหน ใครทั้งหมด
ยากหนีกฎ กรรมก่อน ย้อนมาส่ง
แสวงดี กรรมดั้น ให้มั่นคง
แม้นชั่วชัก หนักปลง ลงอบาย
พระสัทธรรม คำสอน สังวรณ์ไว้
ประดับใน มโนนิตย์ มิผิดหมาย
ความดีนั้น หมั่นสร้าง จนวางวาย
ถึงสูญกาย ยังไว้ชื่อ ให้ลือชา
ขอยกเอาบางบทพจน์พระพุทธ
ประดับสุต โสตสร้าง มิพ่างหา
พรหมวิหารธรรมชัดปลูกศรัทธา
เหล่าบริวาร์แวดล้อมน้อมใจรัก
อิทธิบาทธรรมบทอวยยศสุข
สำเร็จทุกการกิจมิผิดหลัก
ทศพิธธรรมช่วยทวยราษฎร์ภักดิ์
เสริมยศศักดิ์ชั้นชื่อให้ลือนาน
จงเถิดท่านหมั่นสร้างทางกุศล
เสริมมงคล บุญใหญ่ อันไพศาล
ทำความดี เว้นไว้ ปวงภัยพาล
ดับสังขารคงดับทุกข์สุขนิรันดร์
2 สิงหาคม 2549 14:44 น.
อรุณสุข
สายลมยามพัดผัน พารักอันพิสุทธิ์ผิน
เพียงหลงลมรักริน อาจจะภินท์หนอหัวใจ
ลมเย็นเพียงครู่แคล้ว คลาดสาย ลมรา
ชั่ววูบชั่ววันกลาย อบอ้าว
ดั่งรักเมื่อวันผาย ผันผ่าน ชื่นแด
ยามรักหลีกหลบร้าว รุ่มร้อน หทัยถวิล
ลมลวงเมื่อล่วงเร้า จิตก็เฝ้าพะวงหา
ดื่มด่ำฉ่ำอุรา หลงเงาวายุพัดลวง
ลมรักมิพักแผ้ว พานใจ
ดื่มด่ำฉ่ำชื่นใน อกน้อย
ลมรักหักเหไฉน ขึ้นกลับ แรมเฮย
หลงว่าลมรักร้อย ถูกแท้ลมลวง.
22 กรกฎาคม 2549 17:15 น.
อรุณสุข
น้อมประณตวันทนาอาศิรวาท
แทบพระบาททุกพระองค์พระทรงศรี
ผู้ทรงปกชาติไทยป้องไพรี
สดุดีมหาราชรั้งชาติไทย
พระเจ้าพรหมมหาราชสร้างชาติเชิด
พระเกียรติเกิดเพราะกรำศึกทั้งเหนือใต้
สถาปนาไทยเหนือเชื้อเผ่าไทย
สุโขทัย สุพรรณภูมิ เป็นปูมมา
พ่อขุนรามคำแหงทรงแกร่งศึก
ทรงผนึกสุโขทัยให้เติบกล้า
ทรงประดิษฐ์คิดอักษรแต่ก่อนมา
ศาสนารุ่งเรืองประเทืองธรรม์
ศิลาจารึกไว้ได้ตระหนัก
ทรงใช้หลักราชธรรมนำสุขสรรค์
ปกครองด้วยเมตตาสารพัน
ไทยจึงมั่นคงแคว้นในแดนดิน
สมเด็จพระนเรศวรมหาราช
ทรงเชี่ยวศาสตร์การศึกตื้นลึกสิ้น
ทรงกู้ชาติ ศาสน์ ไซร้จากไพริน
เป็นหลักแว่นแคว้นถิ่นแผ่นดินไทย
อยุธยามหานครกำจรยศ
เกียรติปรากฏล้ำยุคทุกสมัย
เศรษฐกิจ การเมือง เลื่องลือไกล
การฑูตไทย ก้าวหน้า กว่าทุกเมือง
ด้วยพระปรีชาชาญการครองรัฐ
ใต้ร่มฉัตรพระนารายณ์ฯไทยลือเลื่อง
พระบารมีต่างแคว้นแสนประเทือง
ยุครุ่งเรืองวรรณกรรมล้วนกำจาย
มาถึงช่วงเสื่อมทรุดอยุธเยศ
สิ้นประเทศชาติพันธุ์ขวัญสลาย
ศึกพม่าพร่าผลาญบ้านเมืองวาย
เหลือรอดตายตั้งกลุ่มห้าชุมชน
พระเจ้าตากฯมหาราชชาตินักรบ
ทรงสยบผองภัยไทยทุกหน
ทรงรวมชาติรวมใจไทยทุกคน
สร้างกรุงธนบุรีเป็นศรีไทย
สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าฯมหาราช
ทรงสร้างชาติศาสน์ผดุงตั้งกรุงใหม่
สถาปนาจักรีวงศ์ดำรงไทย
สืบชาติเผ่าเหล่าไทยให้ยืนยง
สมเด็จพระเจษฎามหาราช
เสริมพระศาสน์สมหวังดั่งประสงค์
เศรษฐกิจ ก้าวล้ำสมจำนงค์
ชาติมั่นคงด้วยบารมี ธ ปรีชา
สมเด็จพระปิยมหาราชนาถบพิตร
พระสถิตรวมใจไทยทั่วหล้า
ทรงเลิกทาส คืนไท ชื่นใจประชา
ตราบชนมายุเกื้อเพื่อแผ่นดิน
สมเด็จพระมหาธีราราช
ทรงเกื้อหนุนเหล่าปราชญ์ฟื้นศาสตร์ศิลป์
เหล่าพสกนิกรสุขทุกชีวิน
สมดั่งเจตนจินต์พระปิ่นเมือง
สมเด็จพระภัทรราชนาถบพิตร
พระผู้เสริมเกษตรกิจให้ฟูเฟื่อง
วางรากฐานถิ่นไทยให้ประเทือง
ชาติ ศาสน์เรืองด้วยทศธรรมนำพระทัย
เย็นศิระมหาราชชาติสยาม
ทุกเขตคามแซ่ซร้องก้องไสว
ขอเทิดทุกพระองค์พระทรงชัย
ประทับในดวงจิตสนิทนาน
ขอบารมีทุกพระองค์ทรงปกชาติ
ดลจิตราษฎร์รู้รัก สมัครสมาน
ปวงทุกข์โศกโรคภัยอย่าได้พาน
ตราบเท่านานเจริญสวัสดิ์พิพัฒน์ชัย.
5 เมษายน 2549 08:51 น.
อรุณสุข
ขอบคุณ...สำหรับการดูแล
ขอบคุณ...สำหรับรักแท้ที่มีให้
ขอบคุณ...สำหรับทุกความห่วงใย
ขอบคุณ...สำหรับหัวใจที่ให้กัน...
เสียใจ...สำหรับการลาจาก
เสียใจ...สำหรับการพลัดพรากจากสิ่งฝัน
เสียใจ...สำหรับเวลาและคืนวัน
เสียใจ...สำหรับความสัมพันธ์แต่ก่อนมา...
เข้าใจ...สำหรับทุกเหตุผล
เข้าใจ...สำหรับทุกคนที่ห่วงหา
เข้าใจ...สำหรับความจำเป็นแห่งการจากลา
เข้าใจ...สำหรับทุกหยาดน้ำตาที่หลั่งริน.
หน้าส่วนตัว
5661
