๏ วันที่ห้า มกรา มาบรรจบเกิดมาครบ ปีนี้ เจ็ดสิบสามสุขภาพ ยังดี สง่างามเป็นไปตาม ครรลอง ของวันวัย.ยังนั่งได้ ยืนตรง คงสง่าแม้จะช้า เชื่องลง อย่าสงสัยเรายังก้าว เดินหน้า มิอาลัยกับวันวัย ที่เรา ก้าวเผชิญ.ทำทุกวัน ผ่านมา ดีที่สุดมิเคยหยุด ทำดี ให้ขัดเขินลดข้อชัด ขัดแย้ง ไม่ก้าวเกินพร้อมก้าวเดิน อย่างระวัง และตั้งใจ.มีสิ่งใหม่ ใดใด ที่ในหล้าก็ศึกษา เรียนรู้ ยังสู้ไหวถึงเทคโน โลยี จะก้าวไกลเราก้าวไป พร้อมกัน เท่านั้นพอ.ไม่ต้องแข่ง กับใคร ในชีวิตแข่งกับจิต พิชิตใจ ไม่หวั่นหนอตั้งหน้าทำ ความดี ไม่รีรอไม่เคยท้อ สิ่งใด ในชีวิน.อายุเรา ยืนนาน จนวันนี้แต่ละปี ผันผวน ชวนถวิลมีขึ้นลง ปลงอยู่ เป็นอาจินต์ไม่เคยสิ้น จากไป ให้อาวรณ์.ขอขอบคุณ ชีวิต ในวันนี้ล้วนแต่มี บทเรียน ที่สั่งสอนให้รู้จัก หัดแก้ ในทุกตอนเหมือนละคร แต่ละบท ทุกรสไป.ขอกราบอ้อน พรให้ ในวันเกิดสิ่งใดเลิศ ล้ำค่า พาสดใสให้ครอบครัว อยู่สุข ทุกวันไปขอกายใจ ให้อยู่ สู้ชะตา ๚๛
๏ ได้ข่าวเธอจากไปในวันนี้ในฤดีเศร้าใจอาลัยหมองเคยทำงานร่วมกันเธอเป็น (ผอ.) กองเราลูกน้องกองใหม่ในครั้งนั้น.ได้ร่วมงานใกล้ชิดมิตรไมตรีในหน้าที่ซื่อตรงและแข็งขันเป็นตัวอย่างให้ลูกน้องเข้าใจกันร่วมสร้างสรรค์ผลงานท่านชื่นใจ.หลังเกษียณจากกันมานานแล้วไม่มีแววแว่วข่าวคราวที่ไหนเพื่อนส่งไลน์เมื่อเช้าให้เศร้าใจเธอจากไปไปลับไม่กลับมา.ขอความดีที่ทำล้ำเลิศสุดส่งผลรุดสู่สวรรค์ในชั้นฟ้าสูุ่สุขสัมปรายภพดั่งจินดาเป็นนางฟ้าในสวรรค์วิมานพรหม๚๛
ครบรอบ 42 ปี๏ สี่สิบสองรอบปีการครองรักได้ประจักษ์แก่ใจในหลายสิ่งการประคับประคองกันนั้นยากจริงต้องทนนิ่งบางครั้งยั้งวาจา.แม้จะมีกระทบบ้างเป็นบางคราวไม่ยืดยาวต่อปากมากเรื่องหนาเรื่องใดที่ทนได้คลายอัตตาเก็บวาจาเอาไว้ไม่ต่อกร.เมื่อพายุสร่างซาเวลาใหม่เราก็ไม่เก็บคำนำมาสอนไว้เตือนจิตคิดให้ไร้นิวรณ์เหมือนเมื่อตอนรักกันเมื่อวันเยาว์.รักเราจึงรื่นราบตราบวันนี้สี่สิบสองปีผ่านไปไม่มีเหงาได้ฟังเสียงหลานน้อยค่อยกล่อมเกลาพอบรรเทาเหงาจิตไม่คิดเคือง๚๛
หน้าส่วนตัว
1350
