23 ธันวาคม 2552 22:02 น.
อรรธนิศา
จาก บัญชี ถิ่นเก่าเคยเนานาน
เคยร่วมงานกันอยู่ดูสุขสันต์
แม้งานหนักมากน้อยคอยช่วยกัน
ร่วมสร้างสรรค์ผลงานอันเกริกไกร
งานคืองานพวกเราล้วนเข้าจิต
บางครั้งคิดมากล้นทนไม่ไหว
แต่หน้าที่คือสิ่งบันดาลใจ
ทำอย่างไรให้สำเร็จเสร็จได้ทัน
ร่วมกันทำงานนี้เหมือนพี่น้อง
ตามครรลองหน้าที่อย่างสุขสันต์
จะหนักนิดเบาหน่อยคอยช่วยกัน
แล้วงานนั้นก็สำเร็จเสร็จด้วยดี
หลังเสร็จงานพวกเราได้พักผ่อน
เที่ยวตะลอนเบิกบานตามวิถี
ร่วมสนุกสุขสันต์กันทุกปี
เหมือน เพณี เคยทำประจำมา
มาบัดนี้ต้องจาก เพื่อน-น้อง-พี่
แม้นยินดีแต่ใจหายคล้ายกันหนา
เคยร่วมงานด้วยกันทุกวันมา
ต้องจากลากันไปให้อาวรณ์
มีเพียงแต่สิ่งดี...นี้มอบให้
จำเรียงไว้ให้ประจักษ์แทนอักษร
แม้ห่างกันแค่ไหนใจอาทร
แทนสุนทรแทนถ้อยร้อยกำนัล
แม้นวันใดนึกได้อาลัยหา
อักษราบทนี้ที่สร้างสรรค์
จะคอยเตือนใจตรึกนึกถึงกัน
นึกถึงวันเคยผ่านไม่นานมา
ขอให้มีชีวีที่ผาสุข
ไร้สิ่งทุกข์สุขสันต์ทุกวันหนา
อยากทำการสิ่งใดในอุรา
ได้สมค่าสมจินต์ถวิลเอยฯ...
23 ธันวาคม 2552 21:00 น.
อรรธนิศา
อยากร้องไห้-ร้องไปให้สาจิต
น้องมีสิทธิ์ทำได้ถ้าใจหมอง
เมื่อถูกความทุกข์ซ้ำเข้าจำจอง
ความโศกครองจนทั่วห้องหัวใจ
มิใช่สิ่งอับอายน่าขายหน้า
เมื่อน้ำตาเอ่อท้นล้นหลั่งไหล
ปล่อยให้มันหลั่งมาสาสมใจ
ชะล้างให้ความโศกวิโยคคลาย
พี่ไม่เคยคิดยั่วหัวเราะเยาะ
อาจเป็นเพราะเคยช้ำระกำหลาย
เมื่อเห็นน้องหมองหม่นทุรนทุราย
จิตพี่ชายก็เศร้าเฝ้ากังวล
แต่น้องเอ๋ยน้องรัก
ต้องรู้จักหักห้ามตามเหตุผล
แม้ชีวิตผิดพลาดไม่อาจทน
อย่าตีตนต่ำค่าว่าเราทราม
อย่าทำตนอ่อนแอแก่ใครเห็น
เชิดหน้าเด่นอย่าให้ใครมาหยาม
หากอยู่เดียวเปลี่ยวเปล่าทุกข์เศร้าลาม
เชิญคนงามหลั่งน้ำตาให้สาใจ
23 ธันวาคม 2552 20:49 น.
อรรธนิศา
อย่าโศกเศร้าไปใยให้หม่นหมอง
จงหยุดร้องไห้เถิดไม่เกิดผล
เช็ดน้ำตาเสียเถิดนฤมล
คนทุกคนต้องรู้สู้ชะตา
อย่าให้ความผิดหวังขังดวงจิต
จะเป็นพิษกร่อนหนักยากรักษา
ควรขับไล่ความทุกข์รุกอุรา
ลุกขึ้นมาสู้โลกอย่าโศกตรม
เธอยังเยาว์เกินกว่าจะมาคิด
เพียงชีวิตครั้งแรกแทรกขื่นขม
ก็ยอมแพ้ต่อมันหวั่นระทม
ใยมิข่มดวงจิตคิดให้ดี
ชีวิตยังก้าวไกลไปอีกมาก
ต้องทุกข์ยากอีกนานผ่านวิถี
จึงจะพ้นอุปสรรคหักชีวี
ค่อยยินดีแย้มยิ้มพริ้มกับมัน
แล้วเธอจะพบสิ่งใสพิสุทธิ์
ถ้าเร่งรุดก้าวไปไม่เหหัน
ทางข้างหน้าที่ดีมีอนันต์
หากฝ่าฟันต่อไปคงได้มา
มวลความหวังทั้งหลายที่ในโลก
หากรอโชคช่วยให้ไม่อาจหา
มือของเรา เท้าของเราเท่านั้นนา
ที่ใช้ฝ่าความหวังได้ดังจินต์
23 ธันวาคม 2552 20:37 น.
อรรธนิศา
เสียงกระดิ่ง กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง วิ่งเร็วรุด
เห็นบุรุษไปรษณีย์รี่ไปหา
ถามจดหมายน้องพี่มีส่งมา
ปลื้มอุราได้รับตอบฉับไว
เห็นลายมือหน้าซองใช่น้องแน่
พี่รีบแก้ออกอ่านคำขานไข
จามจุรีเขียนคำด่ำดื่มใจ
แม้อ่านไปหลายครั้งยังฝังทรวง
น้องจัดสรรที่ให้กลางใจน้อง
แม้ครึ่งห้องหัวใจที่ใฝ่หวง
ก็มากเกินความหวังพี่ทั้งปวง
เพียงเศษทรวงเสี้ยวหนึ่งก็พึงพอ
ไม่อยากให้น้องหวังฝังใจมาก
พี่คนยากเกินไปกว่าใจขอ
รวยความรักหนักอก พกไม่พอ
ไม่อยากขอหยิบยื่นฝืนให้ใคร
พี่คนเคยอกหักรักเป็นพิษ
จึงไม่คิดจะรักปักคนไหน
เพราะความหลังฝังย้ำจำใส่ใจ
มิอยากให้ความหวังใครทั้งนั้น
ให้รู้จักอย่างนี้จะดีกว่า
คิดเสียว่าเป็นพี่ชายของสายขวัญ
รอให้ถึงพรุ่งนี้คงมีวัน
บาดแผลนั้นอาจหายได้ชื่นชู
ไม่อยากให้จามจุรีต้องสีหมอง
ขอประคองรองไว้ให้เด่นหรู
กลีบยูงทองจะรองรับซับพธู
จะเอ็นดูเหมือนน้องอย่าหมองตรม
คนอย่างพี่มีเพียงสิทธิ์คิดเพ้อฝัน
แรกพบกันก็ไม่คิดสนิทสนม
แต่น้ำใจน้องนี้ซิน่าชม
ช่างงามสมจามจุรีศรีจุฬา
พี่มิใช่คนดีอย่างที่คิด
จึงไร้สิทธิ์ไร้หวังไม่กังขา
หากถ้ารักเอ็นดูด้วยช่วยเมตตา
ให้เวลาตัดสินเถิดยินดี
ยูงทองนั้นใช่จะสูงหากมุ่งสอย
แม้รอคอยอาจมาหามารศรี
กิ่งนั้นผุอยู่แล้วแก้วคนดี
จึงไม่มีค่าควรสงวนปอง
จามจุรีดอกนี้ที่รู้จัก
พี่ก็รักอยากได้เป็นเจ้าของ
แต่เกรงว่าจะซ้ำเขาจำจอง
ได้แต่มองปองจิตคิดในใจ
ยามนี้พี่เหว่ว้าแลหาเพื่อน
ดูดาวเดือนเกลื่อนตาฟ้าไสว
แต่เรากลับอ้างว้างต้องห่างไกล
มิสดใสดุจดาวเดือนเพื่อนนภา
ยามใดที่เงียบเหงาเศร้าดวงจิต
ได้แต่คิดลิขิตคำพร่ำไปหา
เป็นลำนำจากคนเหงาเจ้าพระยา
ส่งผ่านฟ้ามาสามย่านด้วยมานรัก
21 ธันวาคม 2552 21:13 น.
อรรธนิศา
แล้วถึงวันเวลาต้องมาจาก
แม้ไม่อยากให้มีวันนี้หนา
กาลเกษียณเวียนถึงซึ่งเวลา
เหมือนบอกว่าต้องไกลไปจากกัน
ท่านทุ่มเททำงานผ่านมามาก
ร่วมลำบากตรำงานร่วมสร้างสรรค์
พัฒนาองค์กรยังผูกพัน
ผลงานนั้นยังตรึงซึ้งอุรา
มาวันนี้พวกท่านจะลาไกล
เพื่อจะได้พักผ่อนตามประสา
คนเกษียณเกษมสุขทุกเวลา
ไม่ต้องมากังวลจนนิรันดร์
ท่านจะลาเราอาลัยใจแสนรัก
ขอท่านพักผ่อนกายใจสุขสันต์
ใช้ชีวิตเกษียณสุขทุกวารวัน
สุขตามฝันจำรัสมั่นนิรันดร์ไป
กราบอันเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกทิศา
ช่วยนำพาท่านทั้งผองให้ผ่องใส
ขอคุณงามความดีที่ทำไป
ปกป้องภัยไกลห่างร้างโรคา
หน้าส่วนตัว
883
