หอบ..ฟ้ามาหม่เธอ ณ วันหนาว หอบ..เมฆขาวขาวมาให้เธอหนุน หอบ..แสงดาวที่วับวาวเป็นไออุ่น หอบ..ไอรักแสนละมุนมาให้เธอ ฟ้า..อาจกว้างสุดแสนกว้าง ฟ้า..นั้นพาใจลอยคว้างไปตอนเผลอ ฟ้า..คงพาใจฉันให้พบเธอ ฟ้า..อาจนำให้ฉันเจออีกไม่นาน มา..รอคอยมาก็นานปี มา..ทุกนาทีก็ผันผ่าน มา..คอยท่ากับเวลาแห่งวันวาน มา..ร้าวรานกับการที่รอคอย หม่..มาหม่กายให้หายหนาว หม่..มาหม่คราวที่ใจหนาวบ่อยบ่อย หม่..มาเก็บดาวร้อยดวงมาเรียงร้อย หม่..หอบมาหม่มิให้คอยมาหม่เธอ