8 กันยายน 2546 19:48 น.
อยากเขียนแหล่ะ
ละครเรื่อง ทีเด็ดครูพันธุ์ใหม่จิตพิสัยเดือด
ออกอากาศทุกวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์
ตอนที่ 3 (จินตนาการต่อจากตอนที่ชมทางโทรทัศน์)
วิธีการที่ครูทีเด็ดใช้คือการให้เด็กๆเสพยาพวกนั้นต่อหน้าครู พร้อมทั้งกล่าวถึงโทษและความตายให้เด็กๆกลัว เด็กๆพวกนั้นไม่ได้เสพยาเมื่อโดนกล่าวแบบนั้นก็เกิดมีปากเสียงกัน ปัญหาของก๊อตนั้นคือการที่เพื่อนกล่าวว่าเขาเป็นไอ้หน้าตัวเมีย ครูทีเด็ดก็ใช้วิธีกดดันจนทั้งปักเป้าและไม้เข้ามาช่วยก๊อต ครูทีเด็ดบอกก๊ดตว่าถึงแม้เธอจะเป็นหน้าตัวเมียแต่เธอก็มีเพื่อน เพื่อนที่ไม่ทิ้งเธอยามเธอพบสิ่งที่แก้ไม่ได้ ทางด้านป๊อกทีเด็ดก็ต้อนด้วยคำพูด จนในที่สุดจ้ำเพื่อนของป๊อกก็ออกมา ทำให้ทุกคนรู้ว่าป๊อกไม่ได้เสพยา และเรื่องก็กระจ่าง บั้คถูกให้ออกจากโรงเรียน เรื่องราวของจ้ำก็ถูกถ่ายทอดออกมาเพื่อเป็นอุทาหรณ์แก่เพื่อนรุ่นหลังที่กำลังหลงผิดต่อไป
แก๊งดอกไม้เหล็ก ก็กลับมาเข้าใจกันอีกครั้ง รวมทั้งแก๊งห้ามังกรด้วย แต่มันยังมีปัญหาตรงที่ .
ตอนที่ 4 (จินตนาการต่อจากตอนที่ 3)
ปัญหาที่ว่านั้นก็คือเพลงที่ทำตัวเป็นกระเทยเพราะไม่รู้แผนการของแจ๊ดและโก๊ะ แต่แล้วเรื่องที่แจ๊ดและโก๊ะแกล้งเพลงก็แตก ทำให้เพลงโกรธมาก เหตุที่เพลงเจ็บและคันหน้าอกนั้นไม่ใช่การเป็นผู้หญิงแต่อย่างใด เพลงจึงกลับมาเป็นชายตามเดิม
เคนที่เคยมีเรื่องกับบั้ค(เด็กที่ขายยาเสพติด) มาตอนนี้บั้คกลับมาแก้แค้นด้วยการเอาพวกมารุมทำร้ายเคน เคนนั้นไม่กลัวอันตรายแต่ว่าคราวนี้สู้ไม่ไหวจริงๆเคนก็เลยหนีมา ระหว่างที่หนีนั้นได้มาเจอครูทีเด็ด เคนยังตอบไม่ทันขาดคำ พวกของบั้คก็ตามมาทันและรุมทำร้ายทั้งเคนและครูทีเด็ด ซึ่งทีเด็ดก็ช่วยเหลือลูกศิษย์ของตนเองอย่างเต็มที จนกระทั่ง
ตอนที่ 5 (จินตนาการต่อจากตอนที่ 4)
เมื่อเคนได้เห็นความตั้งใจจากการที่ครูทีเด็ดทุ่มเทช่วยเหลือตนเอง ทำให้ความคิดต่อต้านครูของเคนนั้นเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น สำหรับไม้ตามจริงแล้วก็ไม่ได้คิดต่อต้านครู เพียงแต่ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับครู มาตอนนี้เขาก็เริ่มเปลี่ยนไปในทางที่ดีเช่นกัน จากที่เกเร ก้าวร้าวกับครูอาจารย์ก็เปลี่ยนเป็นเคารพนบน้อมครูมากขึ้น
ครอบครัวของโมนั้นไม่มีความสุขนักเธอจึงอิจฉาครอบครัวของฮายที่มีความสุขมาโดยตลอด มาในครั้งนี้พ่อและแม่ของโมก็ได้เลิกกัน และเกี่ยงกันรับผิดชอบในตัวของโม โมจะแก้ปัญหาเองด้วยการออกจากบ้าน โมนั้นหนีออกจากบ้านมาแล้วแต่ก็มาเจอกับครูทีเด็ดระหว่างทางอีกทำให้โมไม่พอใจเป็นอย่างมาก ครูทีเด็ดได้ให้ข้อคิดต่างๆมากมายแก่โม แน่นอนว่าข้อคิดของทีเด็ดต้องไม่ธรรมดา จนโมตัดสินใจได้ว่าจะกลับไปบ้านแล้วคุยกับพ่อแม่ให้รู้เรื่องถึงการเลี้ยงดูตน มาบัดนี้โมนั้นเข้าใจครูทีเด็ดมากขึ้นและเปลี่ยนความคิดของตัวเองที่มีต่อครูใหม่
ตอนที่ 6 (จินตนาการต่อจากตอนที่ 5 )
เมื่อโมกลับมาบ้านก็รู้ว่าพ่อและแม่ของเธอได้ช่วยกันออกตามหาเธอด้วยความเป็นห่วงแล้วเหน็ดเหนื่อยเป็นอย่างมาก โมให้สัญญาว่าต่อไปจะไม่ทำอีก หลังจากโมกลับมาแล้วพ่อและแม่ก็หันหน้ามาทำความเข้าใจกัน และเปลี่ยนความคิดที่จะเลิกกันขึ้น ตอนนี้ครอบครัวของโมก็มีความสุขเหมือนครอบครัวของฮายแล้ว เหตุการณ์ระหว่างครูนักเรียนกำลังดีขึ้น แต่ครูทีเด็ดก็ได้ลาออกไปเพื่อกลับบ้านของตนที่เชียงใหม่ เมื่อครูทีเด็ดลาออกไป เด็กๆทั้ง สองแก๊งก็ทั้งคิดถึงและเสียใจกับสิ่งไม่ดีที่เคยทำไว้กับครู และคนที่คิดถึงครูทีเด็ดมากที่สุดก็คือ ครูเชอรี่
เหตุที่ครูทีเด็ดกลับมาเชียงใหม่ก็เพราะพ่อของเขาเรียกมางานเลี้ยงของเหล่าผู้บริหารระดับบิ๊ก ในงานนั้นพ่อของทีเด็ดจะเปิดตัวทีเด็ดในฐานะผู้บริหารบริษัทคนใหม่ด้วย ในบรรดาผู้บริหารระดับบิ๊กที่มาในงานวันนั้น มีท่านหนึ่งที่พาลูกสาวมาด้วยซึ่งลูกสาวคนที่ว่าก็คือ ครูเชอรี่ นั่นเอง
ครูเชอรี่ตกใจมากที่มาเจอครูทีเด็ดที่นี่ในที่แบบนี้ และก็โกรธครูทีเด็ดด้วยที่ไปจากโรงเรียนโดยที่ไม่บอกเธอเลย ที่ครูเชอรี่น้อยใจนั้นเป็นเพราะในใจชอบครูทีเด็ดแล้วนั่นเอง
ตอนที่ 7 (จินตนาการต่อจากตอนที่ 6 )
ครูเชอรี่มีงอนครูทีเด็ด แต่ทีเด็ดก็แก้ปัญหานั้นไปได้ และทั้งสองคนก็ตกลงเป็นแฟนกัน ครูเชอรี่ชวนครูทีเด็ดกลับไปสอนที่โรงเรียนเดิม ในใจของทีเด็ดนั้นต้องการสอนหนังสืออยู่แล้วเขาจึงไปคุยกับพ่อถึงอนาคตการทำงานโดยเขาให้เหตุผลว่า บริษัทพ่อยกให้ผม แต่ผมให้พ่อดูแลแทนจนกว่าผมจะพร้อมกว่านี้ไงครับ พ่อซึ่งไม่อยากทัดทานความต้องการของลูกและเห็นว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร พ่อจึงให้ทีเด็ดทำตามความต้องการของส่วนลึกในจิตใจนั่นคือการกลับมาเป็นครูทีเด็ดของเด็กๆ ทีเด็ดกลับมาสอนที่โรงเรียนเดิมจนกระทั่งแก๊งดอกไม้เหล็กและแก๊งห้ามังกรจบการศึกษาออกไปเรียนต่อ เด็กๆเหล่านั้นออกมาศึกษาต่อมหาวิทยาลัย และมีงานทำที่ดีมั่นคงกันกันทุกคน และนึกถึงคำสอนของครูทีเด็ดเสมอ ทางด้านครูทีเด็ดและครูเชอรี่ หลังจากเด็กๆจบออกไป ทั้งสองก็แต่งงานกัน โดยที่ครูเชอรี่ยังคงเป็นครูอยู่ที่โรงเรียนเดิม ส่วนทีเด็ดนั้นกลับไปบริหารบริษัทของพ่อตนเอง (เพราะพ่อเรียกตัวให้กลับไปทำงานซักที)
วันนี้เป็นวันครบรอบ 20 ปีหลังจากที่พวกเด็กๆจบมหาวิทยาลัยกันแล้ว ทั้งหมดจึงจัดงานเลี้ยงกันที่บ้านของครูทีเด็ดกับครูเชอรี่ พลางเล่าและนึกถึงเรื่องราวในสมัยเรียนหนังสือกันอย่างสนุกสนาน และเรื่องที่พวกเราได้รับชมกันมาตั้งแต่ต้นก็เป็นเรื่องเล่าที่พวกเขาทั้งหมดบรรจงเล่าให้เราฟังเป็นอุทาหรณ์สำหรับนักเรียนที่หลงทำผิดและครูที่ทำตัวไม่สมกับที่เป็นครู ได้รับรู้เพื่อนำไปปรับปรุงแก้ไขตนเองให้เป็นครูที่ดีเพื่อนักเรียนต่อไป
7 สิงหาคม 2546 01:49 น.
อยากเขียนแหล่ะ
"ฝัน"เป็นผู้หญิงร่างใหญ่ที่มีความมั่นใจมาก มากกกก.กกกกกก (เธอเป็นแฟนของผมเอง) ผมยังรู้สึกงงกับการที่เธอมาเป็นแฟนกับผมเลย เป็นไปได้ยังไง ในเมื่อ คืนนั้นผม...ผม ผมเห็นสาวสวยนางหนึ่งที่หุ่นบ๊ะมากเลย เธอเข้ามาหาผมน่าดีใจที่เธอสเป็กผมเลยเนี่ย เธอมาถามผมว่า
"ขอนั่งด้วยได้ไหมค่ะ คุณ..."
"เอ่อ ชัยวัตน์ครับ แล้วคุณ..." ผมตอบกับไปแบบนั้น แล้วผมก็ได้รู้ชื่อเสียงนามของเธอมา ครับเธอชื่อฝัน เราทั้งสองคนนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน ยิ่งคุยยิ่งถูกคอละครับ ในที่สุดผมก็ขอเธอเป็นแฟน
"เอ่อ ฝันครับ มันอาจจะเร็วไปที่ผมจะบอกคุณนะครับ แต่ผมอยากบอกคุณว่า เป็นแฟนกับผมนะครับ" ผมบอกพร้อมกับกลั้นหายใจด้วยความตื่นเต้น ก่อนที่ริมฝีปากอันน้อยนิดจองเธอจะตอบว่า
"เอ่อ คุรอยากเป็นแฟนกับฉันจริงๆ นะค่ะ พรุ่งนี้คุณก็จะไม่เปลี่ยนใจนะค่ะ"
"ครับ ผมไม่เปลี่ยนใจไม่ว่าจะวันไหน ไหน" ผมให้คำมั่นสัญญาไปโดยไม่รู้ตัว
"ค่ะ ตกลงฉันเป็นแฟนกับคุณ" เธอบอกพร้อมรอยยิ้มแสนหวาน
"ฟอดดดดด" ผมหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ โดยหารู้ไม่ว่าผมได้ทำผิดอย่างมหันต์เสียแล้ว
รุ่งเช้าเราสองคนนัดเจอกัน แต่สิ่งที่ผมเห็นนั้นมันทำให้ผมต้องช็อกกกกก เธอสาวร่างบอกบางในค่ำคืนที่ผ่านมานั้น เช้านี้กลับกลายเป็นตุ่มสามโคกได้อย่างไร โอ้มายก๊อดดดดด
ผมเข้าใจแล้วครับ ว่าเธอในค่ำคืนนั้น กับในเช้านี้ก็คนคนเดียวกันนั่นแหละ แต่ที่ผมเห็นเป็นสาวเอวบางไปได้นั้น ผมเมาครับ!! แถมความง่วงยังกัดกินประสาทตาของผมให้ด้อยประสิทธิภาพไปอีกด้วย ผมจะทำยังไงดีครับ ทำยังไงดี อ๊ากกกกกกกกกกกกกก
หน้าส่วนตัว
2797
