๏ คาวคน...คาวโคลน ๏

อพันตรี

๏ เป็นเพราะด้อยโอกาสขาดความรู้
ถิ่นเคยอยู่จำร้างไปต่างที่
ค่าของเงินสูงกว่าคำว่า ดี
หลงแสงสีเมืองฟ้าน่าภิรมย์

๏ อันเงินทองหาใช้ใช่เรื่องง่าย
ยังมิวายถลำตนจนติดหล่ม
ไปฟุ้งเฟ้อเห่อบ้าค่านิยม
หลงชื่นชมสิ่งเร้ามอมเมาใจ

๏ จำปลดเสื้อเปลื้องผ้ายอมหน้าด้าน
ร่างสะคราญยั่วยวนชวนหลงใหล
ขยิบตาท้าทายมิอายใคร
หวังจะได้เพียงแค่แก้ความจน

๏ อกเอวส่ายย้ายโยกสะโพกร่อน
ล้วนบั่นทอนจิตใจให้มัวหม่น
เหมือนดูแคลนคุณค่าคำว่า คน
คล้ายไม่ทนงานหนักรักสบาย

๏ เบื้องลึกใจใครรู้อดสูยิ่ง
คือเรื่องจริงสังคมข่มคนพ่าย
เพียงก้าวพลาดล้มพับชีพกลับกลาย
ด้วยน้ำลายละเลงด่าลืมปรานี

๏ ถูกเหยียดหยามตอกย้ำว่าต่ำต้อย
สังคมคอยห้ำหั่นจนขวัญหนี
ชื่อด่างพร้อยรอยตราเปื้อนราคี
ด้วยวจีเลวร้ายหมายสาดโคลน

......................................