31 ตุลาคม 2548 00:45 น.

คงแค่คิดถึง

อนาลัย


กลางห้องพักบนตึกสูงกลางเมือง

18.00 น.
  พรุ่งนี้วันอาทิตย์แล้ว ตำรวจดับเพลิงจะเข้ามาสอนวิธีการดับไฟในชุมชนหลังวัด ฉันควรจะต้องประชาสัมพันธ์ให้ชาวบ้านได้รับรู้มากกว่านี้
18.30 น.
   เดินเข้าไปในชุมชน ชาวบ้านให้การต้อนรับฉันเป็นอย่างดี บางคนบอกว่าไม่รู้จะกลับมาทันหรือเปล่า เพราะยังเป็นช่วงเวลาทำงานอยู่ ฉันบอกว่าไม่เป็นไร ให้คนที่ไม่ได้ไปทำงานมาช่วยกันฟังก็ได้ แต่ก็อยากให้มาฟังกันเยอะๆ 
   ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสและสนใจ ทำให้ฉันมีกำลังใจที่จะทำงานอย่างนี้มากขึ้น
   ทางเดินคับแคบและน้ำท่วมขังเพราะฝนเพิ่งจะหยุดตก แม่บ้านวัยกลางคนกวาดขี้ฝุ่นลงมาถูกตัวฉัน เขาตกใจและร้องขอโทษเสียงดัง  ฉันโบกมือให้และหัวเราะ  ตอบไปอย่างจริงใจ ไม่เป็นไร  ไม่เป็นไรจริงๆ เพราะฉันรู้ว่า เขาไม่ได้ตั้งใจ
   เสื้อผ้าแขวนตากกันระโยงระยาง ฉันค่อยๆเดินลอดผ่านเข้าไป  ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่า อยากให้ชาวบ้านมาร่วมอบรมวิธีดับไฟให้มากที่สุด
   เหนื่อยนะ ฉันบอกตัวฉันเอง ......และฉันก็คิดถึงเธอ
   ฉันคิดถึงเธอเสมอ  ยามที่ฉันอ่อนล้า และเกิดความรู้สึกที่ไม่กล้าจะคาดหวัง
 ...คิดถึงมิตรภาพของเรา  คิดถึงงานของเรา ที่ดูห่างเหินและแตกต่างกันมากขึ้นทุกวัน  
 ..เธอเติบโตในหน้าที่การงานอย่างต่อเนื่อง ขณะที่ฉันยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
   ชีวิตที่เดินอยู่อย่างนี้  กลางกลุ่มคนเหล่านี้  ที่แม้แต่ฉันบางครั้งก็ไม่อาจเข้าใจได้  นอกจากทำต่อไปตามที่ใจคิดว่าควรจะเป็น
  เธอเคยคิดถึงฉันบ้างไหมหนอ....
  เธอเคยคิดถึงวิถีชีวิตของฉันไหม วิถีชีวิตที่แตกต่างไปจากที่เคยเป็นอยู่กับเธอ
  วิถีชีวิตที่ฉันแยกตัวเดินออกมาเพียงลำพัง และเธอก็ยังคงอยู่ตรงจุดนั้น  กับคนที่เธอต้องการอยู่กับเขา ไม่ใช่ฉันที่เธอบอกว่า เราแตกต่างกันเหลือเกิน  
..แม้แต่ดาวบนฟ้าที่เราเคยนอนดูอยู่ด้วยกัน เธอยังบอกมาให้เสียใจว่า  ..เราเฝ้าดูดาวกันคนละดวง....
   ดวงดาวของเธอนั้นสวยงาม  ความเป็นจริงของเธอจึงสดใส  แม้แต่โลกของเสียงเพลง และเสียงดนตรีที่เธอขับขาน ก็บอกเล่าถึงความฝันและความอ่อนไหวที่เธอและฉันมีแต่ไม่เหมือนกัน
	
21.00 น.
   วันนี้..เวลานี้  ฉันกลับมาที่ห้องพักแล้ว 
   ตั้งใจจะทำงานที่ค้างอยู่ให้เสร็จสิ้น แต่อาจจะอ่อนล้าเกินไป ฉันจึงไม่สามารถทำต่อไปได้
  ดาวบนฟ้าไม่มีให้เห็นสักดวง
  เธอเองก็คงไม่ได้คิดถึงฉัน เหมือนดังกับที่ฉันไม่อาจคาดหวังถึงผลตอบแทนของงานได้
    ค่าตอบแทนที่อาจจะสูญเปล่าจากสังคม
    พร้อมกับความเป็นเพื่อนระหว่างเธอกับฉันที่สูญหายไป
.....
ขอให้เธอนอนหลับและฝันดีนะ
ไม่ว่าเราจะยิ่งห่างกันหรือแตกต่างกันมากอย่างไร ฉันก็ยังคงคิดถึงเธอเสมอ
ก็เพียงแค่คิดถึงเท่านั้น
ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้
							อนาลัย..


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอนาลัย
Lovings  อนาลัย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอนาลัย
Lovings  อนาลัย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอนาลัย
Lovings  อนาลัย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอนาลัย