25 กุมภาพันธ์ 2550 21:04 น.

เพียง


   ยินเสียงเพลงพลิ้วแผ่วแว่วหวาน
ก้องกังวานสะท้านใจให้คิดถึง
เพลงผิวแผ่วก้องกลางใจให้คำนึง
คิดถึงเพลงใครคนหนึ้ง..ซึ่งเคยรอ


....โอ้ป่านนี้..คนดีอยู่ที่ไหน..
เล่นบรรเลงเพลงกล่อมใครหรือไม่หนอ
เพลงที่เธอเล่นทำนองแล้วร้องคลอ
เพลงที่เคยขอฟังซ้ำจนช้ำใจ


    กับสายลมยามเย็นเล่นริมน้ำ
กับลำนำแสงนวลจันทร์วันหวั่นไหว
กับสำเนียงเสียงก้องหลอกบอกหัวใจ
เจ้าคือเพื่อนกลางใจที่ได้เจอ


   ,,,,นางแก้วพี่เอย....
เหมือนดั่งเคยได้ยินอยู่เสมอ...
แต่วันนี้อยู่ที่ไหน..ไม่ได้เจอ..
คงเป็นเพียงเสียงเพ้อเล่นไม่เป็นจริง


....นั่นพรายน้ำกระพริบระยิบยับ
แสงจันทร์จับเรือน้อยที่ลอยนิ่ง
โอบกระชับจับเจ้าไว้อย่าไหวติง
นั่งนิ่งนิ่งผิงพี่ไว้ใต้แสงจันทร์..


..นวลสว่างกระจ่างฟ้า..ดาราล้อม
เพลงเห่กล่อม..บรรเลงแผ่วยังแว่วหวาน
ฝืนใจหยุดสะดุดฝันของวันวาน
ทุกสิ่งเพียงผ่านมาเยือนเหมือนบทเพลง