25 มกราคม 2548 03:55 น.
อนาลัย
ลากริมา แปลว่า หยาดน้ำตา
ใครบางคนเคยบอกมาในกาลก่อน
วันที่อยู่เงียบเหงาจึงร้าวรอน
มีเพียงกลอนอักษรเศร้าที่เข้าใจ
ลากริมา..แปลว่า หยาดน้ำตา
เพียงแต่ว่าวันนี้ไม่มีไหล
น้ำตาเอ๋ยไฉนเลยแห้งหายไป
หรือว่าย้อนหายไปในใจแล้ว
ลากริมา..แปลว่าหยาดน้ำตา
บรรเลงคล้องร้องมาเพียงผิวแผ่ว
คนเลยเล่นร้างไกลไปนานแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วจึงแผ่วเศร้าและร้าวราน
21 มกราคม 2548 00:51 น.
อนาลัย
กับค่ำคืนที่มีแต่เสียงเพลงเบาๆ
กับเสียงถอนหายใจของใครคนหนึ่ง
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นความว่างเปล่าที่ลึกซึ้ง
เวลาแม้เพียงนาทีหนึ่งนั้น..ก็แสนนานเหลือเกิน
ก็เพียงหวังว่าเธอน่าจะรู้
หากว่าค่ำคืนนี้เธอยังคงนั่งคิดถึงฉันอยู่
แต่ถึงดวงดาวบนฟ้าไม่บอกฉันก็พอรู้
คงมีแต่ฉันที่เฝ้าคอยดู
เพราะเธอนั้น..คงไม่รู้หรอกหนา..ว่าฉันอยู่ที่ใด
มีดาวหนึ่งดวงเสมอที่เราจะมองเห็นได้ทุกครั้งแม้ในกลางค่ำคืนเดือนสว่าง
ฉันเคยอ่านหนังสือเจอมาอย่างนั้น
ท้องฟ้าจึงไม่เคยว่างเปล่าสำหรับความรู้สึกฉัน
ยิ่งมองจ้องนานๆ ดาวจะยิ่งสุกสว่างและมีมากดวงยิ่งขึ้น
...เธอต่างหากเล่าที่บอกให้ฉันอ่านหนังสือเล่มนั้น
แล้ววันนี้..ค่ำคืนนี้ เธอจะยังคงเห็นดวงดาวมากมายเหมือนฉันไหม
...ฉันเองก็อยากจะรู้..
17 มกราคม 2548 23:00 น.
อนาลัย
นานแล้วนะที่ไม่ได้มาเยี่ยมชม
มาอ่านตัวอักษรคำคมต่างๆ
แต่ดูเหมือนว่ามีใยบางๆ
ให้อยากสร้างสรรคำจำนรรจา
สวัสดีปีระกากันก่อนนะ
ขอทุกท่านทุกคณะนั้นสุขสันต์
ด้วยรอยยิ้มและไมตรีมีให้กัน
ทุกคืนวันเปี่ยมสุขทุกทุกคน
ตอนสิ้นปีมีเศร้าและร้าวราน
แม้วันวานก็ยังคงมีเศร้าหม่น
และวันนี้ยังมีใหม่ให้กังวล
พรุ่งนี้เล่ายังสับสนเหมือนคนกลัว
เหมือนทะเลแปรเปลี่ยนไปให้รานร้าว
เหมือนลมหนาวหมอกหนาพาเมืองสลัว
เหมือนไฟใต้ยังครุกรุ่นดูน่ากลัว
เหมือนต่อเติมกันมั่วมั่วจนพังทลาย
เหมือนดั่งใจของเราที่เศร้าลึก
ยังคงนึกยังคงเห็นเป็นความหมาย
แม้นอนหลับยังมองเห็นแต่ความตาย
โลกจะเลวร้ายลงอย่างนี้อีกกี่วัน
อยากเอ่ยคำอำนวยพรเป็นกลอนหวาน
แต่ก็รานร้าวเกินจะเอื้อนเอ่ย
โอ้ละหนอลมเอ๋ยลมรำเพย
ช่วยพัดพาความเศร้าผ่านเลยไป..ได้ไหมลม
หน้าส่วนตัว
1491
