12 เมษายน 2548 18:25 น.
อนาลัย
มองรถวิ่งมากมายอยากไปบ้าน
แต่มีงานมากมายไปไม่ได้
สงกรานต์ปีนี้ไม่มีใคร
มีแต่ใจที่หม่นเศร้าเหงาจริงเอย
แล้วช่วงนี้เพื่อนที่นี่ไปที่ไหน
ขออวยพรให้สุขใจเกินเอื้อนเอ่ย
ได้ชื่นฉ่ำดำหัวเล่นเหมือนเช่นเคย
แต่อย่าลืมละเลยท่านที่มีพระคุณ
คิดถึงบ้านแต่วันนี้กลับไม่ได้
ฝากลมไปบอกทุกคนว่าคิดถึง
อยู่ที่นี่มีแต่เพียงคำรำพึง
คิดถึงบ้านคิดคำนึงคิดถึงจริง
26 มีนาคม 2548 01:37 น.
อนาลัย
..เหมือนดังกับว่า นานแสนนานที่ผ่านมา เคยได้เดินตามหลังใครบางคน ที่วัดพระธาตุไชยา เสียงระฆังดังเหง่งหง่าง เหง่งหง่าง ใกล้ๆหู แต่เสียงใครบางคนแจ่มชัดยิ่งกว่า
เคยฟังเพลงนี้ไหม... เสียงเพลงที่เหมือนเคยร้องคลอเจื้อยแจ้วอยู่ในความทรงจำ วันนั้นที่พี่ชายอาจไม่ได้ตั้งใจร้อง แต่เจ้าน้องสาวจอมเฮ้วก็แอบจดจำไว้ เหมือนกับค่ำคืนนี้ ที่เหมือนยังคงจะได้ยิน....
....จึงอยากฝากบทเพลงนี้มากับสายลม...
..ยินแผ่วแว่วหวาน เสียงระฆังดังจากใจฉัน
บอกสัญญาณว่าฉันรักเธอเข้าแล้ว
เสียงแผ่วๆไกล แต่มีความหมายอันเพริศแพร้ว
จำเรียงแจ้ว..แว่วๆสั่งระฆังใจ
..แฝงด้วยมนต์ขลัง เร้าอารมณ์ปนกลิ่นมาลา
ปลุกหัวใจความรักพริ้วมา..อ่อนไหว
ฉันฝากความรักกับระฆังขาน ดังซ่านซึมใจ
จงซึมซึ้งทรวงใน จงสั่นระฆังใจเธอได้ยินถึงกัน
แม้วันนี้เสียงระฆังยังดังอยู่
แต่ก็รู้ความหมายใหม่ในใจว่า
เป็นสัญญาณเรียกปลุกทุกเวลา
ตื่นเถิดหนามาทำวัตร..หัดสวดมนต์..
....ตีสามครั้งก่อนรุ่งเช้าเข้าครัวก่อน
ตีอีกตอนจ็ดนาฬิกาเตรียมอาหาร
ถวายสำรับครูบาพระอาจารย์
แปดโมงอ่านคำสวดมนต์จนขึ้นใจ...
..............
....
ไม่มีแล้วเสียงระฆังดังจากใจฉัน
ไม่มีแล้วเสียงสัญญาณในวันเก่า
มีแต่เสียงเตือนตัวว่าอย่ามัวเมา
อย่าหลงเอาภาพเก่าเก่ามาเฝ้าชม
24 มีนาคม 2548 18:37 น.
อนาลัย
ยามเหนื่อยล้าอ่อนแรงเหมือนแกล้งเศร้า
อยากมีเธอมาเข้าใจเหมือนวันก่อน
แต่ไม่มีหรอกหนามาตัดรอน
มีแต่เพียงคำกลอนสอนตัวเอง
ค่ำคืนนี้ฉันเองก็อยากรู้
เธอเป็นอยู่อย่างไรหนอคนเก่ง
ฉันนั้นอยู่กับความเหงาเศร้าวังเวง
กับเสียงเพลงเก่าเก่าที่เราฟัง
เพียงแค่เหนื่อยอ่อนล้ากับงานยาก
เพียงแค่อยากหลับตาหาความหวัง
เพียงแค่อยากหยุดนิ่งอย่างจริงจัง
เพียงแค่อยากนั่งร้องไห้ใกล้ใกล้เธอ
คิดถึงนะแต่ว่าไม่นานหรอก
ฉันยังหลอกตัวเองได้เสมอ
เพียงแค่อยากฝากกลอนไปให้ถึงเธอ
ฉันนั้นคิดถึงเธอเสมอไม่เคยลืม
19 กุมภาพันธ์ 2548 00:18 น.
อนาลัย
วันเวลาที่ว่างเปล่า
กับความเศร้าหรือเหงาไม่รู้แน่
บางทีอาจเป็นเหมือนความท้อแท้
หรืออาจเป็นเพียงแค่แพ้ตัวเอง
จึงได้ยินเพียงเสียงลมหายใจ
ถอนระบายหายไปของคนเก่ง
สอดประสานเสียงเพลงบรรเลง
จังหวะเพลงว่างเปล่าที่ร้าวราน
กับช่วงหนึ่งนาทีของชีวิต
ลิขิตได้เพียงเสียงประสาน
คำดนตรีที่ไม่มีเสียงกังวาน
เพียงเสียงคำอักษรสาร์นสมานใจ
บรรเลงเพลงอักษรกลอนดนตรี
มอบแด่เพื่อนมากมีที่อยู่ใกล้
ในโอกาสของวันที่ผ่านไป
และวันที่จะเริ่มต้นใหม่ในไม่ช้า
ช่วงของวันเวลาแห่งความรัก
คงประจักษ์รับรู้อยู่เพียงว่า
คือวันวันหนึ่งของเวลา
ที่เพียงแค่ผ่านมาและผ่านไป
25 มกราคม 2548 03:55 น.
อนาลัย
ลากริมา แปลว่า หยาดน้ำตา
ใครบางคนเคยบอกมาในกาลก่อน
วันที่อยู่เงียบเหงาจึงร้าวรอน
มีเพียงกลอนอักษรเศร้าที่เข้าใจ
ลากริมา..แปลว่า หยาดน้ำตา
เพียงแต่ว่าวันนี้ไม่มีไหล
น้ำตาเอ๋ยไฉนเลยแห้งหายไป
หรือว่าย้อนหายไปในใจแล้ว
ลากริมา..แปลว่าหยาดน้ำตา
บรรเลงคล้องร้องมาเพียงผิวแผ่ว
คนเลยเล่นร้างไกลไปนานแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วจึงแผ่วเศร้าและร้าวราน
หน้าส่วนตัว
1402
