19 ตุลาคม 2554 17:14 น.
อนันต์
กาพย์ยานี 11
หลากหลาก ระรานมา พัดและพา เนืองและนอง
ท่วมท่วม ทั้งเขือนคลอง ผันก็ลอง กั้นก็ทำ
ไหลไหล ไปเชี่ยวเชี่ยว ลัดและเลี้ยว ร่องและลำ
นองนอง ทั้งชอกช้ำ ทุกข์ก็นำ กรรมก็ตาม
ก่อก่อ กระสอบทราย พังทลาย ไม่ทันถาม
ยันยัน สักชั่วยาม น้ำก็ข้าม ทะลักล้น
ซ่อมซ่อม พร้อมเร่งสร้าง แต่ก็วาง แผนสับสน
ข่าวแท้ แห่มาปน ปลอมก็ขน มาชนกัน
วุ่นวุ่น ใจจะวาย แม่ของสาย น้ำของฉัน
ลุ้นลุ้น ไปวันวัน จะเลือกกั้น จะเลือกถอย
น้ำน้ำ ตามสายน้ำ ปล่อยให้ตาม ล่องให้ลอย
ทางน้ำ คือตามคอย ให้ค่อยค่อย ปล่อยให้ไป
นิ่งนิ่ง ให้จิตคิด และพินิจ พิเคราะห์ใน
จากสูง สู่ต่ำไป น้ำก็ไหล ไปแบบนั้น
ปล่อยปล่อย ให้ทางเขา แต่เราเรา เอาแต่กั้น
กักขัง ไว้นานวัน น้ำก็ดัน ด้วยรุนแรง
ท้ายท้าย ก็สายเกิน สุดประเมิน ทุกข์ทิ้มแทง
เสียเสีย บทเรียนแพง หมดเรี่ยวแรง แถลงคำ
หน้าส่วนตัว
1412
