20 ธันวาคม 2545 18:34 น.
อนันต์
ยินไหมเจ้า...ยินเสียง...เราหรือไม่
เสียงที่ออกจากใจ...ใช่มองเห็น
สิ่งที่บอกออกจากใจ...ที่เราเป็น
เสียงที่ยิน...ใช่เยือกเย็น...ใช่ร้อนรน
ยินไหมเจ้า...ยินเสียง...เราหรือไม่
เสียงที่ดังออกไป...ทุกแห่งหน
สิ่งที่ออกจากใจ...ใครบางคน
คนที่ค้น...หาใจ...ที่ให้เธอ
ยินไหมเจ้า...ยินเสียง...เราหรือไม่
เสียงที่หาเสียงใด...เสมอเหมือน
เสียงที่ยินได้ไกล...ใช่ลางเลือน
เสียงที่เตือน...ใจเจ้า...ให้เฝ้ารอ
ยินไหมเจ้า...ยินเสียง...เราหรือไม่
เสียงที่ใจเรียบเรียง...ตามเจ้าขอ
เสียงที่เหมือนดังฝัน...ที่ถักทอ
เสียงที่รอ...เสียงเจ้า...ตอบกลับมา
ยินไหมเจ้า...ยินเสียง...เราหรือไม่
เสียงที่กลั่นกรองด้วยใจ...เป็นหนักหนา
เสียงที่เราเฝ้าบอก...เจ้า...เรื่อยมา
เสียงที่เป็น...วาจา...ว่ารักเธอ