11 ธันวาคม 2554 15:15 น.
อนงค์นาง
ตื่นเช้าแต่ละวันฉันตั้งจิต
ว่าชีวิตวันนี้ยังมีหวัง
กำลังใจต่อสู้คู่พลัง
กายใจยังสัมพันธ์กันด้วยดี
คิดพูดทำกรรมใดใจผ่องแผ้ว
คงไม่แคล้วสุขจริงทุกข์วิ่งหนี
ศีลห้านั้นทำเถิดประเสริฐดี
ทุกชีวีปลอดภัยไม่ร้อนรน
มีปัญหาอะไรแก้ไขก่อน
อย่าใจร้อนวู่วามถามเหตุผล
ไม่เข้าข้างตนเองข่มเหงคน
นิ่งอดทนไว้บ้างอย่างเมตตา
ไม่คิดร้ายต่อชาติศาสน์กษัตริย์
จงยืนหยัดกตัญญูรู้ศึกษา
ทำการงานให้ดีมีวิชา
ผู้ด้อยกว่าช่วยเขาเราได้บุญ
6 ธันวาคม 2554 10:12 น.
อนงค์นาง
ขอปลดบ่วงจากใครให้คลายเศร้า
ทำใจเราให้ว่างห่างไกลหนี
เพราะว่าใจอึดอัดขัดฤดี
ติดยึดมีความรักปักอุรา
คลายจากบ่วงห่วงหาพาสงบ
ไม่ต้องหลบหน้าใครสุขใจหนา
แค่ปล่อยวางอารมณ์ข่มใจลา
โล่งใจกว่ายึดมั่นฝันกลางวัน
เป็นตัวของตัวเราไม่เหงาหรอก
ไม่ช้ำชอกชีวาน่าสุขสันต์
รักมากไปไม่ดีมีจากกัน
ใจว่างพลันหมดเศร้าเข้าใจธรรม
จากนี้ไปไร้บ่วงความหวงหึง
ไม่โกรธขึ้งเกลียดใครไม่ถลำ
ทำใจตนให้ว่างสว่างนำ
มีแสงธรรมส่องทางอย่างคนดี
ความรัก ความหลง เป็นบ่วงที่คนพากันแบกไว้ให้หนักจิตใจ
ถ้าปล่อยบ่วงได้เมื่อไหร่ ใจก็เบาสบาย