22 มกราคม 2553 11:53 น.

น้ำตาไหล..... เมื่อได้รับอีเมล์

From: น้ำตาล หวาน (namtal93@hotmail.com)

Sent: Thu 1/21/10 10:25 PM
To: pinkorchid_nk@hotmail.com

สวัสดีค่ะพี่อนงค์นาง

พิมรบกวนขอที่อยู่สำหรับส่งผ้าพันคอด้วยนะค่ะ ยินดีและดีใจที่พี่ได้กลับมาเที่ยวเมืองไทยค่ะ
ถ้ามีโอกาสแวะพิษณุโลก ยินดีต้อนรับนะค่ะ พิมเคยไปเที่ยวสะเมิงค่ะ ทางค่อนข้างคดเคี้ยวมาก สูงมาก
รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

พิม/น้ำตาลหวาน

เป็นอีเมล์ฉบับแรกที่ได้รับจากเพื่อนบ้านกลอน ที่ทำให้อนงค์นางอ่านไปร้องไห้ไป เพราะซึ้งในน้ำใจของน้องสาวที่น่ารักคนหนึ่ง ที่ให้การต้อนรับการกลับบ้านของพี่ด้วยน้ำใจไมตรี ที่มีค่ายิ่งกว่าทรัพย์สินเงินทองใดๆในโลกนี้ แค่เพียงคนเดียวที่เข้าใจและรับรู้ได้ถึงความรู้สึก ว่าผู้หญิงที่ไม่ดีอย่างอนงค์นางอยากทำอะไร มีฝันอะไร ไม่ดูถูกน้ำใจกัน ให้อภัยกัน ไม่มีการแบ่งชั้นวรรณะ อนงค์นางอาจแต่งกลอนไม่เก่ง ไม่เคยได้ขึ้นหน้าแรก เป็นกลอนเชยๆ ไม่มีคุณค่าอะไร ไร้อันดับ อยู่หน้าสุดท้าย แต่ถ้ามีใครเห็นหัวใจแล้ว คนนั้นคือเพื่อนแท้ ที่ไม่ทิ้งกันในยามยาก ขอบคุณน้องพิมด้วยหัวใจ แค่ผ้าพันคอเพียงหนึ่งผืนของน้อง คือน้ำใจที่พี่ปรารถนา ไม่ต้องส่งไปที่ไหน พี่กับครอบครัวจะไปรับถึงบ้านของน้อง น้องว่างวันไหนที่เป็นวันหยุด พี่เปลี่ยนโปรแกรมได้ไม่ให้น้องต้องเสียงาน พี่จะไปเที่ยวพิษณุโลกแน่นอนค่ะ จะหอบความรักและของฝากจากใจไปให้ถึงที่ พี่ๆของพี่ชมว่า นอกจากสวยแล้วยังน้ำใจงดงามแท้ๆ เราจะได้รู้จักเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไว้ ขอบคุณมากที่ไม่รังเกียจและให้เกียรติพี่สาว

อีกท่านหนึ่งที่ต้องขอขอบคุณคือคุณประทาน ที่เชิญไปร่วมงานบวชลูกชาย ไม่ทราบว่าวันที่เท่าไหร่คะ ถ้าอนงค์นางอยู่เมืองไทยในช่วงนั้น ไกลแค่ไหนก็จะไปให้ได้ค่ะ ขอเพียงไม่รังเกียจผู้หญิงเลวๆคนหนึ่ง รับไว้เป็นเพื่อนสักคน จะจนหรือมีไม่สำคัญ เพราะอนงค์นางก็เป็นเพียงผู้หญิงบ้านนอกจนๆคนหนึ่งที่มีความฝัน พูดอะไรไม่ถูกใจใคร แต่น้ำใจนั้นมีให้เต็มหัวใจค่ะ

1505

love

comment

21 มกราคม 2553 10:26 น.

สิบเก้า...กุมภาพันธุ์

อนงค์นาง

สิบเก้ากุมภาพันธุ์ฉันจะกลับ
แม่คอยรับขวัญลูกผูกพันหนอ
ห้าปีครึ่งซึ้งใจได้เฝ้ารอ
เค้าท์ดาวน์จ่อฝันใกล้สดใสพลัน

ตื่นเต้นนักได้ลามาพักผ่อน
ต้องจากจรบ้านเกิดเปิดทางฝัน
สิบหกปีผ่านไปไวเหมือนกัน
ชีวิตฉันต้องสู้อยู่เหมือนเดิม

วันนี้จ่ายค่าตั๋วเครื่องบินแล้วค่ะ สายการบินNorthwest ถึงเมืองไทยวันที่ 20 ก.พ เวลาเกือบเที่ยงคืน ไปกันสองคนพี่น้อง
เวลาทั้งหมดแค่สิบห้าวันเองค่ะ เพื่อนท่านไหนว่าง อนงค์นางขอเชิญ ไปสังสรรค์ รับประทานอาหารด้วยกันที่ บ้านพี่สาวที่ชลบุรีวันที่ 21ก.พ และ 27 ก.พไปทำบุญขึ้นบ้านใหม่ที่ร้อยเอ็ดด้วยกันนะคะ จะเป็นเกียรติอย่างสูง

วันที่ 7ก.พ ได้รับเชิญไปพรีเซนต์โครงการถักพรมห่มน้องที่โบสถ์ค่ะ จะทำอาหารไทยไปเลี้ยงผู้บริจาค มีผัดไทย ขนมจีน แกงเขียวหวานไก่ ขนมหม้อแกง อนงค์นางจะรำอีสานลำเพลินให้ฝรั่งชม เป็นการขอบคุณที่มีน้ำใจให้กัน จะได้เอาผ้าพันคอไปบริจาคให้เด็กบนดอย ตอนนี้กำลังหัดรำที่วัดไทยค่ะ

อนงค์นางไม่ชอบโกหกใคร ไม่ชอบทำอะไรที่ผิดศีลธรรม เรื่องหย่าก็หย่าจริง ยังไม่แต่งงานใหม่ค่ะ ขอกลับบ้านไปหาแม่ก่อน สัญญาว่าจะทำโครงการอะไร ต้องทำให้ได้อาจช้าหรือเร็วแล้วแต่จังหวะและความพร้อม