14 มกราคม 2553 02:22 น.
อนงค์นาง
เธอกับฉันเรานั้นรักกันนัก
เรารู้จักคบกันวันเดียงสา
บ้านติดกันวิ่งเล่นเห็นทุกครา
เธอแก่กว่าหนึ่งปีใจดีจัง
เธอตามใจทุกอย่างน้องนางซึ้ง
ไม่เคยขึ้งโกรธใครให้สมหวัง
ไม่เคยแตะต้องให้ใจระวัง
ดูแลยังกับฉันนั้นเลิศเลอ
ยี่สิบปีกว่าที่มีเพื่อนรัก
เคยงอนนักเธอง้อขอโทษเสมอ
ไม่เคยคิดรักใครได้เท่าเธอ
ฝันละเมอแต่งงานมีบ้านงาม
แล้ววันหนึ่งถึงคราสารภาพ
ใจแปลบปลาบง่อยเปลี้ยละเหี่ยถาม
เธอยอมรับรักชายใจหายตาม
อึ้งทุกยามที่คิดพิษรักลวง
13 มกราคม 2553 08:54 น.
อนงค์นาง
แม้เธอจะรักชายนายคนนั้น
ฉันยังฝันว่าเธอไม่เผลอไผล
เมื่อไหร่เธอเปลี่ยนใจไปรักใคร
ฉันนี่ไงยังรออยากง้อจัง
12 มกราคม 2553 20:18 น.
อนงค์นาง
แต่งกลอนรักมากมายคล้ายรักเขา
บ้างคิดเอาคิดเองเกรงใจหนอ
คนนั้นดีนี้น่าคบไม่จบพอ
ใจดูก่อรักมากไม่อยากลวง
จริงก็รักเหมือนกันฉันท์เพื่อนมิตร
แต่งเติมคิดฝันไปในใจหวง
รอให้เขาทิ้งก่อนตามอ้อนทรวง
น้ำตาร่วงหลังจอง้อหัวใจ
หลงบทกลอนของเขาเราเศร้าจิต
รักเป็นพิษทุกคราน้ำตาไหล
ไม่รู้จักตัวจริงสิ่งภายใน
ขอลาไกลรักนี้ที่ภักดี
ขอออกจากโลกฝันหวั่นไหวนัก
เกรงว่าจักติดใจไม่หลีกหนี
รักที่เกิดเตลิดไปได้ทุกที
เป็นเพื่อนดีที่สุดหยุดรักเธอ
12 มกราคม 2553 08:25 น.
อนงค์นาง
ลมหนาวพัดผ่านกายคล้ายเป็นไข้
เจ็บปวดใจเหลือเกินเธอเมินหนี
คงเป็นกรรมเก่าก่อนย้อนชีวี
ทุกนาทีรวดร้าวเศร้าเหงาทรวง
ปลดปล่อยฉันให้ไปไกลสุดหล้า
หยาดน้ำตาไหลรินสิ้นแหนหวง
อโหสิกรรมให้ใจทั้งดวง
พ้นจากบ่วงรักซ้อนย้อนยอกใจ
เกลียดฉันพอหรือยังไยชังนัก
ถ้าไม่รักขอลาอย่าผลักไส
จะขออยู่คนเดียวแม้เปลี่ยวใจ
อยากร้องไห้กับหมอนวอนถึงเธอ
คิดถึงฉันได้ไหมแม้ไม่รัก
อาวรณ์นักห่วงใยให้เสมอ
ห่างกันสุดปลายฟ้าจำลาเธอ
รักยังเอ่อล้นทรวงยอดดวงใจ
หัดให้ลูกทำขนมเม็ดขนุนไปวัด
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอนงค์นาง
หน้าส่วนตัว
2108
