27 มกราคม 2553 00:14 น.
อนงค์นาง
งานคือเงินคืองานบันดาลสุข
งานสนุกเพราะใจไม่สับสน
งานทุกอย่างทำได้ไม่มีจน
ต้องอดทนผลลัพธ์ประทับใจ
เป็นผู้หญิงยิงเรือเชื่อเถิดหนา
งานก้าวหน้าพัฒนาถ้าฝักใฝ่
ขยันสู้ไม่ลาอย่าขาดไป
เลื่อนขั้นได้ทุกปีไม่มีรอ
ต้องซื่อสัตย์มัธยัสถ์ประหยัดก่อน
ไว้พักผ่อนเที่ยวไปไม่ต้องขอ
มีเงินเองเก็บไว้ให้เพียงพอ
ดูแลพ่อแม่ดีมีน้ำใจ
ทำงานเถิดหญิงไทยใจต้องสู้
ตื่นเช้าตรู่แข็งขันวันแจ่มใส
จิตใจดีรอยยิ้มพิมพ์หทัย
งานเดินได้ทุกวันแม้ฝันลวง
26 มกราคม 2553 20:36 น.
อนงค์นาง
ยากจะหาชายใดในโลกนี้
ชายที่มีรักแท้มอบแก่ฉัน
เคยลองใจหลายคนไม่ทนกัน
รักแสนสั้นบั่นใจให้ระทม
เพียงลมปากจากจรออดอ้อนฝัน
ใจไยหวั่นไหวไปได้ขื่นขม
มีแก่งแย่งแข่งขันฝันลอยลม
น้ำตาตรมนองหน้าแสนอาดูร
กาลเวลาพาให้ใจร้างรัก
ใครเคยผลักหัวใจให้เป็นศูนย์
ลืมให้หมดจากใจไม่เพิ่มพูน
รักเกื้อกูลคือใครใจรู้ดี
ชายคนนี้ไม่เคยเฉยเมยฉัน
รักนานวันแท้จริงยิ่งสุขศรี
ให้ฉันเป็นหนึ่งในใจคนดี
จวบวันนี้มีรักภักดิ์นิรันดร์
26 มกราคม 2553 11:12 น.
อนงค์นาง
แสงจันทร์สาดพาดเงาเร้ารัดขวัญ
ประคองกันชี้ชวนนวลเดือนฉาย
เหมันต์ผ่านหวานซึ้งตรึงไม่วาย
สองมือก่ายเกาะเกี่ยวเพียงเสี้ยวดาว
เสียงไผ่พลิ้วลิ่วล้อเอ่ยขอรัก
งดงามนักนวลนุ่มกุมใจสาว
ลมหนาวแผ่วพัดผ่านกังวานพราว
อบอุ่นราววิมานสถานพรหม
คืนจันทร์นี้มีเพียงสำเนียงพรอด
ตระกองกอดออดอ้อนเว้าวอนสม
หอมกลิ่นดอกพะยอมดมดอมชม
ปักแซมผมนวลงามหวามนัยน์ตา
เพียงชายเดียวยกย่องน้องเป็นหนึ่ง
รักตราตรึงมากเกินยากเมินหนา
รักคืนเรือนดั่งเดือนเพื่อนดารา
ปรารถนาฟันฝ่านาวาใจ
24 มกราคม 2553 10:14 น.
อนงค์นาง
ตั้งใจกลับเมืองไทยได้พบแม่
สุขใจแท้รอคอยนับถอยหลัง
พาแม่ไปทำบุญอุ่นใจจัง
ไหว้พระฟังเทศน์ให้ใจสุขพลัน
ไหว้พระเก้าวัดที่นี่กรุงเทพฯ
ดอยสุเทพจุดหมายปลายทางฝัน
ดอยสะเมิงชาวเขาเราร่วมกัน
แจกผ้าพันคอให้ได้อุ่นกาย
กลับบ้านแม่ทำบุญหนุนบ้านใหม่
ฝันแม่ได้เป็นจริงทุกสิ่งหมาย
บ้านหลังเก่าชำรุดทรุดไม่วาย
แม่รอได้เมื่อลูกปลูกพร้อมกัน
เงินทองไม่สำคัญปันความรัก
ทำงานหนักเพื่อแม่และลูกฝัน
ชีวิตคนต่างมีที่ผูกพัน
อภัยนั้นใจดีมีสุขจริง
วันที่แม่รอคอยให้ลูกๆมาอยู่พร้อมหน้ากันอีกครั้งทั้งสามคน เมื่อลูกหลานได้ทำหน้าที่ของตนได้ดีที่สุดแล้ว อนงค์นางไม่คิดที่จะรบกวนเพื่อนบ้านกลอนท่านใดเลย ไม่ได้พบกันก็ไม่เป็นไรเลยนะคะ เพราะคนเรานั้นต้องเคยทำบุญร่วมกันมาก่อน ถึงจะได้มีโอกาสมาพบกันได้ ขอเพียงกำลังใจให้อนงค์นางและพี่ชายเดินทางปลอดภัย ได้มีชีวิตรอดเพื่อมากราบแม่และผืนแผ่นดินไทย ก็นับว่าเป็นพระคุณอย่างยิ่งแล้วค่ะ
เรื่องความรักในบทกลอนนั้น มันก็คงเป็นเพียงจินตนาการฝัน เพราะชอบมองใครๆให้น่ารักไว้ก่อน จะอกหัก หรือ ผิดหวัง มันก็มีเกิดและดับ แต่จริงแล้วก็ยังไม่ได้ไปกับใครให้เสียคน ยังมีคนเคียงคู่อยู่เหมือนเดิม หย่ากันเพื่อเหตุผลบางอย่าง ไม่เคยโกหก แล้วเราก็จะแต่งงานกันอีกครั้ง ในเร็วๆนี้ อาจหวั่นไหวไปกับกลอน และก็ยอมรับว่าเป็นคนไม่ดี แต่นับว่าโชคดีที่ทุกคนในบ้านนี้เป็นคนดี ไม่เคยคิดชักชวนให้ทำอะไรที่เสียหาย ความดีของแต่ละคนไม่เท่ากัน แต่สิ่งหนึ่งที่เราทำได้คือให้กำลังใจกัน ไม่ว่าคนนั้นจะดีหรือไม่ดี แต่งกลอนเก่งหรือไม่เก่ง
ความไม่ดีทั้งหลายอนงค์นางขอรับผิดแต่เพียงผู้เดียว ขอให้คนที่ไม่ชอบ หรือเกลียดกัน ปล่อยออกมาให้หมด แล้วอโหสิกรรมให้กัน ขอรับบาปไว้เพียงคนเดียว ขอให้เพื่อนทุกคนได้บุญ ได้พบแต่ความสุข ความเจริญ ความสงบในจิตใจเถิดนะคะ
เขาชอบใส่ยีนส์เก่าๆ
ชอบทะเลเหมือนกัน
หน้าที่ประจำที่เขาชอบคือนึ่งข้าวเหนียว ส่ายข้าวใ่ส่กระติบให้
ชอบอาหารทุกอย่างที่เราทำ
ทุกเช้าวันอาทิตย์ตีห้าเราจะไปซักผ้าที่ร้าน คนไม่เยอะ เขาทำความสะอาดเครื่องซักผ้าเสร็จช่วงนี้
พ่อชอบขนมมัฟฟินกับกาแฟ แม่นางหัดให้ลูกทำค่ะ
ลูกเลือกเรียนดนตรี สีไวโอลินเป็นวิชาเลือกของเกรด 7 มีการแสดงคอนเสริตวงออเคสตร้าเดือนที่แล้วค่ะ เราไปให้กำลังใจลูก
ลูกใส่แว่น คนที่สองแถวกลางค่ะ
ลูกได้ใบประกาศ คะแนนเฉลี่ยทุกวิชาเกียรตินิยมของเกรด 7
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอนงค์นาง
หน้าส่วนตัว
2338
