รอคอยมาครบปีมีหนึ่งครั้ง เข้าวัดฟังเทศน์มหาชาติไม่ขาดหนา พากันไปทำบุญอุ่่่นใจนา เป็นมหากุศลผลกรรมดี มีสิบสามกัณฑ์พร้อมพันคาถา ย่อมเกิดอานิสงส์คงราศี ที่สอนให้ทุกยามทำความดี อย่าตระหนี่ในใจให้ทำบุญ หนุนสืบทอดพระศาสนาค่าไพศาล บริจาคทานไม่คิดจิตเคืองขุ่น บุญกุศลเพียรสร้างทางค้ำจุน ไม่หมกมุ่นยึดติดอนิจจัง ฟังพุทธวจนะให้สละละตัณหา คัมภีร์มหาชาติดีมีมนต์ขลัง ตั้งแต่ครั้งสุโขทัยไทยได้ฟัง จนกระทั่งปัจจุบันสำคัญนาน การเทศน์มหาชาติ คือการร่ายยาวหรือการเล่าเรื่องมหาเวชสันดรชาดก ว่าด้วยพระบุพจริยาของพระพุทธองค์ในอดีตชาติ เมื่อเสวยพระชาติเป็นพระเวชสันดรบรมโพธิสัตว์ ทรงบำเพ็ญพระบารมีเป็นชาติสุดท้ายก่อนจะตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นเรื่องที่เหมาะสมจะเชิดชูขึ้นเป็นหลักเป็นประธานในการเสริมสร้างอัธยาศัยของคนในชาติ จัดให้มีขึ้นตั้งแต่ครั้งกรุงสุโขทัยและกรุงศรีอยุธยาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน ซึ่งบางคนเชื่อว่าคัมภีร์มหาชาตินั้นเป็นพุทธวัจนะซึ่งสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสประทานเทศนาแก่พระภิกษุสงฆ์ พุทธบริษัท พณ นิโครธาราม กรุงกบิลพัสดุ์ หากผู้ใดได้สดับย่อมเกิดสิริสวัสดิ์พิพัฒนมงคลเป็นกุศลบุญราศีสืบไป ดังนั้น การเทศน์มหาชาติคือมหากุศลที่เตือนบุคคลให้น้อมรำลึกถึงการบำเพ็ญบุญ คือความดีที่ยิ่งยวด อันมีการสละความเห็นแก่ตัวเพื่อผลประโยชน์สูงอันไพศาลของมวลมนุษย์ชาติเป็นสำคัญ เป็นเทศกาลที่คงความหมายอย่างแท้จริง เทศน์มหาชาติ สอนให้คนรู้จักทำความดี ประกอบกรรมดี รู้จักการบำเพ็ญบุญ บริจาคทาน สละความเห็นแก่ตัว สละทรัพย์เพื่อสาธารณประโยชน์ เป็นการลดความตระหนี่ในใจ ลดความเห็นแก่ตัว หรือการทำให้ไม่ยึดติดกับสิ่งที่เป็น รูป รส กลิ่น เสียง ที่เป็นอนิจจัง เพราะเวลาตายไปแล้วไม่มีใครเอาเงินทองไปได้ มีแต่ความดีและความชั่วเท่านั้นที่สามารถเอาไปได้ในภพหน้านั่นเอง� ชาวพุทธนิยมฟังเทศน์มหาชาติ ซึ่งพุทธศาสนิกชนทุกคนต่างมีความเชื่อว่าเป็นพุทธวจนะซึ่งพระพุทธเจ้าได้ตรัสประทานแก่พระภิกษุและพุทธบริษัท การได้ฟังพุทธวจนะย่อมเกิดอานิสงส์และกุศลราศีแก่ตน นอกจากนี้ยังเนื่องมาจากความเชื่อเรื่องศาสนอันตรธาน คือความเสื่อมของพระศาสนาด้วยเหตุ ๕ ประการ ที่เรียกว่า ปัญจอันตรธาน ได้แก่� ๑. ประยัติอันตรธานคือความสูญสิ้นผู้ศึกษาเล่าเรียน� ๒.ปฏิบัติอันตรธานคือความสูญสิ้นของการปฏิบัติธรรม� ๓.ปฏิเวธอันตรธานคือความสูญสิ้นการตรัสรู้อริยมรรคอริยผล� ๔.สังฆอันตรธานคือความสูญสิ้นพระภิกษุสงฆ์ ๕. ธาตุอันตรธานคือความสูญสิ้นของพระสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า ดังนั้น การเทศน์มหาชาติจึงเป็นการสนับสนุนให้มีการศึกษาปริยัติสัทธรรมและเป็นการสืบทอดพระศาสนาอีกด้วย จึงเชื่อกันว่าผู้ใดได้ฟังเทศน์มหาชาติหรือเวสสันดรชาดกครบ ๑๓ กัณฑ์ ๑,๐๐๐ พระคาถา จบภายในหนึ่งวันและบูชาด้วยดอกไม้ธูปเทียนแต่ละอย่างให้ครบพัน นิยมว่าเป็นสิริมงคลแม้น้ำที่ตั้งไว้ในมณฑลพิธีก็ถือกันว่าเป็นน้ำมนต์ อาจจะบำบัดเสนียดจัญไรได้ และจะได้ผลานิสงส์อันยิ่งใหญ่ ๕ ประการ คือ ๑. จะได้เกิดมาในยุคศาสนาพระศรีอาริยเมตไตรย ซึ่งจะมาอุบัติเป็นพระพุทธเจ้าองค์ต่อไปในอนาคต ๒. เมื่อดับขันธ์จะได้ไปเกิดในสุคติโลกสวรรค์ เสวยทิพยสมบัติอันโอฬาร ๓.จะไม่เกิดในอบาย (ไม่ตกนรก) เมื่อตายไปแล้ว ๔. จะเป็นผู้มั่งมีลาภยศ สรรเสริญ ไมตรี และมีความสุข ๕. เมื่อได้ฟังพระธรรมเทศนา จะได้รับมรรคผล นิพพานเป็นพระอริยบุคคลในพระพุทธศาสนา และถึงความพ้นทุกข์�
สายลมพัดโบกโบยโชยกลิ่นหอม พวงพะยอมสีขาวพราวสดใส ไผ่ลู่ลมไหวโยกยามโบกใบ น้ำค้างไต่ยอดหญ้ามาลีบาน หวานเกษรภมรอ้อนบุปผา สกุณาร้องเรียงเสียงประสาน บ้านหลังน้อยน่าอยู่คู่วิมาน สุขสราญบานใจในพนา พาจิตใจรำพึงถึงเมืองไทย แสนห่างไกลระทมตรมเศร้าหนา ลาจากแม่มานานวานเมตตา ขอเทวาอารักษ์พิทักษ์กาย สายฝนพรำร่ำรินดินชุ่มชื่น หอมระรื่นมาลีมีหลากหลาย คลายอารมณ์จิตใจให้สบาย แม้ห่างกายสัมพันธ์มั่นหทัย ใส่บาตรพระหน้าบ้านเบิกบานจิต ทุกชีวิตต่างกรรมนำผ่องใส ไม่ทำบาปสร้างบุญหนุนธรรมไป รู้อภัยเมตตารู้ปราณี มีชีวิตเรียบง่ายย่อมคลายทุกข์ ธรรมคอยปลุกชีวันขวัญสุขศรี มีใจมั่นศีลธรรมนำชีวี ตามวิถีไทยแท้แต่โบราณ ชีวิตหน้าที่ความรับผิดชอบ ไม่อาจห้ามใจคนไกลบ้านมิให้คิดถึงบ้านได้เลยค่ะ � แม้จะอยู่ห่างไกลแต่หัวใจนั้นยังใกล้ชิดกันเสมอ� ปีนี้แม่อายุ 84 ปี วันนี้ได้คุยกับแม่เป็นชั่วโมง แม่ไม่เจ็บไม่ไข้ มีลูกหลานใกล้ชิด แต่แม่จะคิดถึงนางน้อยลูกสาวหล่า(ลูกคนเล็ก)และหลานสาวทั้งสองเสมอ เวลาที่ได้ดูภาพเก่าๆทีไร จิตใจอบอุ่นทุกครา �ต้องทำใจต่อสู้และยอมรับในชะตากรรมกันต่อไปค่ะ กองฟางเก่าข้างครัวริมรั้วบ้าน เป็นสัญญาณข้าวงามยามเก็บเกี่ยว เลี้ยวลัดเลาะทุ่งนาหาดอกกระเจียว เพลินใจเที่ยวริมทุ่งมุ่งคืนเรือน
ความรักสองเราหวานปานกุมภมาศ ไม่แคล้วคลาดจากกันขวัญสดใส ไปตลาดจับจ่ายได้ทันใจ เตรียมของให้ครบครันพลันลงมือ ช่ือกุมภมาศไพเราะเพราะพริ้งนัก ด้วยใจรักขนมหวานงานลือชื่อ มือสองเราช่วยกันหมั่นฝึกปรือ พากันถือไปวัดหัดทำบุญ คุณพ่อบ้านชอบใจได้ทำขนม ลูกเมียชมใจจริงยิ่งอบอุ่น บุญเราสร้างด้วยกันวันการุณย์ ตักบาตรหนุนศาสนามาพร้อมเพรียง เสียงสวดมนต์ดลฤดีมีความสุข ธรรมคอยปลุกปลอบใจในน้ำเสียง เพียงเราทำดีกันวันคู่เคียง อยู่ร่วมเรียงชายคาอย่าทิ้งกัน คำเตือน ขนมหวานไม่เหมาะสำหรับคนที่เป็นเบาหวานค่ะ เราทำขนมกุมภมาศหรือหม้อแกงไปตักบาตรที่วัดปีละไม่กี่ครั้ง ปกติจะนำผลไม้สดไปประจำค่ะ � ขนมหม้อแกง หรือ ขนมกุมภมาศ คือขนมที่ใช้ไข่ แป้ง และกะทิเป็นส่วนประกอบสำคัญ นำผสมกันในถาดตามสัดส่วน แล้วจึงนำไปอบจนหน้าของขนมหม้อแกงมีสีน้ำตาลทอง น่ารับประทาน ปัจจุบันมีการทำเผือก เม็ดบัว ถั่ว และหอมเจียว มาผสม และแต่งหน้าขนมหม้อแกง ทำให้ขนมหม้อแกงมีรสชาติที่กลมกล่อมมากขึ้น ประวัติ จากwikipedia ในรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช นับว่าเป็นยุครุ่งเรืองที่สุดของราชอาณาจักรอยุธยา เพราะเป็นยุคที่ไม่มีศึก สงคราม อีกทั้งยังมีคณะทูต และบาทหลวงจากประเทศต่างๆ เข้ามาเจริญสัมพันธ์ไมตรีกับอาณาจักรอยุธยาเป็นจำนวนมาก ในเวลานี้เองมีขุนนางผู้หนึ่งชื่อคอนสแตนติน ฟอลคอน ผู้ซึ่งเป็นคนฉลาด หลักแหลม และมีไหวพริวในด้านการค้ามากกว่าพ่อค้าใดๆทั้งหมด จึงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าพระยาวิชาเยนทร์ ดำรงตำแหน่ง พยุหเสนา และเป็นตัวกลางทางด้านการค้าของอาณาจักรอยุธยาและประเทศฝรั่งเศส ต่อมาได้แต่งงานกับนางมารี กีมาร์ หรือ ท้าวทองกีบม้า หลังจากที่พระเพทราชาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เนื่องจากสมเด็จพระนารายณ์มหาราชมีอาการประชวนหนัก พระเพทราชาจึงได้สั่งประหารชีวิตพระยาวิชาเยนทร์ในวันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2231 ทำให้ท้าวทองกีบม้าถูกนำตัวไปจำคุกเป็นระยะเวลาเกือบ 2 ปี จึงถูกปล่อยตัว แต่มีข้อแม้ว่าจะต้องทำขนมหวานมาส่งในวังตามอัตราที่กำหนดไว้ ด้วยเหตุที่ว่าท้าวทองกีบม้ามีชื่อเสียงในด้านการทำอาหารคาวหวาน เหตุการณ์ในครั้งนี้นับว่าเป็นจุดเปลี่ยนโฉมหน้าของขนมไทยครั้งสำคัญ เพราะท้าวทองกีบม้าได้เริ่มทำขนมที่ใช้ไข่มาเป็นส่วนประกอบหลัก อาทิ ทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง ขนมผิง ขนมพล ขนมโปร่ง ขนมทองม้วน ขนมสัมปันนี และขนมหม้อแกง ด้วยรสชาติของไข่และน้ำตาลซึ่งเป็นส่วนประกอบหลักของขนมหม้อแกง ทำให้ขนมหม้อแกงได้รับความนิยมชมชอบจากชนชั้นสูงในวัง และได้รับการขนานนามว่า ขนมกุมภมาส ต่อมาเมื่อลูกมือในบ้านของท้าวทองกีบม้าได้แต่งงาน ก็ได้นำสูตรและวิธีการทำขนมหม้อแกงออกมาถ่ายทอด ทำให้ชาวบ้าน คนธรรมดา ได้มีโอกาสรู้จักกับขนมหม้อแกง เมื่อปีพ.ศ. 2529 จังหวัดเพชรบุรี ได้มีการบูรณะพระนครคีรีให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญ ทำให้ชาวบ้านในละแวกนั้นทำขนมหม้อแกงที่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นออกมาจำหน่าย ทำให้ขนมหม้อแกงเป็นขนมที่ขึ้นชื่อของเพชรบุรี
โรงเรียนวัดจัดงานวชิรคอนเสริต งามล้ำเลิศประทับใจในกุศล ปนสนุกน่าทึ่งซึ้งกมล มีผู้คนมากมายได้ร่วมงาน สานสืบทอดนาฏศิลป์เสียงพิณเสนาะ แสนไพเราะดนตรีไทยได้ขับขาน งานแสดงนักเรียนฝึกเพียรนาน ต่างชาติขานเลื่องลือชื่อไทยแลนด์ แดนสยามรอยยิ้มพิมพ์ใจเสมอ อ่อนน้อมเจอก้มไหว้ไม่หวงแหน แสนภูมิใจวัฒนธรรมนำตัวแทน หนึ่งดินแดนล้ำค่าน่าชื่นชม งานวชิรคอนเสริตครั้งที่ 13 จัดให้มีการแสดงผลงานด้านนาฏศิลป์ดนตรีไทยของนักเรียนโรงเรียนวัดวชิรธรรมปทีปนครนิวยอร์คปีละครั้งค่ะ ปีนี้ได้รับความร่วมมือจากคณะครูนักเรียนและท่านผู้อำนวยการโรงเรียนสตรีนารีรัตน์ จังหวัดแพร่ได้เดินทางจากเมืองไทย มาแสดงนาฏศิลป์ไทยที่งดงามตระการตาเป็นอย่างยิ่ง เป็นที่ชื่นชมจากชาวต่างประเทศและชาวไทยที่มาร่วมงานมากมาย อนงค์นางหรือครูณัฏฐา ได้รับความไว้วางใจจากทางวัดให้เป็นเหรัญญิกของงาน ต้องกราบขอบพระคุณคณะสงฆ์ที่ได้ให้ความเมตตาแก่อนงค์นาง�ทั้งมอบโล่ห์ให้จากการเป็นครูอาสาสมัคร นับเป็นความภูมิใจที่สุดในชีวิตนี้ และผลงานได้จากความสามัคคีของชาวไทยในนิวยอร์คร่วมกันกับทางวัด เป็นทีมเวิร์คเป็นอาสาสมัคร ทุกคนสละเวลามาช่วยกัน การทำความดีไม่ได้ทำในวันเดียว ทำสม่ำเสมอเป็นเวลานานหลายปี โดยไม่หวังผลตอบแทนอันใด ใจที่บริสุทธิ์ด้วยธรรม พระสงฆ์ผู้ทรงศีลท่านเมตตาเองค่ะ แม้จะไม่ร่ำรวยด้วยทรัพย์สินเงินทอง ไม่ได้บริจาคทำบุญมากมาย ขับรถคันเก่าๆไปด้วยใจที่ศรัทธา นับว่าเป็นบุญอย่างยิ่งแล้วค่ะ ขอตั้งใจทำความดีต่อไป โรงเรียนจะเปิดสอนเดือนกันยายนนี้ค่ะ
อาภรณ์งามบริสุทธิ์ดุจสีขาว สามวัยสาวโสภาน่าสุขสันต์ วันทำบุญแจ่มใสร่วมใจกัน แม่ลูกหมั่นปฏิบัติธรรมนำชีวา อาภรณ์ใดไหนเล่างามเท่านี้ ศีลธรรมมีครองใจให้ศึกษา พาชีวิตดีงามตามธรรมา ปรารถนานิพพานแม้นานรอ ขอตั้งจิตอธิษฐานศีลทานมั่น ทุกคืนวันมีสติสมาธิหนอ พอใจในความจริงทุกสิ่งรอ กุศลก่อกรรมดีมีปัญญา พาลูกฝึกพัฒนาภาวนานิ่ง สงบจริงด้วยใจไร้ตัณหา อย่าวิ่งตามความคิดผิดเวลา รู้รักษาจิตใจไม่วุ่นวาย กายใจให้สำรวมสวมกิริยา สวดมนต์พาสงบสุขทุกข์ห่างหาย คลายความเศร้าอาวรณ์ร้อนรุ่มกาย สู่จุดหมายมุ่งไปไร้อัตตา