วันที่1ของการพับนกกระเรียนเพื่อแม่ นกกระเรียนหนึ่งพันตัวหัวใจขวัญ ให้แม่นั้นอายุยืนสดชื่นเสมอ ลูกขอพับทุกวันไม่ฝันละเมอ ใจพร่่ำเพ้อรอห้าปีเออร์ลี่รีไทร์ � ขอให้แม่สุขภาพดีมีความสุข ไม่มีทุกข์ครองชีวิตจิตแจ่มใส ปฏิบัติธรรมได้พบความสงบใจ ทุกสิ่งไม่จีรังดังพระธรรม วันนี้อนงค์นางเริ่มพับนกกระเรียนสีขาวจากระดาษสมุดโน้ตเล่มเล็ก หลังจากได้กลับจากเมืองไทยไปเยี่ยมแม่มา อยากทำอะไรที่เป็นความหมายของการมีอายุยืน มีสุขภาพดีให้แม่ แม้ว่าแม่จะไม่ได้ป่วยในตอนนี้ ได้ไอเดียจากการพับนกกระเรียนของญี่ปุ่นและความเชื่อของจีนเกี่ยวกับนกกระเรียน นอกเหนือจากการดูแลแม่ในด้านร่างกายและจิตใจ การสนับสนุนให้แม่ได้ปฏิบัติธรรม ตามหลักพระพุทธศาสนาแล้ว ก็อยากทำอะไรเพิ่มให้เป็นขวัญกำลังใจค่ะ ไม่ได้ยึดติดอะไร เพราะเกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้ แต่ก็อยากทำให้แม่ค่ะ เลยขอเริ่มทำตั้งแต่วันนี้ ยังไม่รู้ว่าจะทันฝากพี่ชายที่จะกลับเมืองไทยวันที่ 12 กุมภาพันธุ์นี้หรือเปล่า เอาใจช่วยอนงค์นางด้วยนะคะ นกกระเรียน � � � � � �จัดว่าเป็นสัตว์มงคลที่มีความหมายที่ดีอีกอย่างหนึ่ง การใช้นกกระเรียนจะช่วยส่งเสริมให้อายุยืน สุขภาพร่างกายแข็งแรง หน้าที่การงานราบรื่น และส่งเสริมการเรียนให้ดี ดังนั้นถ้าตั้งนกกระเรียนไว้ในบ้านก็จะส่งผลให้ คนสูงอายุในบ้านมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง หากมีคนเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะหายป่วย คนหนุ่มคนสาวจะมีหน้าที่การงานที่ดีและราบรื่นไม่มีอุปสรรค และเด็กเล็กมีการเรียนที่ดี
คุณบินเดี่ยวเอื้อเฟื้อเมื่อบินถึง เชียงใหม่ซึ่งน่าอยู่ดูแจ่มใส พักที่พรพิรุณเวียงพิงค์ยิ่งถูกใจ(Rain Forest) ตกแต่งสไตล์ล้านนางามตาจริงแม่ลูกพากันไปไนท์บาซ่าร์ คนมากมาเที่ยวกันนั่นชายหญิง ต่างชาติมามากมายได้พักพิง เชียงใหม่ยิ่งมีชื่อเลื่องลือไกล
เช้าเราสองต้องใจไปเชียงราย เลือกทัวร์ได้หนึ่งวันอันสดใส นั่งรถตู้ขับดีมีปลอดภัย เดินทางไปหลายแห่งแหล่งงดงาม น้ำพุร้อนแม่ขะจานเป็นด่านแรก มองดูแปลกตาจังยังต้องถาม วัดร่องขุ่นสีขาวพราวฟ้าคราม สวยทุกยามได้มองต้องทึ่งกัน
ไปเชียงแสนดินแดนสามเหลี่ยมทองคำ ใจสุขล้ำเพลิดเพลินเกินใจขวัญ ข้ามไปลาวชื่อบ้านดอนซาวกัน ของถูกพลันจับจ่ายชายตามอง
ไปแม่ริมหมู่บ้านงานหัตถกรรม กะเหรี่ยงคอยาวจำได้คือชื่อปาด่อง น่าสนใจแปลกตาให้น่ามอง ทองเหลืองคล้องคอยาวสาวทุกคน
ขอบคุณข้อมูลจากGoogle "กะเหรี่ยงคอยาว" หรือชนเผ่าชาวปาด่องยังชีพด้วยการเกษตรกรรม ปลูกข้าว ใบชา ยาสูบส่วนใหญ่จะนับถือ ศาสนาพุทธกับถือผี หญิง สาวชาวปาดอง จะสวมห่วงทองเหลืองที่คอและแขนขาและจะเพิ่มจำนวนห่วงมากขึ้นเมื่อ มีอายุเพิ่มขึ้น การ สวมห่วงค้ำคอไว้ตลอดเวลา ห่วงจะดันให้คอดูยาวกว่าปกติ �โดยปกติในช่วงที่มีนักท่องเที่ยวมากันมากชาวกระเหรี่ยงคอยาวก็จะมานั่งประจำที่ร้านของตนเองเพื่อขายของที่ระลึก แต่ถ้าในช่วงที่ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเข้ามา ชาวกะเหรี่ยงคอยาวก็จะดำเนินชีวิตประจำวันไปตามปกติ� � ไปที่เดียวเที่ยวได้สามประเทศ สามเหลี่ยมทองคำ (อังกฤษ: Golden Triangle) หมายถึงพื้นที่รอยต่อระหว่างสามประเทศ ได้แก่ ประเทศไทย (จังหวัดเชียงราย) ลาว (แขวงบ่อแก้ว) และพม่า (แขวงท่าขี้เหล็ก, รัฐฉาน) มีลักษณะเป็นพื้นที่สามเหลี่ยมบรรจบกัน โดยมีแม่น้ำโขงตัดผ่านชายแดนไทยและลาว นับเป็นพื้นที่เศรษฐกิจที่สำคัญแห่งหนึ่งของภูมิภาค นอกจากนี้สามเหลี่ยมทองคำยังมีทิวทัศน์ที่งดงามโดยเฉพาะยามเช้า ที่ดวงอาทิตย์ขึ้นท่ามกลางสายหมอก เดิมสามเหลี่ยมทองคำเป็นที่รู้จัก ในฐานะเป็นแหล่งท่องเที่ยวรอยต่อระหว่างประเทศ แต่ในปัจจุบันมีความสำคัญในทางเศรษฐกิจมากขึ้น เนื่องจากเป็นแหล่งขนถ่ายสินค้าที่สำคัญอีกแห่งหนึ่งของไทย สามเหลี่ยมทองคำในส่วนของประเทศไทย อยู่ในเขตบ้านสบรวก อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย มีท่าเรือขนาดเล็กขนส่งสินค้าไปยังประเทศจีน และลาว เมื่อมองจากฝั่งไทยไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ จะเห็นหมู่บ้านในฝั่งลาวอย่างชัดเจน ส่วนทางพม่าซึ่งอยู่ด้านตะวันตกนั้น ไม่มีหมู่บ้านหรือสิ่งก่อสร้างให้เห็นในระยะใกล้ๆ บริเวณดังกล่าวยังเป็นที่บรรจบกันของแม่น้ำโขงและแม่น้ำรวก ที่เรียกว่า สบรวก บริเวณนี้มีเคยมีชนกลุ่มน้อย และกองกำลังติดอาวุธอยู่หลายกลุ่ม พื้นที่ในแถบนี้เคยเป็นแหล่งปลูกฝิ่นและผลิตยาเสพติดแหล่งใหญ่ เช่น มีโรงงานผลิตเฮโรอีนและกระจายอยู่ตามชายแดน ส่วนการลำเลียงฝิ่นจะไปเป็นขบวนลัดเลาะไปตามไหล่เขาพร้อมกำลังคุ้มกัน ว่ากันว่ายาเสพติดและฝิ่นจะถูกแลกเปลี่ยนด้วยทองคำในน้ำหนักที่เท่ากัน จึงเป็นที่มาของชื่อ สามเหลี่ยมทองคำ นักท่องเที่ยวนิยมเดินทางไปยังสามเหลี่ยมทองคำในช่วงฤดูหนาว และไปถ่ายรูปกับป้าย "สามเหลี่ยมทองคำ" ที่ติดตั้งไว้ริมฝั่งแม่น้ำโขงด้วย นอกจากนี้ยังนิยมนั่งเรือเที่ยวชมทิวทัศน์จุดบรรจบของพรมแดนไทย ลาว และพม่า ค่าเช่าเรือประมาณ 300-400 บาท (นั่งได้ 6 คน) นอกจากนี้ยังสามารถล่องแม่น้ำโขงไปเที่ยวทางตอนใต้ของประเทศจีน เช่น สิบสองปันนา คุนหมิง ได้อีกด้วย แต่หากต้องการจะชมทิวทัศน์มุมกว้าง ของสามเหลี่ยมทองคำบริเวณสบรวกและเพื่อนบ้าน ต้องขึ้นไปบนดอยเชียงเมี่ยง ที่อยู่ริมแม่น้ำโขง
สาวร้อยเอ็ดอนงค์นางและลูกสาวคนโตได้มีโอกาสต้อนรับอาคันตุกะ เพื่อนไทยโพเอ็มสองสาวคือคุณอัลมิตราและคุณแม่มด เมื่อวันที่ 4มกราคม ที่จริงเครื่องบินต้องถึงสนามบินเวลา 19.25น. แต่เกิดเหตุขัดข้องบางประการทำให้ช้าไปสองชั่วโมง กว่าจะถึงบ้านอนงค์นาง งานก็เกือบเลิกแล้วค่ะ แขกมากันตั้งแต่หกโมงเย็น แต่มาช้าก็ไม่เป็นไรนะคะ ดีกว่าไม่มาค่ะ 5 มกราคม2556 พาอาคันตุกะสองสาวไปเที่ยวกาฬสินธุ์ ไปชมสวนไดโนเสาร์ที่อำเภอสหัสขันธุ์ ไปเยี่ยมพี่สาวสามีอนงค์นางที่อำเภอสมเด็จ มีครอบครัวพี่สาวสามีจากโคราชและอุดรมาสมทบกันที่อำเภอสมเด็จ กาฬสินธุ์ วันที่ห้าพาไปกาฬสินธุ์ โฉมยุพินเที่ยวสวนไดโนเสาร์ ได้ความรู้พัฒนาปัญญาเรา ศึกษาเข้าใจดีมีวิชา จากสหัสขันธุ์กินลมสู่สมเด็จ ส้มตำเผ็ดรอชิมอิ่มหรรษา บ้านพี่แป๋วพี่อั้พรับเพื่อนยา มีญาติมาจากโคราชไม่พลาดกัน จากอุดรธานีมีพี่ปุ๋ย สามีลุยมาด้วยช่วยสุขสันต์ มีแหนมเนืองมาฝากอิ่มปากกัน ปลาเผาอันโอชาน่ารับประทาน จากโคราชไม่ขาดมีพี่ปุ่๊ก ทุกคนสุขพร้อมอิ่มชิมอาหาร มีของฝากให้กันวันสำราญ ชาวอีสานใจดีมีเมตตา ญาติสามีอนงค์นางไม่ร้างรัก ต่างพร้อมพรักพบน้องสะใภ้ใจสุขหนา อยู่ห่างไกลแค่ไหนไม่นำพา ขับรถมาเจอกันวันน้ำใจ ร่ำลากันก่อนจากฝากรอยยิ้ม อบอุ่นปริ่มอุราพาสดใส เดินทางต่อไปเที่ยวไม่เปลี่ยวใจ เจดีย์ชัยมงคลยลความงามวันที่ 6มกราคม พาเพื่อนไปเที่ยวชมเจดีย์หินทรายที่วัดป่ากุง อำเภอศรีสมเด็จ ร้อยเอ็ดและ ปรางค์พระกู่โกนา อำเภอสุวรรณภูมิและบ้านแม่ในเขตอำเภอสุวรรณภูมิ ร้อยเอ็ดค่ะ วันที่ 8 มกราคม อนงค์นางกับน้องพิมไปเที่ยวเชียงใหม่ พักที่โรงแรม Rain Forest ได้รับความอนุเคราะห์จากคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ สมาชิกไทยโพเอ็ม ได้ลดค่าห้องให้ จัดรถรับส่งและดูแลเป็นอย่างดี ขอขอบคุณมาณ. โอกาสนี้ด้วยนะคะ โรงแรมสไตล์ล้านนา คลาสสิค สะอาด ห้องพักหรูเรียบ อาหารอร่อย บริการเยี่ยม ประทับใจมากๆค่ะ ขอบคุณคุณอัลมิตราที่ฝากให้คุณบินเดี่ยวดูแล เธอบอกว่าอนงค์นางดูแลต้อนรับเธอที่บ้านเกิด เธออาจไม่มีโอกาสได้ตอบแทน ขอให้คุณบินเดี่ยวทำหน้าที่แทนเธอด้วย น้ำใจคนไทยช่างมากมายมีไมตรีต่อกันแม้จะรู้จักกันแค่ในเว็บก็ตามค่ะ คุณแม่มดใจร้าย สวย สง่า ท่าถือกล้องถ่ายภาพของเธอเท่ห์มากเหมือนมืออาชีพ สุขุมใจเย็น ใจดีติดต่อจองตั๋วเครืองบินไปเที่ยวให้ด้วยค่ะ วันที่9 มกราคม เราพากันไปเที่ยวเชียงรายหลายแห่ง ไปชมสามเหลี่ยมทองคำและข้ามไปฝั่งลาวค่ะ วันที่ 10 มกราคม เพื่อนสนิทมารับไปเที่ยวระยองค้างหนึ่งคืน วันที่ 11 มกราคม คุณอิมแนะนำให้ไปเที่ยวเกาะเกร็ด นนทบุรีค่ะ ��
สุดปรารถนา กัลยาณมิตร กลับเมืองไทยคราวนี้มีสุขใจ เพื่อนแท้ได้มาพบประสพขวัญ อยู่ห่างไกลแค่ไหนไม่สำคัญ ฟ้ามิกั้นดวงใจให้เหงาฤดี ต่างเดินทางด้วยใจให้เมตตา ปรารถนาเพื่อนพ้องอย่าหมองศรี รู้จักกันมานานผ่านหลายปี เพื่อนรักมีหัวใจให้แก่กัน เพื่อนเก่าสุดคนงามนามกุลธิดา ต่างคบหาวัยเยาว์เราสุขสันต์ อายุเพียงสิบสี่ดีต่อกัน สามสิบเก้าปีอันจริงใจไม่ลืมเลือน เพื่อนรักเพื่อนสนิทคนนี้รู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนชั้นมัธยมต้นและปลายด้วยกัน5ปีที่โรงเรียนสายน้ำผึ้งค่ะ จนเรียนจบ ตอนที่ทำงานในกรุงเทพฯ รักกันมากขนาดซื้อบ้านอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันในซอยวัชรพล เมื่อรู้ว่าอนงค์นางจะกลับเมืองไทย เพื่อนไปรอที่โรงแรมตั้งแต่ 6โมงเย็น แต่พลาดกันเพราะกว่าจะถึงโรงแรมก็สามทุ่ม แต่เราก็นัดเจอกันอีกจนได้ก่อนกลับในคืนวันที่ 11 ที่ครัวริมน้ำหน้าโรงแรม รับประทานอาหารและคุยกันนานหลายชั่วโมง ลูกสาวของเราได้รู้จักกันและคุยกันอย่างสนุกสนาน ระหว่างอนงค์นางกับกุลธิดา เราคือเพื่อนแท้ รู้จักและคบกันมา39ปี ไม่ต้องการเรตติ้ง ไม่มีอักษรหรือบทกลอนใดที่มีค่ามากไปกว่าหัวใจของความเป็นกัลยาณมิตร ที่ผ่านทุกข์ สุข มาด้วยกันแต่เยาว์วัย ไม่เคยทอดทิ้งกันในยามเดือดร้อน มีแต่ความรัก กรุณาปราณีต่อกัน เกิดมาโชคดีค่ะ มีพ่อแม่พี่น้อง คู่ครอง ลูกสองคน มีเพื่อนแท้ มีครบทุกทิศที่เป็นกัลยาณมิตร ไม่มากมายในปริมาณแต่มากด้วยความรัก ความเมตตาต่ออนงค์นางมาตลอดชีวิต ชีวิตนี้พอเพียงและสงบสุขใจแล้วค่ะคนที่สองเพื่่อนงามนามยุพดี สามสิบสามปีรู้จักรักชอบขวัญ พบกันในมหาลัยใจตรงกัน ต่างผูกพันฉันท์เพืิ่อนเหมือนกุลธิดา เพื่อนแท้คนนี้ได้รู้จักกันตอนเรียนปริญญาตรีค่ะ ตอนที่เรามีลูกคนแรกซึ่งเกิดปีเดียวกัน เราสัญญากันว่าลูกชายหญิงของเรา จะได้แต่งงานเกี่ยวดองกัน แต่จริงๆแล้วเป็นเรื่องของพรหมลิขิต ถ้าเขาเป็นคู่กันก็แล้วแต่วาสนา เราไม่อาจบังคับได้ แต่ถึงอย่างไรความเป็นเพื่อนของเราก็จะยังคงอยู่ตลอดไปค่ะ เพื่อนและสามีเพื่อนขับรถจากระยองมารับที่สนามบิน พาไปค้างที่บ้าน พาไปเลี้ยงอาหาร และมาส่งที่โรงแรมก่อนกลับ นี่คือน้ำใจของเพื่อนแท้ และมิใช่ครั้งแรก เราไปมาหาสู่กันมานาน ไม่ว่าจะอยู่ที่กรุงเทพ ร้อยเอ็ด ระยอง ความรักและหวังดีมีให้กันเสมอ ไม่เคยเปลี่ยนแปลง โชคดีจริงๆค่ะ
บ้านนาเราน่าอยู่ดูร่มรื่น พฤกษาชื่นงามตาน่าสุขสันต์ ผักสวนครัวเขียวสดรดน้ำกัน ผลไม้อันโอชารอมาเยือน เถียงนาน้อยหลังเรือนเตือนใจรัก สวนพืชผักล้อมรอบคอยปลอบเหมือน รอคอยวันเก่าก่อนอ้อนดาวเดือน อย่าลืมเลือนสวรรค์อันร่มเย็น น้องพิมจูงแขนยายเดินจากวัดกลับบ้านสวนหลังบ้านอันร่มรื่นด้วยไม้ยืนต้น
หน้าส่วนตัว
4065
