20 ตุลาคม 2547 05:24 น.
อตอม
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,{-}(-_-}{-_-},,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
อดีตเป็นสิ่งที่ยากจะลบเลือน
เพราะมันจะช่วยเตือนหัวใจที่ไหวหวั่น
ตอกและย้ำซ้ำหัวใจไว้ว่าสักวัน
ฉันจะอยู่กับปัจจุบันวันที่รอคอย
อดีตจะช่วยย้ำสำนึก...
ในห้วงลึกของใจเศร้าเหงาหงอย
อดีต.. ปัจจุบันและฝันอันเลื่อนลอย
เรียบเรียงร้อยเป็นร่องรอยของวารวัน..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,{-}(-_-}{-_-},,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
20 ตุลาคม 2547 04:17 น.
อตอม
##################********################
คิดถึงเธอจัง ทำอะไรอยู่หรอจ๊ะ
.......ติดต่อมาบ้างนะ หากยังจำกันได้
อย่าให้เหงาคนเดียว เปล่าเปลี่ยวได้ไหม
คิดถึงคนไกล ไม่ได้พบเจอ
นานแค่ไหนแล้วนะ
ไม่ได้พบปะหน้าเธอ
ทุกวันยังคงชะเง้อ
แต่ก็ต้องคอยเก้อเช่นเคย
ติดต่อมาบ้างสักนิด
อย่าปล่อยให้ชีวิตล่วงเลย
หากวันหนึ่งพึ่งจะมาคิดเฉลย
อาจจะช้าไปแล้วเอย..ทรามเชยอาจจากลา
ช่วงเวลาที่ผ่านพ้น...
อาจปลิดชีวิตบางคนไปพ้นหน้า
ต่อให้เลือดหลั่งแทนคราบน้ำตา
ก็ไม่อาจเรียกสิ่งใดกลับมา.. ได้เลย
##################********################
-;+;-;+;- เรียกฉันว่า -o- ดอกหญ้า -o- ที่แข็งแกร่ง -;+;-;+;-
18 ตุลาคม 2547 15:36 น.
อตอม
แม้ในวันนี้...
เธอคนดีไม่อยู่ตรงหน้า
ห่างกันไกลลับตา
มีม่านฟ้ามากั้นขวางทางของเรา
แม้ในวันนี้...
แต่ละนาทีมีแต่ความเหงา
แต่ฉันไม่เคยคิดยึดติดกับความเศร้า
เพราะฉันมีเงาของวันวานผสานใจ
เพราะเมื่อวานนี้..
วันที่มีเธอคนดีอยู่ใกล้ ~ ใกล้
อบอุ่นเต็มอิ่มกับรอยยิ้มประทับใจ
รับรู้ความห่วงใยได้จากสองสายตา
เพราะเมื่อวานนี้..
มีเรื่องราวดี ดี แสนเลอค่า
เป็นน้ำเลี้ยงใจเหงา ~ เหงาให้ก้าวมา
ฝ่าลมฝนปะทะหน้าอย่างมั่นใจ...