15 กันยายน 2552 13:19 น.
อดามาส
หากเราต้องจากกันในวันข้างหน้า
ขอเพียงอย่าให้เธอได้ลืมฉัน
จะไม่เหนี่ยวรั้งเธอไว้ เหมือนที่เคยทำ
และจะขอยอมกล้ำกลืนน้ำตาเพียงฝ่ายเดียว
.....
ไปเถอะนะหากเธอคิดว่ามีความสุข
ปลดปล่อยมือคนเคยร่วมทุกข์...อย่าได้นึกเหลียว
หันกลับมามอง ทิ้งฉันไว้ลำพังเพียงคนเดียว
ถึงแม้จะอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว แทบขาดใจ
.....
ฉันพร้อมยินยอมให้เธอจาก
ถ้าหากเธอคิดจะมีใครอีกมาเคียงข้าง และหวั่นไหว
แต่สุดท้าย ก่อนเราสองจะต้องจากกันไป
โอบกอดฉันเอาไว้ อีกสักครั้ง
ได้ไหมคนดี.
15 กันยายน 2552 13:00 น.
อดามาส
เธอคือ...ดอกไม้ในหัวใจ
ที่มอบความอ่อนหวาน อ่อนไหว ให้ใจฉัน
มาแต่งแต้ม ความงดงามของคืนวัน
ให้สวยพลัน กลับคืนมา เหมือนดั่งเคย
....
เธอคือ...สายน้ำที่ไหลเย็น
เป็นดั่งเช่น หัวใจเคยวาดไว้
ขอขอบคุณ...คนดีของหัวใจ
โปรดเถอะนะ...
โปรดอยู่กับฉันตลอดไป
ได้ไหมเธอ.
15 กันยายน 2552 11:29 น.
อดามาส
กำลังใจ...
เปรียบดุจน้ำทิพย์ ที่คอยชะโลมใจให้หายเหนื่อย
แต่ในบางครั้ง
เราเองกลับทำกำลังใจของตนเองหล่นหาย
ความคิดจึงวิ่ง วุ่นวาย สับสน
จนหาทางออกให้กับตนเองไม่เจอ
หยุดฝีเท้าของชีวิตลงสักนิด
หยุดเพื่อสูดลมหายใจ เข้าให้เต็มปอด
หยุด เพื่อได้มีเวลาเหงนหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้าที่กว้างไกล
และหยุดลงสักนิด เพื่อคอยรับฟังเสียงลมหายใจของตนเอง
ซึ่งในบางครั้ง
กำลังใจที่เรากำลังวิ่งวุ่นตามหา
หรืออุปสรรคต่าง ๆ ที่ขวางทางเราอยู่ตรงข้างหน้า
อาจจะได้รับคำตอบ...และกำลังใจ
จากเสียงลมหายใจของเราเอง
หน้าส่วนตัว
965
