เมื่อได้เจอขุนเขาขี้เหงานัก อ่วนกระอักได้แค่..เมฆสลาย จึ่งร่ายมนต์มิให้เจ้าเดียวดาย น้อยใจง่ายเหลือล้ำจดจำความ ขุนเขาเอยเคยรักมิใช่หรือ ไยด้านดื้อนักเลงชวนเกรงขาม รักคือรัก..คือให้ อภัยงาม ใช่ไหวตามเมฆจางลางเลือนลับ เปลี่ยนมุมมองเถิดขุนเขาขี้เหงาเอ๋ย ยากจะเอ่ยรักกันตะวันดับ พบเพื่อจากพรากเพื่อพบ..ต้องยอมรับ คณานับรักเจ้าเอย......มิเคยจาง