เปรียบชีวิต..คือบทเพลงผู้บรรเลง..คือตัวฉันเพลงของใคร..เพลงของมันผู้สร้างสรรค์..คือตัวเราจังหวะเร็ว..จังหวะช้าทั้งเริงร่า..ทั้งหม่นเศร้าหนึ่งบทเพลง..ของตัวเราล้วนคลุกเคล้า..ท่วงทำนอง
สังขารร่วงโรยไปไม่เที่ยงแท้ความผันแปรมิพ้นคนทังหลายความทรุดโทรมนั้นจริงทั้งหญิงชายธรรมดาร่างกายไม่จีรังอันชีวิตเปรียบเป็นเช่นเดินทางทุกก้าวย่างเข้าใกล้ไปหาฝั่งทุกชีวีโลกนั้อนิจจังพึงระวังสติตั้งสร้างผลบุญ