มะม่วงยามแก่จัดเพียงลมพัดก็หล่นร่วงแม้อยู่เป็นพุ่มพวงแต่หล่นร่วงไม่พร้อมกันชีวิตเมื่อถึงคราได้เวลาย่อมพลิกพันจบห้วงช่วงชีวันกฎเกณฑ์อันที่ต้องเป็นหนุ่มสาวเฒ่าชราคนถ้วนหน้าไม่มีเว้นไม่พ้นซึ่งกฎเกณฑ์เมื่อถึงเวรถึงเวลาขีวิตอย่าทำเล่นใช้ให้เป็นให้เกิดค่าสมกับได้เกิดมาคุ้มเวลาอย่านอนใจมะม่วงยามแก่จัดเพียงลมพัดกิ่งโยกไหวไม่นานที่แกว่งไกวพลันหล่นหายไปตามเกณฑ์(7.3.62)
จักจั่นร้องระงมร้องกันขรมดังก้องป่าเสน่ห์ไพรพงพนายามเมื่อหน้าร้อนมาเยือนสัญญาณธรรมชาติป่าวประกาศและร้องเตือนจักจั่นหาใครเหมือนสัตว์คู่เรือนผืนป่าไทยยามนี้ร้องระงมร้องกันขรมตลาดใหญ่แมลงน้อยแห่งพงไพรสังเวยกายเป็นอาหารหนึ่งปีมีหนึ่งช่วงตราบร้อนล่วงเลยพ้นผ่านจากป่ามาสู่จานเมนูอาหารคิมหันต์ฤดู(4.3.62)
อรุณระเรื่อเมื่อรุ่งสางฟ้าเริ่มกระจ่างสว่าง่ไสวตะวันสีทองผ่องอำไพแต้มแต่งฟ้าไกลให้งดงามนกกากู่ร้องก้องท้องทุ่งหอมกลิ่นข้าวหุงกลิ่นข้าวหลามชาวนาจูงควายให้เดินตามนับหนึ่งสองสามสี่ห้าตัวชีวิตวันใหม่ไม่รีบเร่งยินเสียงฮัมเพลงหยอกเล่นหัวชีวิตเรียบง่ายใกล้ใกล้ตัวสุขท่วมท้นทั่วบ้านทุ่งไทย(facebook&youtube : attaporn worasilp)(line id : 0868670768)(1.3.62X