7 พฤษภาคม 2561 21:54 น.
อ.วรศิลป์
บอกก็ไม่ฟัง สั่งก็ไม่ทำ
ดุก็ยังขำ ยังจำได้ไหม
ถามก็ไม่ตอบ แถมชอบโวยวาย
ขอก็ไม่ให้ จิตใจช่างดำ
ชอบแกล้งชาวบ้าน ระรานประจำ
หน้าหงายหน้าคว่ำ ยามพ่อแม่เตือน
พ่อแม่รักเรา ใครเล่าจะเหมือน
กี่ปี่กี่เดือน คล้อยเคลื่อนก็รัก
วีรกรรมทำไว้ คิดให้จงหนัก
รีบตอบแทนรัก ก่อนที่จักสาย
บุญคุณพ่อแม่ แน่แท้มากมาย
แม้โลกกว้างใหญ่ หาใครเล่าเทียม
(7.5.61)
5 พฤษภาคม 2561 20:23 น.
อ.วรศิลป์
แสงแดดนั้นแผดเผา
ผิวหนังเราจนเกรียมไหม้
อาทิตย์อยู่ตั้งไกล
ก่อพิษภัยได้ขนาดนี้
ไฟโกรธในใจคน
ก็ส่งผลใจป่นปี้
แสงแดดเผากายี
ความโกรธสิเผาที่ใจ
(5.5.61)
4 พฤษภาคม 2561 20:59 น.
อ.วรศิลป์
อุปกรณ์จักสาน
งานฝีมือไทย
ใช้เส้นไม้ไผ่
มาไขว้ขัดกัน
เป็นภูมิปัญญา
ปู่ย่าสร้างสรรค์
คนรุ่นเก่านั้น
ท่านสรรค์สร้างมา
ไม้ไขว้ขัดกัน
พลันเกิดคุณค่า
ประโยชน์เหลือคณา
ปัญญาโบราณ
ช่วยกันรักษา
เถิดนะลูกหลาน
จักสานชาวบ้าน
ยืนนานคู่ไทย
(4.5.61)
2 พฤษภาคม 2561 21:30 น.
อ.วรศิลป์
สหายสองคน
แฝงตนอยู่ปลายสะพาน
ท่ามกลางแสงที่เคลื่อนผ่าน
คืบคลานสู่สนธยา
สหายทั้งสอง
กวาดตามองไปเบื้องหน้า
ไร้ซึ่งสุ้มเสียงเจรจา
แต่เปี่ยมสุขาในใจ
(2.5.61)
2 พฤษภาคม 2561 21:26 น.
อ.วรศิลป์
ใจเย็นสักนิด
ก่อนคิดหว่านแห
ใจร้อนอาจแย่
แหไม่ได้ปลา
สุภาษิตไทย
สอนเอาไว้ว่า
ถี่ถ้วนนั้นหนา
ได้พร้าเล่มงาม
(1.5.61)