12 กรกฎาคม 2560 15:34 น.
อ.วรศิลป์
ฝนตกมาห่าใหญ่
แต่ไม่มีอะไรใส่น้ำฝน
น้ำฝนจึงเป็นน้ำโคลน
ที่เอ่อท้นปนดินไป
หลายคราวในชีวิต
นึกย้อนคิดถึงลาภใหญ่
ผ่านเข้ามาไม่เตรียมใจ
หยิบคว้าไม่ได้...ไม่พร้อมเอง
11 กรกฎาคม 2560 12:05 น.
อ.วรศิลป์
เงินที่ใช้ทำบุญ
ต่างจากเงินซื้อหุ้นเก็งกำไร
ทำบุญไม่ต้องรอผลจะได้
บุญทำไปแค่ไหนไม่ขาดทุน
การทำบุญด้วยจริงใจ
บุญไม่หายกลายเป็นศูนย์
การทำบุญไม่ขาดทุน
แต่ผลบุญพอกพูนทวี
ทำบุญไปเท่าไหร่ไม่สำคัญ
ขอเพียงตั้งจิตมั่นปันสุขี
ทำด้วยใจเปี่ยมรักและหวังดี
บุญทวีผลประเสริฐบังเกิดเอย
10 กรกฎาคม 2560 10:22 น.
อ.วรศิลป์
คนเรามักมีจุดอ่อน
บางคนปิดซ่อนมานาน
ส่วนใหญ่เป็นประสบการณ์
เคยผ่านเมื่อครั้งวัยเยาว์
หลายเรื่องอาจดูตลก
เมื่อยามหยิบยกมาเล่า
บางเรื่องอาจดูโง่เขลา
วัยเยาว์ยามไร้เดียงสา
จุดอ่อนของคนเรานั้น
โบราณท่านสอนไว้ว่า
อย่านำมาพูดเฮฮา
เพราะว่าจะผิดใจกัน
อย่านำจุดอ่อนของใคร
มาใช้เป็นเรื่องขบขัน
ใครก็ไม่ชอบทั้งนั้น
ขบขันบนความอับอาย
สักวันหากคนอื่นเขา
แอบเอาเรื่องเราไปขยาย
ให้เรานั้นต้องอับอาย
เราจะชอบไหม...ถามใจดู
คนเรามักมีจุดอ่อน
ซุกซ่อนไม่อยากให้รู้
อย่าไปอยากเห็นอยากดู
อย่าไปอยากรู้ของเขาเลย
7 กรกฎาคม 2560 11:01 น.
อ.วรศิลป์
ไม่ว่าวันไหน
ขึ้นปีใหม่หรือสงกรานต์
ดวงอาทิตย์ไม่เคยหยุดงาน
ยังคงตระหง่านต่อไป
ฤดูกาลผันเปลี่ยน
วันคืนหมุนเวียนเริ่มใหม่
น้ำท่วมน้ำแล้งเพียงไหน
ดวงอาทิตย์ก็ไม่หยุดงาน
ยามเช้าเริ่มทิศบูรพา
แสงทองส่องฟ้าเฉิดฉาน
เป็นดั่งสื่อส่งสัญญาณ
ขับไล่รัตติกาลพ้นไป
จวบจนพ้นสายบ่ายคล้อย
ค่อยค่อยลดแสงไสว
ก่อนจะหายลับดับไป
อีกฟากฟ้าไกลยามเย็น
บทเรียนบทสอนที่ได้
ดวงอาทิตย์เฉิดฉายที่เห็น
ทุกวันไม่เคยว่างเว้น
ลอยเด่นอยู่กลางนภา
แต่ครั้นพอถึงกำหนด
อาทิตย์ยังลดแสงจ้า
จนหายลับจากสายตา
คิดไปคิดมาสัจธรรม
มีขึ้นแล้วก็มีลง
สูงส่งแล้วก็มีต่ำ
มีสว่างแล้วมีมืดค่ำ
นี่แหละสัจธรรมต้องทำใจ
6 กรกฎาคม 2560 15:27 น.
อ.วรศิลป์
เมฆฝนลอยบนฟ้า
ไม่นานช้าฝนกระหน่ำ
เที่ยงวันยันบ่ายค่ำ
ดินชุ่มฉ่ำน้ำเจิ่งนอง
กบเขียดออกหากิน
หูได้ยินเสียงอึ่งร้อง
บรรเลงท่วงทำนอง
เพลงแห่งท้องทุ่งนาไทย
ชาวนาเร่งไถหว่าน
ตรากตรำงานกลางทุ่งใหญ่
หวังไว้ในหัวใจ
ข้าวคงได้ราคาดี
สองปีที่ผ่านไป
ขายข้าวได้ไม่พอหนี้
ชีวิตยากเต็มที
ขอหมดหนี้ปีนี้เอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
หน้าส่วนตัว
1122
