6 พฤษภาคม 2560 09:22 น.
อ.วรศิลป์
เรามาตัวเปล่า
ไม่ได้เอาอะไรมา
มีเพียงกายา
เนื้อหนังมังสาเท่านั้น
วาระสุดท้าย
ก็ไปตัวเปล่าเช่นกัน
เหลือเพียงเรื่องเล่าขาน
ไม่นานคนก็ลืม
5 พฤษภาคม 2560 16:41 น.
อ.วรศิลป์
เริ่มชีวิตคู่สวยงาม
เมื่อยามแรกรักผูกพัน
สองคนร่วมคิดร่วมฝัน
เธอฉันรักมั่นตลอดไป
บางครั้งพ่อแม่ทัดทาน
ดูกันนานนานดีไหม
ลูกร้กตอบไม่เป็นไร
สองใจรักกันมั่นคง
ครอบครัวสร้างได้ไม่นาน
คำหวานอันชวนใหลหลง
ได้ยินบ่อยบ่อยค่อยลดลง
ซื่อตรงกลับแปรเปลี่ยนไป
คำพ่อคำแม่เคยทัดทาน
ดูกันนานนานดีไหม
บัดนี้ซึ้งอยู่แก่ใจ
ชีวิตคู่ไซร้ไม่ง่ายเลย
5 พฤษภาคม 2560 11:24 น.
อ.วรศิลป์
เครื่องบิน ลำใหญ่
ยามลอยไกล อยู่กลางฟ้า
เกือบลับหาย จากสายตา
ลำมหึมา เห็นนิดเดียว
ระยะไกล ระยะใกล้
ผลมากมาย ยามแลเหลียว
สิ่งใหญ่ อยู่ไกล เห็นนิดเดียว
เล็กเพียงเสี้ยว แต่อยู่ใกล้ กลับใหญ่เกิน
ก่อนตัดสิน อะไร คิดให้ดี
ตรองถ้วนถี่ อย่ามอง เพียงผิวเผิน
ระยะใกล้ ระยะใกล ที่มากเกิน
หากหลงเพลิน ประมาท อาจพลาดเอย
5 พฤษภาคม 2560 08:26 น.
อ.วรศิลป์
ชีวิต หลังความตาย
ไม่ใช่ โชคร้าย โชคดี
แต่เป็น ผลกรรม ชาตินี้
ความดี ไม่ดี ที่ทำ
ชีวิต หลังความตาย
อย่างไร ต้องพบ วันยังค่ำ
เตือนตัว เตือนตน อยู่ประจำ
ก่อนถลำ ทางอบาย จนสายไป
ความดี เล็กน้อย อย่ามองข้าม
ความทราม นิดหน่อย อย่าปล่อยไว้
รัก เมตตา กรุณา อภัย
ชีวิต หลังความตาย ไม่น่ากลัว
3 พฤษภาคม 2560 12:05 น.
อ.วรศิลป์
ลองสังเกต รอบรอบกาย
มีใครไหม ส่งสายตา
โดยไม่พูด ไม่เจรจา
แค่ส่งสายตา อย่างเดียว
มิตรสหาย เพื่อนพ้อง
ญาติพี่น้อง อาจคอยเหลียว
หรือชีวิตอื่น ที่ข้องเกี่ยว
แววตาเปล่าเปลี่ยว...พีงใส่ใจ