14 มกราคม 2555 14:10 น.
อ.วรศิลป์
บัวสามดอก สามวัย อยู่หน้าบ้าน
เหมือนสื่อสาร เป็นนัย ให้ความหมาย
ชีพอุบัติ เติบใหญ่ แล้วมอดมลาย
สิ่งสุดท้าย ชีวิต อนิจจัง
บังงอกงาม ให้ชม เพียงครู่ยาม
บัวรุ่นหลัง โผล่ตาม มาข้างหลัง
บัวเกิดก่อน ดับก่อน คือสัจจัง
วันทิ้งร่าง ประโยชน์ยัง เจ้าดอกบัว
ขอบคุณเจ้า บัวน้อย ที่ส่งสาร
เป็นธรรมทาน เพื่อจิตคน พ้นมืดสลัว
ได้เป็นไท จากบ่วงกรรม ที่พันพัว
ขอบคุณนะ เจ้าดอกบัว .... สื่อแห่งธรรม
(เสาร์ 14 มกราคม 2555 : วันเด็กแห่งชาติ)
5 มกราคม 2555 16:21 น.
อ.วรศิลป์
ได้ยินข่าว ครูจากไป ใจหายวาบ
เพื่อนโทรฯ แจ้ง ให้ทราบ เมื่อเช้านี้
หมดเรี่ยวแรง แข้งขาอ่อน ลงทันที
โศกทวี น้ำตานอง ปริ่มสองตา
ข้ายกมือ ประนม เสมออก
หมายจะยก ใจไปสู่ ครูนั้นหนา
ครูผู้เป็น เช่นบิดร และมารดา
ทั้งชีวา ข้าได้ดี ก็ที่ครู
รอยไม้เรียว วันเก่า ยังจำได้
คำสอนใจ ครูพร่ำบอก คอยกรอกหู
ให้อดทน และตรงเที่ยง เยี่ยงตราชู
รู้อดสู ละอายใจ ไม่ทำเลว
ชีวิตข้า เคยตกต่ำ ถลำลึก
ใคร่ครวญนึก วันที่ตน พ้นปากเหว
แม้ใครใคร จะตราหน้า ข้าคนเลว
ครูเปรียบเปลว แสงธรรม นำพ้นมา
ครูฉุดข้า ขึ้นมา จากกองขยะ
เศษสวะ ขยะสังคม คนหยามหน้า
ครูใส่ใจ ครูให้รัก ให้เมตตา
จนวันนี้ ข้าเชิดหน้า สู้ตาคน
ตั้งใจไว้ ปีใหม่ ได้หันกลับ
เพื่อไปกราบ เท้าครู อีกสักหน
วันคืนเดือน เคลื่อนไป ใจร้อนรน
ได้ยินเสียง ครูอีกหน เมื่อไม่กี่วัน
*****************
อนิจจา ครูของข้า ไม่อยู่แล้ว
จิตแน่แน่ว ขอส่งครู สู่สวรรค์
ชาติหน้ามี ศิษย์คนนี้ ขอพบกัน
สัญญามั่น " ชีวิตนี้....ดีเพื่อครู "
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
หน้าส่วนตัว
1977
