23 พฤศจิกายน 2554 15:32 น.
อ.วรศิลป์
" ครูขา พ่อหนูไม่อยู่ "
เด็กน้อยบอกครู...น้ำตาไหล
พรุ่งนี้วันพ่อ...คงไม่เป็นไร
หนูไม่มีใคร หนูไม่อยากมา
สองมือครูดึงหนูน้อยเข้ามากอด
หอมสองฟอดข้างแก้มทั้งซ้ายขวา
เปิดกระเป๋าหยิบเอาผ้าเช็ดหน้า
ซับน้ำตาให้ศิษย์น้อยค่อยปลอบโยน
แต่หนูน้อยยังคงสะอึกสะอื้น
เหมือนพยายามกล้ำกลืน....แต่ปากบ่น
บ่นน้อยใจพ่อไม่อยู่คู่กายตน
ไปไกลโพ้นไปลับไม่กลับเลย
ครูกระซิบข้างหูบอกหนูน้อย
ครูจะคอยเป็นพ่อให้ได้ไหมเอ่ย
วันพรุ่งนี้...หนูจ๋าอย่าขาดเลย
ศิษย์ครูเอ๋ย...พ่อไม่อยู่ ครูเป็นแทน
หนูน้อยหยุดสะอื้นแล้วฝืนยิ้ม
ดวงตาพริ้มกอดครูด้วยสองแขน
สิ่งที่ขาดวันนี้มีทดแทน
กอดครูแน่นแล้วตอบว่า " มาค่ะ...ครู"
19 พฤศจิกายน 2554 15:54 น.
อ.วรศิลป์
พระเสโท ธ รินหลั่ง ประดุจดั่งสายนที
โอบอุ้มคุ้มปฐพี ด้วยปรานีและเมตตา
หลายสิบปีทรงตรากตรำ เช้าจรดค่ำทรงอุตส่าห์
หวังเกื้อเพื่อประชา แม้นเหนื่อยล้า ธ ทรงทน
๘๔ พระชันษา ไทยทั่วหล้าทุกแห่งหน
ถวายพรชัยมงคล องค์ภูวดล...ทรงพระเจริญ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
หน้าส่วนตัว
1472
