4 พฤศจิกายน 2549 09:23 น.
อ.วรศิลป์
น้ำหยดน้อยค่อยค่อยหยด
รินราดรดดินฉ่ำชื่น
เทียนเล่มน้อยยามค่ำคืน
ก็หยิบยื่นแสงอำไพ
วาจาไม่กี่คำ
อาจสูงล้ำความยิ่งใหญ่
หยิบยื่นกำลังใจ
เติมเต็มไฟให้ผู้คน
เศษสตางค์เพียงเล็กน้อย
ค่าดั่งพลอยยามขัดสน
พากเพียรและอดทน
อีกสักหนอาจสู่ชัย
ฉะนั้นอย่ามองข้าม
สิ่งงดงามที่ซ่อนไว้
เล็กน้อยแต่จริงใจ
สุขเกิดได้อย่างแน่นอน
30 ตุลาคม 2549 11:00 น.
อ.วรศิลป์
ลอยกระทงปีนี้
วอนน้องพี่ร่วมจิตอธิษฐาน
แม่คงคาผู้รักษาสุธาธาร
วิงวอนท่านช่วยปัดเป่าเหล่าทุกข์ภัย
ให้ผู้คนที่เดือดร้อนได้ผ่อนทุกข์
ให้ความสุขกลับคืนมาดังฟ้าใหม่
ให้การแยกแตกสามัคคีนี้หมดไป
ให้ถิ่นไทยร่มเย็นดังเช่นเดิม
ลอยกระทงปีนี้
วอนน้องพี่ทำดีทวีเพิ่ม
คนละไม้คนละมือช่วยกันเติม
ช่วยกันเสริมช่วยกันสร้างเส้นทางไทย
เส้นทางแห่งความรักสามัคคี
เส้นทางแห่งมิตรไมตรีและการให้
เส้นทางแห่งวิถีประชาธิปไตย
เส้นทางแห่งร่มฉัตรชัยภูมิพล
ลอยกระทงปีนี้
ผองน้องพี่ตั้งใจดีอีกสักหน
สิ่งไม่ดีทั้งหลายในกายตน
ลอยให้พ้นฝากไปกับสายธาร
19 ตุลาคม 2549 15:05 น.
อ.วรศิลป์
คำปู่ย่าตายายสอนไว้ว่า
การพูดจาควรไพเราะเสนาะหู
พูดกับใครพึงอย่าใช้คำ มึง กู
มันขัดหูหยาบคายไม่น่าฟัง
คำปู่ย่าตายายสอนไว้ว่า
กิริยาอย่าซุกซนเป็นลิงค่าง
พึงสำรวมมือไม้และท่าทาง
จะก้าวย่างทางใดให้ดูงาม
คำปู่ย่าตายายสอนไว้ว่า
ทำการค้าคิดให้ดีอย่าผลีผลาม
จงรอบคอบครวญใคร่ให้ถ้วนความ
อย่าวู่วามด่วนคิดตัดสินใจ
คำปู่ย่าตายายสอนไว้ว่า
มือนั้นหนารู้จักพนมก้มกราบไหว้
ความสุภาพอ่อนน้อมรู้ถ่อมใจ
ไม่ว่าใครพบเห็นเป็นนิยม
คำปู่ย่าตายายสอนให้รัก
ถูกตามหลักประเพณีที่เหมาะสม
อย่าปล่อยตัวปล่อยใจให้ใครชม
จะขื่นขมชีวิตจิตร้าวราน
********************
นี่แหละหนาคือหวังดีและห่วงใย
ที่ปู่ย่าตายายให้ลูกหลาน
แม้จะล่วงเลยเวลาผ่านมานาน
เหล่าลูกหลานพึงจดจำคำสอนเอย
18 ตุลาคม 2549 10:48 น.
อ.วรศิลป์
เปิดประตูหัวใจให้กว้าง ๆ
มองทุกอย่างด้วยแววตาที่สดใส
ใช้ชีวิตบนฐานจิตคิดอภัย
พร้อมดวงใจเปี่ยมธรรมความคิดดี
ถึงจะมีสุขทุกข์ตั้งมากมาย
รู้ชั่งใจไม่มัวเพลินหรือเมินหนี
รู้แยกแยะถ้วนทั่วว่าชั่วดี
รู้หลีกหนีทางอบายทำร้ายตน
เปิดประตูหัวใจให้กว้าง ๆ
แล้วเร่งสร้างทางธรรมนำกุศล
จุดประกายความดีมีในตน
เพื่อหมู่คนรอบข้างพบทางธรรม
ด้วยวันนี้สังคมสับสนยิ่ง
มีชายหญิงมากมายหลงใฝ่ต่ำ
ปล่อยกิเลสตัณหาชักพานำ
ดิ่งถลำอบายมุขสุขปลอมปลอม
เปิดประตูหัวใจให้กว้าง ๆ
เพื่อถากถางเส้นทางมารอันหวานหอม
เพื่อดวงจิตผู้คนพ้นตรมตรอม
เพื่อหล่อหลอมคนรุ่นใหม่ผู้ใฝ่ธรรม
16 ตุลาคม 2549 11:06 น.
อ.วรศิลป์
สายตาคู่นั้นจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าของเด็กน้อยในอ้อมกอด
น้ำตาที่คลอเบ้า ส่องสะท้อนกับแสงไฟเป็นประกาย
ความปิติฉาบฉายบนใบหน้าของชายหนุ่ม
สองมือเขาที่โอบกอดทารกน้อยดูช่างอ่อนโยนและอบอุ่นยิ่ง
ชายหนุ่มหลับตาพริ้มอย่างเปี่ยมสุข
เขากระชับอ้อมกอดจนเด็กน้อยเริ่มอึดอัด
ริมฝีปากเขาขมุบขมิบเหมือนกำลังเอื้อนเอ่ยอะไรสักอย่างกับเด็กน้อย ผู้เป็นเลือดเนื้อเชื้อไข
************************
" สองแขนพ่อจะโอบอุ้มคุ้มชูเจ้า
จากวัยเยาว์จนเติบใหญ่ไม่หน่ายหนี
สองแขนพ่อจะปกป้องผองไพรี
มิให้มีทุกข์ภัยใดบีฑา
สองขาพ่อจะเดินย่ำกรำงานหนัก
มิรู้พักรู้เหนื่อยรู้เมื่อยล้า
สองขาพ่อจะก้าวย่างข้างลูกยา
ไปจนกว่าชีพพ่อลับดับมลาย
สองตาพ่อจะสอดส่ายรอบกายเจ้า
จะคอยเฝ้าไล่ยุงไรให้หนีหาย
สองหูพ่อจะเงี่ยฟังระวังภัย
และประคองเจ้าไว้ด้วยสองมือ
ทั้งข้าวปลาอาหารพ่อจะหา
ทั้งเงินตราส่งอ่านเขียนเรียนหนังสือ
ขอเพียงเจ้าไม่เกียจคร้านหมั่นฝึกปรือ
และยึดถือคำสอนสั่งดั่งตั้งใจ
ทั้งหมดนี้คือคำสัญญามั่น
เพื่อรับขวัญในวันอันสดใส
นับแต่นี้ทุกวันนิรันดร์ไป
กายและใจพ่อให้เจ้า....ไม่เอาคืน "
***************************
ที่มา : 1. ด้วยความประทับใจกับโฆษณาโดนใจของไทยประกันชีวิต
" พ่อรักลูก และ จะรักลูกของลูกด้วย "
2. ด้วยความห่วงใยสังคม
หน้าส่วนตัว
1688
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
