13 กรกฎาคม 2560 15:40 น.
อ.วรศิลป์
ถ้าเงินใช้ซื้อสุข
เศรษฐีคงสนุกสุขไม่หาย
สุขตั้งแต่เกิดจนตาย
อยากได้เท่าไหร่ใช้เงินซื้อเอา
แต่ความจริงที่เห็นได้
เงินมากมายกลายเป็นเศร้า
หลายบ้านเกิดแตกร้าว
เหตุเพราะเขลาไม่เข้าใจ
บางบ้านแสนยากเข็ญ
เช้าจรดเย็นหากินไป
ข้าวปลาพอยาไส้
แต่สุขใจเหลือคณา
ความสูขจึงอยู่ที่ใจ
สุขหาใช่ที่เงินตรา
ความสุขไม่ใช่สินค้า
อยากได้มาต้องสร้างเอง
12 กรกฎาคม 2560 15:34 น.
อ.วรศิลป์
ฝนตกมาห่าใหญ่
แต่ไม่มีอะไรใส่น้ำฝน
น้ำฝนจึงเป็นน้ำโคลน
ที่เอ่อท้นปนดินไป
หลายคราวในชีวิต
นึกย้อนคิดถึงลาภใหญ่
ผ่านเข้ามาไม่เตรียมใจ
หยิบคว้าไม่ได้...ไม่พร้อมเอง
11 กรกฎาคม 2560 12:05 น.
อ.วรศิลป์
เงินที่ใช้ทำบุญ
ต่างจากเงินซื้อหุ้นเก็งกำไร
ทำบุญไม่ต้องรอผลจะได้
บุญทำไปแค่ไหนไม่ขาดทุน
การทำบุญด้วยจริงใจ
บุญไม่หายกลายเป็นศูนย์
การทำบุญไม่ขาดทุน
แต่ผลบุญพอกพูนทวี
ทำบุญไปเท่าไหร่ไม่สำคัญ
ขอเพียงตั้งจิตมั่นปันสุขี
ทำด้วยใจเปี่ยมรักและหวังดี
บุญทวีผลประเสริฐบังเกิดเอย
10 กรกฎาคม 2560 10:22 น.
อ.วรศิลป์
คนเรามักมีจุดอ่อน
บางคนปิดซ่อนมานาน
ส่วนใหญ่เป็นประสบการณ์
เคยผ่านเมื่อครั้งวัยเยาว์
หลายเรื่องอาจดูตลก
เมื่อยามหยิบยกมาเล่า
บางเรื่องอาจดูโง่เขลา
วัยเยาว์ยามไร้เดียงสา
จุดอ่อนของคนเรานั้น
โบราณท่านสอนไว้ว่า
อย่านำมาพูดเฮฮา
เพราะว่าจะผิดใจกัน
อย่านำจุดอ่อนของใคร
มาใช้เป็นเรื่องขบขัน
ใครก็ไม่ชอบทั้งนั้น
ขบขันบนความอับอาย
สักวันหากคนอื่นเขา
แอบเอาเรื่องเราไปขยาย
ให้เรานั้นต้องอับอาย
เราจะชอบไหม...ถามใจดู
คนเรามักมีจุดอ่อน
ซุกซ่อนไม่อยากให้รู้
อย่าไปอยากเห็นอยากดู
อย่าไปอยากรู้ของเขาเลย
7 กรกฎาคม 2560 11:01 น.
อ.วรศิลป์
ไม่ว่าวันไหน
ขึ้นปีใหม่หรือสงกรานต์
ดวงอาทิตย์ไม่เคยหยุดงาน
ยังคงตระหง่านต่อไป
ฤดูกาลผันเปลี่ยน
วันคืนหมุนเวียนเริ่มใหม่
น้ำท่วมน้ำแล้งเพียงไหน
ดวงอาทิตย์ก็ไม่หยุดงาน
ยามเช้าเริ่มทิศบูรพา
แสงทองส่องฟ้าเฉิดฉาน
เป็นดั่งสื่อส่งสัญญาณ
ขับไล่รัตติกาลพ้นไป
จวบจนพ้นสายบ่ายคล้อย
ค่อยค่อยลดแสงไสว
ก่อนจะหายลับดับไป
อีกฟากฟ้าไกลยามเย็น
บทเรียนบทสอนที่ได้
ดวงอาทิตย์เฉิดฉายที่เห็น
ทุกวันไม่เคยว่างเว้น
ลอยเด่นอยู่กลางนภา
แต่ครั้นพอถึงกำหนด
อาทิตย์ยังลดแสงจ้า
จนหายลับจากสายตา
คิดไปคิดมาสัจธรรม
มีขึ้นแล้วก็มีลง
สูงส่งแล้วก็มีต่ำ
มีสว่างแล้วมีมืดค่ำ
นี่แหละสัจธรรมต้องทำใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
หน้าส่วนตัว
1101
