19 สิงหาคม 2560 11:49 น.
อ.วรศิลป์
เมื่อคืนฝนกระหน่ำ
จากหัวค่ำยันค่อนรุ่ง
น้ำนองเจิ่งท้องทุ่ง
อรุณรุ่งยอดข้าวใสว
ไม่ต้องบอกหรอกหนา
ว่าชาวนาแสนดีใจ
ความหวังที่วาดไว้
คงไม่ไกลเกินไปถึง
หลายปีที่ผ่านมา
เหล่าชาวนาเริ่มนับหนึ่ง
แต่แล้วหงายหลังตึง
ต้องนับหนึงใหม่อีกคราว
ยอดข้าวชูไสว
คงเกี่ยวได้ยามต้นหนาว
หวังว่าราคาข้าว
ขยับก้าวขึ้นสักที
วันนี้ยังหวั่นใจ
ข้าวขายได้ไม่พอหนี้
แม่โพสพวอนช่วยที
ข้าวปีนี้...มีราคา
18 สิงหาคม 2560 16:48 น.
อ.วรศิลป์
แต่ละวันของคนเรา
หลายเรื่องราวผ่านเข้ามา
หากเราพร้อมเผชิญหน้า
มากปัญหาอาจฝ่าฟัน
แต่วันใดใจไม่พร้อม
ทุกข์รายล้อมจึงโศกศัลย์
ชีวิตแย่แก้ไม่ทัน
สิ่งสารพันบั่นทอนใจ
จงเรียนรู้สู้ชีวิต
หมั่นฝึกจิตอย่าหวั่นไหว
ความยุ่งยากแม้นมากมาย
สงบได้ด้วยใจตน
17 สิงหาคม 2560 15:44 น.
อ.วรศิลป์
เมื่อชีวิตถูกลิขิตให้กำเนิด
จะสูงเลิศหรือต่ำต้อยด้อยแค่ไหน
จะครบร่างหรือบางอย่างขาดหายไป
จุดสุดท้ายล้วนต้องดับไปกับกาล
มิเคยมีชีวิตอมตะ
สรรพสิ่งจำต้องละซึ่งสังขาร
สิ่งเที่ยงแท้มีแต่แค่วิญญาณ
ที่ก้าวผ่านข้ามภพไปไม่ย้อนคืน
16 สิงหาคม 2560 14:30 น.
อ.วรศิลป์
สำเนียงเสียงภาษา
บอกที่มาของผู้คน
ความคิดในกมล
บอกตัวตนของคนเรา
ฉลาดแสนปราดเปรื่อง
ไม่ได้เรื่องแสนโง่เขลา
ยังไม่สำคัญเท่า
ตัวของเราเป็นคนดี
ร่ำรวยหรือยากจน
แสนขัดสนหรือเศรษฐี
สุดท้ายวายชีวี
เพียงชั่วดีที่ติดตัว
12 สิงหาคม 2560 14:05 น.
อ.วรศิลป์
แม่สร้างฉัน ด้วยความรัก
แม่พิทักษ์ ฉันด้วยใจ
แม่ทุ่มเท ทุกอย่างให้
แม่อยากได้ แค่ลูกดี
ชีวิตแม่ ไม่ง่ายนัก
เพียงลูกรัก เป็นสุขี
แม่ก็พร้อม และยอมพลี
ชีวิตนี้ เพื่อลูกยา
เหงื่อของแม่ จะรินไหล
มากเท่าใด แม่ไม่ว่า
แม้กระทั่่ง หยาดน้ำตา
คราลูกยา ไม่รักดี
ตลอดมา แม่เหนื่อยหนัก
ขอแม่พัก เป็นสุขี
บนดินแดน สุขาวดี
สุขทวี นิรันดร
ป.ล. คิดถึงแม่นะครับ (วันแม่ 2560)