6 ตุลาคม 2560 14:09 น.
อ.วรศิลป์
ออกพรรษา เหลืออะไร ในใจบ้าง
กุศลสร้าง ทำไว้ เก็บไหมหนอ
อบายมุข สุขปลอม ที่เคยพอ
ออกพรรษา แล้วหนอ ยังพออยู่ไหม
รู้ทั้งรู้ อยู่แก่ใจ สิ่งใดดี
รู้ทั้งรู้ สิ่งไม่ดี ที่เผาไหม้
รู้ทั้งรู้ ควรปล่อยวาง อะไรไป
ออกพรรษา ขออย่าได้ แค่รู้เลย
ออกพรรษา ปีนี้ เก็บดีไว้
ทำต่อไป ตั้งใจดี ที่เคยเอ่ย
ประพฤติดี มีธรรม อย่างที่เคย
จะได้เสบย ทั้งกายใจ ไม่หมองตรม
6 ตุลาคม 2560 13:53 น.
อ.วรศิลป์
การปล่อยตัว ตามกระแส แสนจะง่าย
เหมือนปลาลอย ตามน้ำไหล ไม่ขัดขืน
แต่ชีวิต คิดไป ไร้จุดยืน
วันและคืน เคลื่อนไป ไร้ทิศทาง
ชีวิตคน หากไม่ค้น หนทางเดิน
มัวหลงเพลิน ตามเขาไป ในทุกอย่าง
ไม่ครวญคิด ว่าถูกทิศ หรือผิดทาง
ชีวิตช่าง เกิดมา ด้อยค่าเอย
5 ตุลาคม 2560 13:57 น.
อ.วรศิลป์
นกน้อย ผกผิน
โผบิน กลางฟ้า
ปีกซ้าย ปีกขวา
นำพา บินไป
สองปีก ของนก
พานก ร่อนไกล
ปีกขวา ปีกซ้าย
ขยับได้ พอดี
สังคม ใดใด
ทำได้ เยี่ยงนี้
ดุจปีก ปักษี
สุขี แน่นอน
4 ตุลาคม 2560 12:20 น.
อ.วรศิลป์
คนดีอยู่ ที่ไหน ใครก็รัก
จะพำนัก กับใคร ไม่ใช่ปัญหา
เป็นคนดี จึงมี คนเมตตา
แม้นตกทุกข์ ได้ยากมา คนปรานี
คนดีอยู่ ที่ไหน ใครก็ชอบ
ด้วยความดี ที่คลุมครอบ แผ่รังสี
สุดบรรเจิด เพริศพราว ราวอัญมณี
อันผู้คน ล้วนอยากมี ในครอบครอง
คนดีอยู่ ที่ไหน ใครก็สงสาร
ถูกรังควาญ ถูกกดขี่ มีคนป้อง
มีปัญหา หรือขัดสน มีคนประคอง
พร้อมนับญาติ พี่น้อง ต้องชะตา
4 ตุลาคม 2560 12:18 น.
อ.วรศิลป์
ยับยั้ง ชั่งใจ
พ่อแม่ ฝากไว้ คำคำนี้
ยับยั้ง ชั่่งใจ ให้จงดี
ตรองให้ ถ้วนถี่ ก่อนที่จะทำ
รู้ยังยั้ง รู้ชั่งใจ
รักษาตัว ไม่ให้ ดิ่งถลำ
ทางอบาย พาให้ ใจตกต่ำ
พ่อแม่ย้ำ เช้าค่ำ จำนะเออ
พึงยับยั้ง และชั่งใจ
คำโบราณ ยังใช้ ได้เสมอ
ใช้ป้องกัน ตัวฉัน และตัวเธอ
ไม่พลั้งเผลอ รู้ยับยั้ง รู้ชั่งใจ