17 พฤษภาคม 2561 20:28 น.
อ.วรศิลป์
จากตะวันออกถึงตะวันตก
ดวงอาทิตย์อ้อมโลกทุกวัน
แต่สิ่งที่เราเข้าใจนั้น
คนละเรื่องกันกับความจริง
โลกนั้นเคลื่อนที่ตลอดเวลา
โลกนั้นใช่ว่าจะหยุดนิ่ง
โลกนั้นใช่ว่าไม่ไหวติง
นี่คือความจริงของโลกเรา
จากตะวันออกถึงตะวันตก
เหมือนอาทิตย์อ้อมโลกทุกเช้า
แท้จริงเป็นเพราะโลกเรา
ค่ำเช้าหมุนรอบตัวเอง
ป.ล. พึงอย่าสำคัญผิดในชีวิตตนเอง
(16.5.61)
14 พฤษภาคม 2561 21:35 น.
อ.วรศิลป์
เยาว์วัย....วัยศึกษา
คือวัย....พัฒนาตน
และคือ....วัยสร้างคน
เพื่อเกิดผล....ในบั้นปลาย
อยู่ใน....วัยศึกษา
เร่งพัฒนา....อย่างแหนงหน่าย
จงเตือนตน....เร่งขวนขวาย
บอกกับใจ....ให้รักดี
แต่ละวัน....ของการศึกษา
ตั้งหน้าตั้งตา....ขมันขมี
เติบโตไป....ได้ดิบดี
บุพการี....มีสุขเอย
(11.5.61)
10 พฤษภาคม 2561 20:15 น.
อ.วรศิลป์
เช้าวันใหม่ หากไร้หวัง
ขุมพลัง แห้งเหือดหาย
หมดแรงใจ สิ้นแรงกาย
ซังกะตาย รับอรุณ
วันทั้งวัน คงเหี่ยวแห้ง
เหมือนหน้าแล้ง แห้งดินฝุ่น
เหมือนชีวิต ขาดสมดุล
เหมือนบ้านหมุน ว้าวุ่นใจ
ทุกวันใหม่ อย่าไร้หวัง
ฝึกยิ้มกว้าง อย่างผ่องใส
เก็บความทุกข์ ซุกข้างใน
ไหวไม่ไหว สู้ไปเอย
(10.5.61)
9 พฤษภาคม 2561 21:07 น.
อ.วรศิลป์
ความไม่เท่ากันนั้น...ปกติ
เท่ากันนี่สิ....ที่ไม่ใช่
ต้นไม้จากโคน...จรดปลาย
เท่ากันเมื่อไหร่...ใครเคยเห็น
นิ้วมือคนเราทั้งห้า
มือซ็ายมือขวาที่เป็น
คงแปลกมากมายไม่ใช่เล่น
หากนิ้วยาวเด่นเท่าเท่ากัน
ความไม่เท่ากันนั้น...ปกติ
เตือนสติเตือนใจ...จำให้มั่น
ตัวเราตัวเขา...ไม่เท่ากัน
อย่ากล่าวโทษสวรรค์...ท่านลำเอียง
(9.5.61)
7 พฤษภาคม 2561 21:54 น.
อ.วรศิลป์
บอกก็ไม่ฟัง สั่งก็ไม่ทำ
ดุก็ยังขำ ยังจำได้ไหม
ถามก็ไม่ตอบ แถมชอบโวยวาย
ขอก็ไม่ให้ จิตใจช่างดำ
ชอบแกล้งชาวบ้าน ระรานประจำ
หน้าหงายหน้าคว่ำ ยามพ่อแม่เตือน
พ่อแม่รักเรา ใครเล่าจะเหมือน
กี่ปี่กี่เดือน คล้อยเคลื่อนก็รัก
วีรกรรมทำไว้ คิดให้จงหนัก
รีบตอบแทนรัก ก่อนที่จักสาย
บุญคุณพ่อแม่ แน่แท้มากมาย
แม้โลกกว้างใหญ่ หาใครเล่าเทียม
(7.5.61)