23 พฤษภาคม 2561 21:25 น.
อ.วรศิลป์
มืดครึ้มอึมครึมเศร้าเศร้า
เหงาเหงาเมฆดำคล้ำฟ้า
ลมเอื่อยเฉื่อยพัดโชยมา
ต้นกล้าโยกไกวไหวเอน
ไม่นานฝนโปรยจากฟ้า
ผืนนาน้ำนองมองเห็น
ชาวนาเดินย่ำดินเลน
ขาแข้งเส้นเอ็นปูดโปน
พ่อแม่สายเลือดชาวนา
ปู่ย่ายายตามาโน่น
ทายาทต่อไปไม่พ้น
ลูกชายลูกโทนคนเดียว
(21.5.61)
20 พฤษภาคม 2561 20:07 น.
อ.วรศิลป์
ชีวิตคนเรา
ชั่วคราวเท่านั้น
เวลาแสนสั้น
ไม่นานก็ตาย
เกิดมาทั้งที
จงดีให้ได้
อย่าชะล่าใจ
ชีวิตไม่แน่นอน
(20.5.61)
19 พฤษภาคม 2561 20:34 น.
อ.วรศิลป์
เมื่อยามเส้นผมหงอกขาว
แม้เอาสีดำมาย้อม
ผมเปลี่ยนก็เพราะสีปลอม
เคลือบย้อมปลอมปลอมเท่านั้น
คนใจอิจฉาริษยา
แสร้งเจรจาอ่อนหวาน
ก็คงทำได้ไม่นาน
สุดท้ายสันดานสำแดง
(19.5.61)
18 พฤษภาคม 2561 20:14 น.
อ.วรศิลป์
ในยามทุกข์ยาก
และมากปัญหา
จงใช้ปัญญา
จงอย่าท้อแท้
ปัญหามากมาย
เหมือนไร้ทางแก้
เพียงใจไม่แพ้
ทางแก้คงเจอ
(18.5.61)
18 พฤษภาคม 2561 20:16 น.
อ.วรศิลป์
หยดน้ำน้อยน้อยที่ย้อยหยด
หล่นรดดินชื้นชื่นพฤกษา
หยดน้ำน้อยน้อยที่ย้อยมา
ต้นไม้ใบหญ้าพางอกงาม
หยดน้ำหยดน้อยหลายร้อยหยด
หลั่งรินราดรดพื้นสนาม
ผินหญ้าหน้าแล้งแห้งกลับงาม
คืนความสดชื่นสู่พื้นดิน
(17.5.61)