21 กรกฎาคม 2547 10:48 น.
ห้าวเล็ก ๆ
ถามหัวใจตัวเองกี่ครั้ง ๆ
คำตอบที่หวังก็ไมใช่อย่างใจหมาย
ทำไมล่ะทำไมต้องรักเธอมากมาย
หาคำตอบได้แต่กลับกลายว่า...ตรงกันข้ามกับความจริง
ไม่รู้ต้องใช้น้ำตามากแค่ไหน
จึงจะลบภาพเธอออกจากใจลบความจำทุก ๆ สิ่ง
ลืมให้หมด ลืมคนดี ลืมนาทีที่เคยอยากให้หยุดนิ่ง
ลืมว่าเธอเคยบอกรักแล้วก็มาทิ้งฉันไปได้ลงคอ
แต่เป็นเพราะรักเธอมาก
มันยิ่งอยากยิ่งยากลืมก็ใจมันร้องขอ
อาจเป็นเพราะฉันเกิดมาเพื่อรักและเพื่อรอ
ก็เลยหมดเรี่ยวแรงจะไปต่อเพราะจิตใจมันท้อเหลือกำลัง
ทำไมต้องเป็นเธอ.......
คอยถามตัวเองอยู่เสมอด้วยใจที่ผิดหวัง
ทั้ง ๆ ที่เธอเองเธอทำร้ายใจฉันจนพัง
แต่ฉันก็ยังเต็มใจรักและรอเธอ
19 กรกฎาคม 2547 15:55 น.
ห้าวเล็ก ๆ
ก็แค่เงยหน้ามองบนท้องฟ้า
กลั้นน้ำตาฝืนยิ้มอย่างมีหวัง
ทั้ง ๆ ที่ข้างในร้าวไหวใจแทบพัง
แต่สัญญาจะไม่นั่งร้องไห้ให้ใคร ๆ
ทีเมื่อก่อนไม่มีเธอยังอยู่ได้
ก็ไม่เห็นต้องฟูมฟายหารักใหม่
เป็นเพราะฉันให้เธอแล้วทั้งหมดของหัวใจ
แต่ถ้าเธอไม่อยากได้ไม่เป็นไรสิทธิ์ของเธอ
ฉันเองเป็นฉันไม่เหมือนคนอื่น
ก็ในเมื่อเป็นฝ่ายหยิบยื่นรักให้เสมอ
แต่ว่าเธอไม่เคยค้นหาความจริงใจในตัวฉันให้เจอะเจอ
พอแล้วพอสำหรับเธอต่อไปนี้จะไม่เผลอรักเธอ
ค น ไ ม่ มี หั ว ใ จ
17 กรกฎาคม 2547 15:19 น.
ห้าวเล็ก ๆ
เธอวางความฝันไว้ตรงไหน
ต้องการให้ฉันก้าวคู่ไปเป็นกำลังใจหรือเปล่า
หรือแค่เพียงอยากให้ฉันนั่งมองดาว
แล้วรอฟังข่าวคราวของตัวเธอ
แล้วอยากให้ฉันอยู่ตรงไหน
อยู่ตรงข้าง ๆ หรือในหัวใจจะได้ไม่พลั้งเผลอ
หากให้อยู่นอกใจบางครั้งจะได้แค่แอบฝันละเมอ
จะได้รู้ว่าเธอไม่ต้องการเพื่อนร่วมทาง
รู้ไหมเธอไปตามฝันคนเดียวแบบนี้
ทำเอาฉันใจคอไม่ดีในความเคว้งคว้าง
หากใจเธอไม่ได้มีฉันอยู่ตรงกลาง
บอกกันสักนิดให้รู้บ้างจะได้ทำใจ
9 กรกฎาคม 2547 13:19 น.
ห้าวเล็ก ๆ
เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง
จะให้ทำตัวซึ้ง ๆ คงไม่ไหว
ให้พูดจาอ่อนหวานจับใจ
นอโทษนะมันไม่ใช่ตัวตนที่ฉันเป็น
เธอชอบคนเรียบร้อยอ่อนไหว
แต่ตัวฉันไม่ใช่แบบที่เห็น
ไม่น่ารักไม่อ่อนหวานไม่ใจเย็น
แต่ไม่เคยซ่อนเร้นความจริงใจ
พอใจในแบบนี้
ไม่สวยมากทวีแต่มีความใส-ใส
ไม่ต้องเป็นคนเรียบร้อยแบบใคร ๆ
แบบนี้แหละแบบนี้ไงรักเธอจริง
หน้าส่วนตัว
1460
