24 พฤษภาคม 2554 23:12 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เหงา..เศร้า..น้ำตา
พวกเขาเข้ามา ประดุจดั่งเพื่อน
เคียงข้างไม่ห่าง สร้างทุกข์มาเยือน
ความสุขเริ่มเลือน อำลาจากไป
เริงร่า..ฤา..สราญ
จากไปเนิ่นนาน แสนเศร้าทรวงใน
หทัยลึกลึก คิดนึกเรื่อยไป
โลกศิวิไลซ์ อยากได้เป็นของเรา
ตลาด..อารมณ์
ฤดูนี้ขื่นขม ปนความหมองเศร้า
พบพานเรื่อยไป ร่ำให้เบาเบา
ฤาเพราะขลาดเขลา จึงไม่เพลิดเพลิน
เย้ยฟ้า..ฤ ท้าดิน
ดั่งเช่นศิลปิน ไม่เคยคิดเมิน
อยากสร้างความสุข ขจัดทุกข์เหลือเกิน
แต่ต้องเผชิญ อยู่เรื่อยเพราะเหตุใด.... ฤา.... ?
22 พฤษภาคม 2554 03:02 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
แต่ก่อนนี้ มีความเหงา เจ้าเป็นเพื่อน
เข้ามาเยือน เสมือนมิตร สนิทสนม
ทั้งทั้งที่ ไม่มี ใจนิยม
จึงขื่นขม ทุกครั้ง ยามเจ้ามา
และตอนนี้ มีเพิ่ม มาอีกอย่าง
ในระหว่าง เส้นทางนี้ ที่ไฝ่หา
หวังจะมี ความสุข สักเพลา
แต่กลับได้ น้ำตา เข้ามาครอง
แปลกดีนะ เจ้ามาอยู่ เคียงคู่ได้
สถิตย์ข้าง เคียงใจ ให้เศร้าหมอง
ไม่ได้เรียก ร้องหา แต่มาจอง
เป็นเจ้าของ ดวงจิต ชิดกายา
จะขับไล่ อย่างไร ไม่สามารถ
ฤาว่าเรา ขลาดเขลา จึงเข้าหา
ฤามาเป็น ครูสอน ป้อนวิชา
ฤาชีวา ต้องมีเจ้า เฝ้ากมล
จะมีไหม สักวัน เจ้าผันจาก
ยอมพลัดพราก ห่างไกล ใจหม่นหม่น
พากันไป ให้สุดหล้า อย่ากังวล
เราจะทน ขาดความเหงา เจ้าน้ำตา
อย่าให้รอ นานนัก จากไปเถิด
ความเหงาไป เกิดเป็น ความหรรษา
น้ำตาเป็น น้ำทิพย์ สถิตย์พารา
เราจะได้ หาสุขบ้าง สร้างชีวัน
เพลานี้ มีน้ำตา มาเป็นเพื่อน
ความเหงาเยือน อยู่เป็นนิจ ไม่คิดฝัน
สักวันหนึ่ง คงพ้น ทนจาบัลย์
และวันนั้น คงมีสุข สิ้นทุกข์ใจ ๚ะ๛
ขอบคุณรูปจากอินเตอร์เน็ทเจ้า
ปล.
ซ่อมโน้ตบุ๊คมาแล้วจ้า
แต่ว่า.... ย่อรูปไม่ได้ หาโปรแกรมม่ายเจอ งื้อ !
20 พฤษภาคม 2554 23:16 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
อยากมีลูก จะทำไง ไม่สามารถ
เนื่องด้วยขาด คนช่วย หม่วยปวดหมอง
จะมีไหม สักคน สนใจจอง
เป็นคนของ ใจบ้าง ยังว่างคอย
จะขอลูก คนอื่นเขา เอามาเลี้ยง
กลัวได้เมี่ยง มาอม ขมไม่อร่อย
คงจะเป็น ความฝัน อันเลื่อนลอย
หนูหิ่งห้อย ได้แต่คิด สิทธิ์ไม่มี
โอ้ ! อนาถ ใจแท้ แย่ชมัด
ใครจะจัด ให้น้อง ครองฤานี่
รอมานาน เนื้อคู่ อยู่ไหนมี
ขอคนดี ที่ยังโสด ปลดคานทอง
เห็นเด็กเล็ก น่ารัก ก็อยากได้
เป็นลูกใคร หลานใคร ใคร่ขอร้อง
อยากจะเอา ลูกเขา เข้ามาครอง
อยากจะเป็น เจ้าของ คล้องดวงใจ
เจ้าตัวน้อย อ้อแอ้ งอแงบ้าง
เสมือนดั่ง นางฟ้า หน้าสดใส
เล่นจ๊ะจ๋า จ๊ะเอ๋ เอ๊ะอะไร
แต่ช้าแต่ ไกวชิงช้า เวลาเย็น
ยามย่างเดิน เตาะแตะ แลน่ารัก
อยากฟูมฟัก สักสองแต่ มองไม่เห็น
หนทางไหน มีได้ จะไปเป็น
ไม่ได้พูด เล่นเล่นนะ อยากมีจริง !
16 พฤษภาคม 2554 10:37 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
สวัสดี พี่น้อง และผองเพื่อน
วันนี้เยือน เมืองชล พบกันหน่อย
เมื่อไปถึง สองหนุ่ม นั่งมุมคอย
จนหิ่งห้อย ไปถึง จึ่งเจรจา
พี่โป้งเป็น คนแรก แบกภาระ
ต้องโทร - ศัพท์ถึง กึ่งตามหา
น้องโม่เล่า เขาถึง คนต่อมา
หนูหิ่ง ฯ ล่า มาสาย บ่ายสามโมง
ตามมาด้วย น้องปอย และบอยเฟรนด์
เข้ามาเป็น คู่ให้ได้ คุยโขมง
ตอนนี้มี คนเคียงข้าง คอยจรรโลง
มาเชื่อมโยง ความผูกพัน อันยาวนาน
มีน้าหมุย แฟนสวย และซันซัน ^^"
มาพร้อมกัน คู่คุณเก็ต สนุกสนาน
ดูร่าเริง สดชื่น รื่นสราญ
ช่างเบิกบาน จริงหนอ ขอชื่นชม
แสนเฮฮา ปาร์ตี้ ที่ร้านนี้
อาหารดี รสอร่อย ค่อยเหมาะสม
กับราคา บรรยากาศ น่านิยม
แสนภิรมย์ ในวันนี้ ที่พบเจอ
หากวันหน้า ฟ้าใหม่ ได้โอกาส
จะยุรยาตร ยาตรา มาเสมอ
แม้นว่ามี มิตติ้ง กริ้งมานะเออ
จะไปเจอ เพื่อน - พี่ ที่แสนดี
ช่วยกันไข ปัญหา สารพัด
ด้วยหนูหิ่ง ฯ ถนัดขับ อย่างสุขี
แต่มาทุกข์ เวลาเครื่อง รวนทุกที
มีเพื่อน - พี่ ช่วยแก้ ก่อนแย่ทุกครา
Meeting X-Trail Club ณ ร้านอาหารชาญชล สัตหีบ
ขอบคุณพี่โป้ง คุณเก็ต น้องโม่ ที่ช่วยแนะนำปัญหาที่กำลังจะเกิดกับน้องเอ็กซ์
ขอบคุณน้าหมุย น้องโม่เจ้าภาพ ^^ มีโอกาสจะไปล้มทับอีกเจ้าค่ะ ^__^
แล้วก็แวะไปเที่ยวหาดนางรำ ก่อนปิดหาดเวลา 18.00 น.
14 พฤษภาคม 2554 08:17 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
หากปรารถนา ที่จะไป ถึงปลายรุ้ง
คงต้องมุ่ง เผชิญหน้า ฝ่าลมฝน
แสวงหา ทางไป ให้อดทน
แม้ผจญ ปัญหา น่าหนักใจ
เมื่อความหวัง ยังรอ อย่าท้อแท้
ต้องแน่วแน่ มุ่งมั่น ไม่หวั่นไหว
ความฝันมี เบี้องหน้า จงฝ่าไป
อีกไม่ไกล จะถึงฝัน อันงดงาม
ค่อยค่อยเดิน ตามทาง อย่างสัตย์ซื่อ
ต้องยึดถือ ความฝัน หมั่นทวงถาม
อย่าละเลย ลืมสนิท ลิขิตตาม
ลงสนาม จารไว้ ให้มั่นคง
ไม่ยอมแพ้ แม้ว่า จะเคยท้อ
ให้สู้ต่อ ฟันฝ่า อย่าลืมหลง
มีความหวัง ความฝัน อันยืนยง
กว่าชีพปลง ต้องไปถึง สักหนึ่งวัน
จุดหมายนี้ ที่จะไป ถึงปลายรุ้ง
ต้องจรุง จิตใจ ให้มีฝัน
ก่อความหวัง สร้างใจ ไปฝ่าฟัน
ด้วยมุ่งมั่น เพียงหนึ่ง ถึงรุ้งงาม
พี่ชายใหญ่ของหนูหิ่ง ฯ บอกว่า....
ถ้าไม่มีความหวัง ไม่มีความฝัน ชีวิตก็ไม่มีอะไร
หนูหิ่ง ฯ ไม่รู้ว่าพี่ใหญ่ฝันอะไร
แต่หนูหิ่ง ฯ จะพยายามทำหน้าที่แทนพี่ใหญ่ให้ดีที่สุด ^^
ยามมีปัญหา หนูหิ่ง ฯ ท้อเสมอ
หนูหิ่ง ฯ จะใช้วิธีอยู่นิ่ง ๆ กับที่
พอรู้สึกดีขึ้น ก็ค่อย ๆ เดินต่อไป....
หนูหิ่ง ฯ โชคดีที่มีแม่ มีพี่ใหญ่ และพี่ ๆ คนอื่นคอยเป็นกำลังใจเสมอ ^__^
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ทเจ้า
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
หน้าส่วนตัว
1291
