26 ธันวาคม 2554 23:37 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เพราะกรรม.... ชักนำให้เจอ
จึงได้พบเธอ ทั้งเผลอปล่อยใจ
ตอนนี้.... คนดีเคียงใกล้
ดูแลห่วงใย ใส่ใจเมตตา
ความรัก.... แค่ทักทายมา
นานเข้าก็ลา ด้วยหน้าที่มี
ทำใจ.... เอาไว้ตอนนี้
ก่อนทุกข์ทวี ไม่มีวันของเรา
ขอเป็น.... ดั่งเช่นวันเก่า
คอยหยอกแหย่เย้า คอยเฝ้าเจรจา
พี่ - น้อง.... รับรองสัญญา
จะอยู่พบหน้า ทุกคราที่ต้องการ
ตรงนี้.... ทุกปีแสนนาน
ยังคงพบพาน วันวารจดจำ
อย่าโกรธ.... ฤาโทษใครทำ
เป็นเพราะติดกรรม ชักนำโยงใย
คนดี.... เป็นพี่ได้ไหม
คบกันด้วยใจ ห่วงใยต่อกัน
เราสอง.... ได้คล้องสัมพันธ์
เป็นความผูกพัน แบ่งปันเมตตา
ขอบคุณ.... ที่การุณตลอดมา
น้องขอสัญญา จะมาหาเช่นเดิม
พี่ - น้อง.... คอยมองคอยเพิ่ม
คอยช่วยต่อเติม สร้างเสริมชีวา
เหนื่อยจัง.... ล้าพลังนักหนา
ช่วงนี้ขอลา ไปหาที่พักใจ
อยู่วัด.... กำจัดกิเลสให้
ลดน้อยถอยลงไป ผลักใสให้พ้นตัว
หวังว่า.... ปัญหา - ความชั่ว
โศกาหมองมัว จะเกรงกลัวถอยไป
ขอนะ.... พรพระอันอำไพ
กราบด้วยความจริงใจ ขอความสดใสกลับมา
ได้ไหม.... ขจัดภัยปัญหา
ก่อนจะกราบลา สู่โลกาวุ่นวาย
เริ่มต้น.... ผจญอันตราย
เพียงผ่อนทุกข์คลาย จากร้ายเป็นดี
ต่อไป.... โปรดได้ช่วยชี้
แนะแนวทางที่ สุขียั่งยืน
จากนี้.... ผ่านนาทีวันคืน
อาจต้องกล้ำกลืน หยัดยืนสู้ชะตา
ผิดไป.... ลูกให้สัญญา
กราบขอขมา เยียวยาแก้ไข
คิดถึง.... เคยซึ้งเพียงใด
ก็มิอาจใกล้ ให้อภัยด้วยเทอญ ๚ะ๛
5 ธันวาคม 2554 03:16 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
หากพรุ่งนี้.... ไม่มีฉัน
จะลืมวัน เก่าเก่า ของเราไหม ?
หากพรุ่งนี้.... ฉันจากไป
จะคิดถึง กันไหม คนดี ?
วันนี้.... ฉันยังอยู่
แต่ไม่รู้ ว่า.... ร่างกายนี้
จะอยู่ได้ กี่เพลา - นาที
อีกสิบปี ถึงไหม ก็ไม่รู้
ตอนนี้ยัง.... มีชีวิต
ความรู้สึก นึกคิด ยังมีอยู่
หากแม้ว่า ไม่รัก แค่เอ็นดู
ช่วยบอกกัน ให้รู้ ด้วยนะ ๚ะ๛ ^^"