31 มกราคม 2554 00:15 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
มีความรัก มากมาย ใจดวงนี้
ส่งถึงพี่ ผ่านดวงดาว สกาวใส
ถึงแม้ตัว อยู่ห่าง หนทางไกล
แต่ดวงใจ อยู่กับพี่ ทุกเวลา
ความห่วงใย มีให้ จากใจน้อง
ขอรับรอง จะดูแล และรักษา
ความสัมพันธ์ ที่ดี เคยมีมา
คำสัญญา ให้ไว้ ได้จดจำ
ห้วงเวลา ทุกนาที ของชีวิต
อาจพลาดผิด เผลอไผล ได้ถลำ
ความทุกข์ - สุข เดินทางจาก การกระทำ
อาจชอกช้ำ หม่นหมอง ครองน้ำตา
เสี้ยวเวลา ที่มี ในชีวิต
ถูกลิขิต ตามทาง เสน่หา
อาศัยเพียง ถ้อยคำ เจรจา
สื่อสารมา ก็เป็นสุข สิ้นทุกข์ใจ
กับความจริง เสี้ยวนาที ที่คงอยู่
ได้รับรู้ ทุกอย่าง ยังสดใส
โลกที่เคย หม่นหมอง ผ่องอำไพ
ก้าวเดินไป ด้วยกัน อย่างมั่นคง
ทุกเวลา ต่อแต่นี้ ในชีวิต
ขอเชยชิด เพียงหนึ่งใคร ได้ลุ่มหลง
อาจจะมี เรื่องให้ ได้พะวง
แต่จะคง รักมั่น นิรันดร ๚ะ๛
29 มกราคม 2554 15:30 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
มีคนถาม ว่าเหงาไหม ในชีวิต
ไม่เคยคิด สักครั้ง ยังจำได้
ด้วยเพราะมี งานรุม สุมจิตใจ
จึงไม่ได้ คำนึง ถึงสักที
เมื่อเวลา ผ่านไป ใครคนหนึ่ง
ทำให้ซึ้ง ดวงใจ ได้สุขศรี
เป็นเพื่อนคิด เพื่อนใจ ทุกนาที
หนึ่งคนนี้ จึงหายเหงา เศร้าทรวงใน
กลายเป็นคน มีชีวิต เช่นคนอื่น
เหมือนเพิ่งฟื้น จากฝัน วันหลับไหล
ใช้ชีวิต ปรกติ เช่นใครใคร
มีจิตใจ เริงรื่น ชื่นชีวา
ถึงกระนั้น ยังคิด ว่าวันหนึ่ง
หากคนซึ้ง จากไป ไม่มาหา
ความสัมพันธ์ กลับกลาย เป็นเฉยชา
ถึงเวลา นั้นจะ อยู่อย่างไร ?
อยากจะถาม คำนี้ กับคนหนึ่ง
ที่ทำซึ้ง กับเรา เขาคิดไหม ?
ว่าวันหนึ่ง ต้องลา จากกันไป
จะทำไง กับชีวิต ที่เหลือดี
ใครตอบได้ บอกหน่อย จะคอยฟัง
คนพลาดหวัง เขาทำ อย่างไรนี่
จะเตรียมตัว เตรียมใจ ใช้ชีวี
ก่อนฤดี เจ็บช้ำ เขาทำไว้ !
เหมือนจะรู้ ล่วงหน้า ว่าคนนี้
เป็นคนที่ เข้ามา เยียวยาให้
กลายเป็นคน ปรกติ มีจิตใจ
แล้วจะจาก กันไป อีกไม่นาน ๚ะ๛
23 มกราคม 2554 21:22 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
แสนอาลัย พี่สาว สุดที่รัก
เคยทายทัก พูดจา อยู่เสมอ
จากวันนี้ ต่อไป ไม่มีเธอ
ให้พบเจอ อีกแล้ว นะแก้วตา
หลับเถิด พี่สาว ที่แสนดี
ในวันนี้ จะบรรเลง เพลงหรรษา
ให้พี่ค่อย พักผ่อน หย่อนกายา
หลับตา.... ให้สนิท.... ตลอดกาล
สิ้นทุกข์โศก ภพนี้ ที่เจ็บป่วย
ก็เพราะด้วย โรคร้าย ได้เผาผลาญ
จึงต้องลา ลับร่าง ทิ้งอังคาร
เดินทางผ่าน ภพนี้ หนีจากไป
ขอให้พี่ ไปดี มีความสุข
ละทิ้งทุกข์ โรคภัย ได้สดใส
ยังภพภูมิ เบื้องหน้า ฟ้าอำไพ
อย่าห่วงใย คนข้างหลัง ยังอยู่ดี
จารึกไว้ ในใจ ทุกผู้คน
ความดีล้น มากมาย ในโลกนี้
ชนรุ่นหลัง จะจดจำ ชั่วชีวี
สิ่งที่พี่ สร้างสมไว้ ในโลกา
ขออันเชิญ เทวราช ชั้นสูงสุด
รับวิญญาณ อันพิสุทธิ์ สู่ชั้นฟ้า
ส่งเทวินทร์ มารับ ศรีกัลยา
สู่สวรรค์ เทวาลัย ไปนิรันดร์
20 มกราคม 2554 15:43 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เหงา
ไม่มีเรา สองคน บนทางฝัน
ไม่มีใคร เกี่ยวก้อย เคียงข้างกัน
ผ่านคืนวัน โดดเดี่ยว เพียงลำพัง
หนาว
เจ็บรวดร้าว ทรวงใน ใจหมดหวัง
ดุจน้ำแข็ง เกาะกิน สิ้นพลัง
อยู่ริมฝั่ง ธารชีวิน แทบสิ้นใจ
คิดถึง
เฝ้าคำนึง เรื่องราว คราวสดใส
แม้ตอนนี้ เจ็บร้าว เศร้าทรวงใน
น้ำตาไหล อาบแก้ม แต้มดวงตา
หวัง
ใจคงยัง หลงคอย ด้วยห่วงหา
สักวันหนึ่ง คนนั้น ผันกลับมา
ปรารถนา เพียงหนึ่ง จึงเฝ้ารอ
ฝัน
จะมีกัน เคียงข้าง บ้างไหมหนอ
บนถนน ของใจ ไปถักทอ
ร่วมกันก่อ สร้างฝัน ให้มันจริง
19 มกราคม 2554 06:15 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10086819/W10086819.html
ล่วงเลยวัย แห่งวัน ที่ผันผ่าน
ได้รู้ - รับ ประสบการณ์ พานสุขสม
ทั้งความทุกข์ รุ่มร้อน ร้าวระบม
ต้องระทม เพราะรัก ปักดวงใจ
ค่อยค้นหา ความหมาย ให้นิยาม
คอยเพียรถาม คนหนึ่ง ซึ่งฝันใฝ่
ว่าความรัก ทั้งหมด ที่ให้ไป
มีค่าควร ถนอมไหม ให้บอกที ?
อาจจะเป็น โชคชะตา ฟ้าลิขิต
ให้ยึดติด เพียงคนหนึ่ง สร้างสุขี
ทำให้เจ็บ รวดร้าว เศร้าฤดี
หรือให้มี ความรื่นรมย์ สมอุรา
ให้เกิดมา ต่อสู้ เพื่ออยู่ต่อ
เพียงเฝ้ารอ ความสุข สุดหรรษา
มอบความรัก ให้กอด ตลอดเวลา
ปราถนา ให้มีสุข ทุกวินาที
แค่เพียงเศษ เสี้ยวใจ ให้รู้สึก
จากส่วนลึก สุดใจ ได้สุขศรี
ให้รับรู้ รสรักทุก วินาที
อยู่เคียงข้าง ทุกที่ ทุกเวลา
คอยดูแล ปลอบใจ คลายความเศร้า
จะเป็นเงา ตามไป แสวงหา
สิ่งที่ฝัน วาดไว้ ในโลกา
ให้รู้ว่า ถูกรัก จากหนึ่งคน
เพียงมอบเศษ เสี้ยวธุลี ที่มีอยู่
กลับคืนสู่ อ้อมใจ คลายสับสน
ให้รับรู้ ว่ายังรัก อย่ากังวล
ยังเป็นคน หนึ่งที่ ไม่มีลืม๚ะ๛
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
หน้าส่วนตัว
1333
