12 มกราคม 2554 09:53 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
ถ้าคิด จะทำ คลิป - นู๊ด
ใช้มือ ดีสุดสุด ได้ไหม
ตัวฉัน สวยเริด เชิดอย่างไร
ทำให้ได้ เหมือนที่ ฉันเป็น
อยากมี เก็บเอา ไว้บ้าง
รูปร่าง ตอนนี้ ที่เห็น
จะเฟอร์เฟ็ค นั้นแสน ลำเค็ญ
ยากเย็น อยู่นะ คนดี
34 24 36
อย่าขาดตก เชียวนะ คุณพี่
ส่วนโค้ง ส่วนเว้า ที่มี
ช่วยรี - ทัชให้ เหมือนจริง
ไม่ได้ ท้าทาย หรอกน่ะ
อยากจะ ได้ไว้ อย่างยิ่ง
ขอด่วน อย่าได้ ประวิง
อย่าให้ หญิงเสีย เวลารอ
แล้วรีบ ส่งขึ้น H5
YouTube ก็ได้ น้องขอ
จะได้ โด่งดัง เสียให้พอ
เว้าหนอ โค้งหนอ หนูมั่นใจ
11 มกราคม 2554 21:45 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
ตอนที่หนูหิ่ง ฯ นอนแบ๊บอยู่โรงพบาล ช่วง 8.00 น. 18.00 น. จะโอนสายไปสำนักงาน
หลังจากนั้นก็ยกเลิกการโอนสาย วันที่ 29 เวลาประมาณ 1 ทุ่ม ลูกค้าที่ จ.ตราดโทรมา....
ลูกค้า หนูหิ่ง ฯ อยู่ไหนเนี่ย
หนูหิ่ง ฯ อยู่โรงบาลค่ะพี่
ลูกค้า อ้าว ! ไปเยี่ยมใครล่ะ ?
หนูหิ่ง ฯ เปล่าเยี่ยมใคร หนูเพิ่งผ่าตัดรอบที่ 2 เพิ่งออกจากห้องผ่าตัดเมื่อบ่าย 3 นี่เองค่ะ
ลูกค้า เออ.... แฟนพี่เป็นมะเร็งเต้านม จะผ่าวันที่ 13 มกรา แล้วหนูหิ่ง ฯ เป็นอะไรหรอ
หนูหิ่ง ฯ ก็เหมือนแฟนพี่แหละ แต่หนูเป็นที่ลำไส้ หมอส่งชิ้นเนื้อไปตรวจอยู่ค่ะ
ลูกค้า เวรแล้ว ! ตอนนี้พี่มาเชียงราย เพิ่งเผาพ่อเสร็จ
ยังไม่ได้เก็บกระดูกเลย ที่ตราดโทร.มาว่าลูกสาวพี่รถล้มหัวฟาดพื้นอยู่ ICU
ตัวแทนกรูก็นอนแบ๊บ กระดูกพ่อก็ยังไม่ได้เก็บ
เมียก็นั่งเศร้าไม่กล้าผ่า กรูจะบ้าตาย
ลูกค้า แล้วหนูหิ่ง ฯ เป็นไงบ้างล่ะ กลัวไหม ? เมียพี่กลัวเป็นบ้าเลย ร้องให้อยู่นี่น่ะ
หนูหิ่ง ฯ โอ๊ย ! ไม่กลัวเลยพี่ สบาย ๆ ให้หนูคุยกับพี่เขาหน่อยสิคะ
ช่วงนี้ตัวใครตัวมันนะ ดูแลตัวเอง ลูกสาวพี่ก็ให้ญาติที่ตราดช่วยดูก่อน แล้วพี่ก็รีบกลับตราดนะ
หลังปีใหม่หนูค่อยไปเยี่ยม ตอนนี้หนูยังเอาตัวเองไม่รอดเลยเนี่ย
หนูหิ่ง ฯ สวัสดีค่ะพี่ เห็นพี่เป็นมะเร็งเต้านมหรอคะ ......
มะเร็ง ก็แค่ โรคร้าย
ไม่ทำ ให้ตาย หรอกพี่
มายิง สิจ้ะ คนดี
ตายทันที ไม่ได้ ลากัน
รู้ตัว ว่าป่วย ก็ดีนะ
เราจะ ได้ทำ สิ่งฝัน
ให้เร็ว ยิ่งขึ้น อีกวัน
อย่าหวั่น เพราะหนู ก็เป็น
ไม่ใช่ เทวดา มาจุติ
ดูสิ มีมากมาย ให้เห็น
หลายคน ลำบาก ยากเย็น
ลำเค็ญ ยิ่งกว่า เราก็มี
มะเร็ง โรคนี้ รักษาได้
อย่าไป กลัวเกิน นะพี่
ร่าเริง สดใส ใจดีดี
อีกหลายปี ค่อยได้ ร่ำลา
เอาน่ะ ถึงที เราป่วย
ก็ด้วย โรคฮิท เสน่หา
เห็นไหม มวลหมู่ ดารา
ก็พา กันเป็น เหมือนเรา
หนูหิ่ง ฯ เรื่องแค่นี้จิ๊บ ๆ น่ะโอเคหรือยังพี่ ถ้ายัง เดี๋ยวมีก๊อกสองนะ ^___^
หนูหิ่ง ฯ เข้าโรงบาล มีแต่พี่สาว พี่ชาย และ แม่ที่มาเยี่ยม
แม่บอกหมอว่าให้ผ่าใส้เผื่อสัก 2 - 3 เมตร ออกร.พ.จะทำตือฮวนให้กิน นั่น ซะอย่างงั้น !
บอกคนที่อยากให้มาเยี่ยมเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้มา
พอออกจากโรงบาล เพื่อนรู้ก็ถามว่า ป่วยทำไมไม่บอก จะได้ไปสมน้ำหน้า
เออเนาะ ถึงจะไปสมน้ำหน้าอย่างน้อยก็ยังมีน้ำใจไปเยี่ยม
แต่คนที่อยากให้ไปเยี่ยมกลับหายไป ไม่เป็นไรน่ะ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว
11 มกราคม 2554 07:28 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
แรงบันดาลใจสืบเนื่องมาจากกระทู้นี้ค่ะ
http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=135196
กรุ่นกลิ่น.... กระดังงา
เขาว่าชอบแม่หม้าย
จึงห่างหายกันวันนี้
เขาว่าฉันเลวดี
เพราะมีแม่หม้ายข้างกัน
จะบอกว่ารักมาก
จำพรากห่างไกลใจหวั่น
จากนี้ไม่มีวัน
ที่จะหันหลังกลับไป
จำต้องทำทุกวิธี
เพื่อที่จะตัดใจให้ได้
หลายสิ่งที่ทำไป
ก็เสียใจแต่ต้องทำ
รู้ดีว่าเขาโกรธ
และโทษที่ฉันล่วงล้ำ
ส่งข่าวให้หม้ายระกำ
เจ็บช้ำเช่นที่ฉันเป็น
ก็ยุติธรรมดีแล้วนะ
ฉันกะไว้เหมือนตาเห็น
เขาจะไม่ใจเย็น
ต้องเต้นเพราะเจ็บแทนกัน
จะว่าฉันร้ายก็ได้
ไม่เป็นไรจะคิดว่าฝัน
จากนี้ไม่มีกัน
จะไม่หันหลังกลับคืน
เอาให้เข้าใจถูกไปทั้งเว็บเลย คิก ๆ ๆ ๆ ^___^
7 มกราคม 2554 16:43 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
ก่อนหน้านี้หนูหิ่ง ฯ เข้าร.พ.ผ่าตัดนิดหน่อย รอบแรกวันที่ 23
รอบสองวันที่ 29 รอบที่สามอีกประมาณ 3 เดือน
ทางบ้านก็เลยไม่กล้าบอกว่าพี่ชาย ฟู่ กวาง เหลียง เสียชีวิตที่เวียดนาม
หนูหิ่ง ฯ ออกร.พ.วันที่ 31 แล้ววันที่ 1 ก็ไปฉลองวันเกิดกับเพื่อน ณ วัดท่าตอน
แล้วแม่ก็บอกว่าให้แวะเยี่ยมพี่ชายที่บ้านด้วยนะ หนูหิ่ง ฯ จึงทราบว่าพี่ชายไม่อยู่แล้ว
ส่งท้ายปีเก่าด้วยการสูญเสีย และเจ็บป่วย
ทั้ง ๆ ที่สัญญากับตัวเองไว้ว่า
ปีหน้าจะไม่ร้องให้อีกแล้ว
แต่ก็ไม่แคล้วต้องร้องอีกจนได้
สาเหตุเพราะพี่ชายคนดีจากไป
จึงต้องร้องให้เสียน้ำตา
หลับตาเถิดคนดี
ในวันนี้น้องจะกล่อม
ให้พี่ได้หลับนอน
พักผ่อนไปตลอดกาล
ต่อไปจะไม่มี
พี่คนดีคอยสื่อสาร
วันหน้าอีกยาวนาน
น้องจะผ่านด้วยตัวเอง
อย่าได้เป็นห่วงน้อง
ไม่ต้องกลัวใครข่มเหง
น้องจะไม่หวั่นเกรง
จะต้องเก่งเช่นพี่ชาย
ไปเถิดจงไปดี
สู่ถิ่นที่สุขสบาย
สดชื่นทั้งใจกาย
หยุดวุ่นวายชั่วชีวี
หากแม้นมีชาติหน้า
จะขอมาเป็นน้องพี่
ชาตินี้น้องกรรมมี
ต้องอยู่นี่ชดใช้มัน
ส่วนพี่มีบุญมาก
จึงต้องจากกะทันหัน
เสียดายไม่ลากัน
ในวันสิ้นลมหายใจ
หลับตาเถิดนะพี่
น้องคนนี้จะกล่อมให้
แล้วค่อยเดินทางไกล
สู่ภพใหม่ไร้กังวล
ไปรอที่ภพหน้า
วันนี้ลาในบัดดล
ส่วนน้องจะอดทน
กว่าจะพ้นเช่นพี่ชาย
5 มกราคม 2554 18:05 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
ในวาระ ดิถึ ขึ้นปีใหม่
นั่นก็ใช่ วันคล้าย วันเกิดฉัน
จะขอมี ความสุข สักหนึ่งวัน
เป็นความฝัน ยิ่งใหญ่ ที่ได้มี
ขอวอนต่อ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ฤทธิเดช
ช่วยดลเหตุ ให้ฉัน นั้นสุขี
อย่าได้หมอง ครองความเหงา เศร้าฤดี
เพียงแค่นี้ ได้ไหม ในหนึ่งวัน
จะไม่ขอ สิ่งใด ในโลกหล้า
ของมีค่า ใดใด มิได้ฝัน
ทั้งโชคลาภ ทรัพย์สิน ทุกสิ่งอัน
แค่หนึ่งวัน ที่มีสุข สิ้นทุกข์ใจ
^_^