20 มกราคม 2554 15:43 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เหงา
ไม่มีเรา สองคน บนทางฝัน
ไม่มีใคร เกี่ยวก้อย เคียงข้างกัน
ผ่านคืนวัน โดดเดี่ยว เพียงลำพัง
หนาว
เจ็บรวดร้าว ทรวงใน ใจหมดหวัง
ดุจน้ำแข็ง เกาะกิน สิ้นพลัง
อยู่ริมฝั่ง ธารชีวิน แทบสิ้นใจ
คิดถึง
เฝ้าคำนึง เรื่องราว คราวสดใส
แม้ตอนนี้ เจ็บร้าว เศร้าทรวงใน
น้ำตาไหล อาบแก้ม แต้มดวงตา
หวัง
ใจคงยัง หลงคอย ด้วยห่วงหา
สักวันหนึ่ง คนนั้น ผันกลับมา
ปรารถนา เพียงหนึ่ง จึงเฝ้ารอ
ฝัน
จะมีกัน เคียงข้าง บ้างไหมหนอ
บนถนน ของใจ ไปถักทอ
ร่วมกันก่อ สร้างฝัน ให้มันจริง
19 มกราคม 2554 06:15 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10086819/W10086819.html
ล่วงเลยวัย แห่งวัน ที่ผันผ่าน
ได้รู้ - รับ ประสบการณ์ พานสุขสม
ทั้งความทุกข์ รุ่มร้อน ร้าวระบม
ต้องระทม เพราะรัก ปักดวงใจ
ค่อยค้นหา ความหมาย ให้นิยาม
คอยเพียรถาม คนหนึ่ง ซึ่งฝันใฝ่
ว่าความรัก ทั้งหมด ที่ให้ไป
มีค่าควร ถนอมไหม ให้บอกที ?
อาจจะเป็น โชคชะตา ฟ้าลิขิต
ให้ยึดติด เพียงคนหนึ่ง สร้างสุขี
ทำให้เจ็บ รวดร้าว เศร้าฤดี
หรือให้มี ความรื่นรมย์ สมอุรา
ให้เกิดมา ต่อสู้ เพื่ออยู่ต่อ
เพียงเฝ้ารอ ความสุข สุดหรรษา
มอบความรัก ให้กอด ตลอดเวลา
ปราถนา ให้มีสุข ทุกวินาที
แค่เพียงเศษ เสี้ยวใจ ให้รู้สึก
จากส่วนลึก สุดใจ ได้สุขศรี
ให้รับรู้ รสรักทุก วินาที
อยู่เคียงข้าง ทุกที่ ทุกเวลา
คอยดูแล ปลอบใจ คลายความเศร้า
จะเป็นเงา ตามไป แสวงหา
สิ่งที่ฝัน วาดไว้ ในโลกา
ให้รู้ว่า ถูกรัก จากหนึ่งคน
เพียงมอบเศษ เสี้ยวธุลี ที่มีอยู่
กลับคืนสู่ อ้อมใจ คลายสับสน
ให้รับรู้ ว่ายังรัก อย่ากังวล
ยังเป็นคน หนึ่งที่ ไม่มีลืม๚ะ๛
18 มกราคม 2554 20:15 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เหนื่อยไหม กับชีวิต ในวันนี้
ผ่านเดือนปี ประสบการณ์ พานสุขสม
ความหม่นหมอง ปวดร้าว เศร้าระทม
ความตรอมตรม สดชื่น รื่นอุรา
ในทุกทุก ความรู้สึก ที่ผันผ่าน
ดั่งฤดู - กาลเวียน เปลี่ยนพรรษา
เมื่อพายุ โหมซัด กระหน่ำมา
สายลมจะ พาไป ในไม่นาน
สายฝนโปรย - ปรายคง ลงมาสู่
ผืนดินรู้ เริงรื่น ทุกถิ่นฐาน
มวลต้นไม้ ใบผลิ มีดอกบาน
คงสราญ ฉ่ำชื่น ระรื่นใจ
เมื่อแสงแดด ทอประกาย ให้มองเห็น
ก็จะเป็น วันสนุก สุขสดใส
บนท้องฟ้า โปร่งตา เห็นไกลไกล
เมฆหมอกไม่ บดบังแสง แห่งชีวิน
หากเหนื่อยล้า กับชีวิต ในวันนี้
ดวงฤดี เศร้าหมอง ต้องถวิล
ให้คิดถึง ความสุข ที่โบยบิน
จงผกผิน คืนสู่ ประตูใจ
^__^ เหลนน้อยหวา หวา อายุ 5 เดือนวันมะรืนนี้ค่ะ ^__^
17 มกราคม 2554 07:30 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
บอกตัวเอง ต้องเข้มแข็ง
เป็นหญิงแกร่ง แห่งภูผา
แม้นจะมี สิ่งใดมา
สร้างปัญหา ให้ร้าวใจ
บอกตัวเอง ต้องอดทน
อย่าอับจน กับสิ่งใด
แม้นมีเรื่อง สุมทรวงใน
ค่อยแก้ไข ด้วยปัญญา
บอกตัวเอง อย่าคิดมาก
เรื่องหลายหลาก ทั้งปัญหา
ทุกผู้คน ล้วนเกิดมา
มีหน้าที่ ต้องพบเจอ
บอกตัวเอง อยู่ทุกวัน
อย่าไหวหวั่น มั่นเสมอ
สติตั้ง อย่าพลั้งเผลอ
เรื่องร้ายเจอ จะผ่านผัน
บอกตัวเอง แล้วนั่งคิด
จะพิชิต ได้ดังฝัน
หรือแค่เขียน ไปวันวัน
ไม่ค่อยมั่น ใจเสียเลย
14 มกราคม 2554 19:55 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
ประกาศ ที่บ้าน ไทยกลอน
จากน วนคร ในวันนี้
วันพรุ่ง รุ่งเช้า จะจรลี
กลับไป ที่เมือง เชียงใหม่
อยากจะ หาคน ขับรถ
ใครโสด ยกมือ ได้ไหม
มาช่วย หิ่งห้อย น้อยใจ
ขับรถ กลับไป บ้านที
มีไหม ชายใด ยังว่าง
เดินทาง ได้ทั่ว ทุกที่
รูปร่าง หน้าตา ดูดี
มากมี ทรัพย์สิน เงินทอง
ซัก รีด กวาดบ้าน ถูบ้าน
การงาน อย่าขาดตก บกพร่อง
กับข้าว ทำไว้ รับรอง
อย่าให้ต้อง จ้ำจี้ จำไช
ใครมี ตามที่ หนูบอก
ไม่หลอก ลวงและ ทำให้
เจ็บปวด รวดร้าว จิตใจ
รักใคร่ เพียงน้อง ผู้เดียว
รีบส่ง ใบสมัคร มาด่วน
จะชวน ดูใจ สักประเดี๋ยว
ไม่นาน เกินข้าว รอเคียว
ค่อยเกี่ยว ข้องเป็น แฟนกัน
ลืมไป ! ยังมี อีกอย่าง
ระหว่างทาง ห้ามใจ ไหวหวั่น
เห็นสาว อื่นใด สำคัญ
สัมพันธ์ ขาดสิ้น ทันที
คิก ๆ ๆ ๆ หาเอาง่าย ๆ แบบนี้เอง จะมีใครหลวมตัวบ้างไหมเนี่ย ? ? ?