3 กุมภาพันธ์ 2550 02:20 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เคยอ่านเจอคำเปรียบเทียบถึงรัก
หลายที่มักกล่าวถึงจึงสงสัย
ว่าความรักเปรียบเป็นเช่นสิ่งใด
หิ่งห้อยได้มาหนึ่งจึงเทียบกัน
มองขึ้นไปเบื้องบนพ้นขอบฟ้า
มีดารามากมายในที่นั่น
สูงสุดเอื้อมมือไขว่คว้าเอามัน
หวังสักวันได้รับประดับใจ
ความรักเหมือนเดือนดาวที่พราวพร่าง
ส่องสว่างทั่วแผ่นดินถิ่นอาศัย
แสงกระพริบริบหรี่รำไร
ส่องถึงใจคนมีรักทุกทุกคน
หากแม้นมีความรักที่หนักแน่น
คงหมื่นแสนล้านดวงบนเวหน
ประสิทธิ์แสงประสาทใส่ในบัดดล
แม้ลมฝนก็ไม่อาจพรากแสงดาว
ผู้ใดมีรักใคร่ได้สมหวัง
เหมือนกำลังลอยวนอยู่บนหาว
มีความสุขทุกเวลานัยตาพราว
แสงเดือนดาวมิอาจสู้แสงแห่งตา
ความหม่นหมองครองฟ้าถ้าประจักษ์
ก็ด้วยรักขื่นขมไม่สมปราถนา
แต่ก็จงหยัดอยู่สู้ชีวา
รอเวลารอรักใหม่ใต้แสงดาว ๚ะ๛
สวัสดีเจ้า ^_^
3 มกราคม 2550 22:40 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
.;*;*;.
(^_^)
>'/ '<
สวัสดีปีหมู อู๊ด อู๊ดเจ้า
โอม... เพี้ยง... ขอให้เฮง ๆ รวย ๆ
สุขภาพกาย - ใจแข็งแรงตลอดไปเจ้า ^_^
เมื่อวาน...คือบทเรียนอันมีค่า
เป็นวิชาให้เรียนรู้สู้ฝึกฝน
อดีตผ่านผิดถูกปลูกฝังคน
รู้ถึงเหตุและผลการกระทำ
เมื่อวาน...มีผู้สอนที่กล้าแกร่ง
ให้เข้มแข็งบากบั่นผ่านความช้ำ
รับรู้ถึงทุกข์ - สุขจงจดจำ
เส้นทางกรรมก่อไว้จึงได้มา
วันนี้...ควรทำสิ่งยิ่งดีสุด
รีบเร่งรุดตามเส้นทางแสวงหา
ตรวจสอบฝันอันงดงามตลอดเวลา
เพื่อวันหน้าที่ดีของทุกคน
วันนี้...รับการกระทำในอดีต
กับชีวิตการเดินทางที่ผ่านพ้น
ทุกสิ่งได้พานพบรบผจญ
เกิดเป็นผลทันทีเมื่อถึงเวลา
วันหน้า...หวังเช่นไรให้เริ่มคิด
มุ่งพิชิตความฝันบั่นปัญหา
ทุกเส้นทางเลือกเดินด้วยปัญญา
จงมุ่งหน้าสร้างฝันให้มันจริง
อนาคต...กำหนดเองอย่ารอช้า
กาลเวลาผ่านไปไม่หยุดนิ่ง
ใคร่ครวญแล้วลงมือทำอย่าประวิง
เพราะทุกสิ่งได้มาด้วยการกระทำ
ปล. หนูหิ่ง ฯ เข้ามาสวัสดีปีใหม่ช้าไปนิ๊ดนึง
เนื่องด้วยบนดอยไม่มีสัญญาณโทรศัพท์เจ้าค่ะ ^_^
21 ธันวาคม 2549 09:09 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
สายลมหนาวพัดผ่านมาอีกครั้ง
แผ่พลังแห่งฤดูสู่ขุนเขา
หวนคิดถึงแต่ก่อนตอนยังเยาว์
ผองพวกเราทนอยู่สู้สายลม
ยังจดจำคืนวันที่ผันผ่าน
ฤดูกาลนี้ให้ใจขื่นขม
พาความแล้งส่งไว้ได้ระทม
ยอดดอยจมอยู่ในสายเหมันต์
แม่ขนิ้งเกาะเล็มเต็มยอดหญ้า
บนท้องฟ้าไร้แสงแห่งสีสัน
ความเหน็บหนาวถาโถมถึงทั่วกัน
ต้องอดทนจนผ่านวันอันตราย
ถึงตอนนี้ยังคงโหมกระหน่ำ
แสงแดดล้ำเลือนลางจนจางหาย
ทั่วท้องฟ้าเมฆหม่นหล่นกระจาย
หนาวมากมายในยามนี้ที่ยอดภู
อยากจะส่งความอบอุ่นสู่ขุนเขา
เพื่อพ้องเราชาวไพรทุกชนหมู่
ได้อดทนจนผ่านพ้นฤดู
ร่วมกันสู้ความหนาวที่เข้ามา
ของส่งใจไปถึงซึ่งบนนั้น
ยอดดอยอันไกลห่างหว่างภูผา
ความห่วงใยแทรกใส่ให้ลมพา
ไปส่งหน้าบ้านเขาเราอาลัย
เพื่อให้ผู้อาศัยอยู่ในนั้น
มียิ้มอันพริ้มพรายใจสดใส
หนูหิ่ง ฯ จะได้มีกำลังใจ
ทำงานไปเพื่อเขาที่เฝ้ารอ./
หนูหิ่ง ฯ เพิ่งลงดอยมาเมื่อวันก่อน ที่บนดอยหนาวมาก ๆ เลยค่ะ
ใส่เสื้อกันหนาว + ห่มผ้าห่มอีก 5 ผืน ผ้าห่มก็หนักจนกระดิกตัวไม่ได้ แต่ก็ยังไม่อุ่น
มือเย็น เท้าเย็นจนนอนไม่หลับ ต้องลุกขึ้นมาก่อเตาถ่าน แล้วปูที่นอน ๆ ใกล้ ๆ เตา
กระนั้นก็ยังหลับ ๆ ตื่น ๆ อยู่บนดอย 2 คืน ก็ไม่ไหวแล้ว
รีบจรลีลงมาในเมือง
หนูหิ่ง ฯ คิดว่าปีนี้คงหนาวกว่าปีที่ผ่านมา
หวังว่าคนบนดอยทุกคน จะทนสู้จนผ่านไปด้วยดี
18 ธันวาคม 2549 10:43 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
หยุดไว้...เถิดความรัก
เห็นควรพักเอาไว้ก่อน
ห่วงหาและอาทร
เก็บซุกซ่อนไว้ข้างใน
หยุดคิด...จะวิ่งตาม
ขอหักห้ามเจ้าหัวใจ
เคยรักเคยห่วงใย
เก็บเอาไว้เพียงลำพัง
หยุดที...ความรู้สึก
คำนึงนึกถึงสิ่งหวัง
ฉุดไว้ด้วยพลัง
จะอยู่ยั้งนานเพียงใด
หยุดเลย...ที่เคยทำ
อย่าล่วงล้ำก้าวข้ามไป
เรื่องเก่าเก็บเอาไว้
สี่ห้องใจจงจดจำ
หยุดใจ...ได้ทบทวน
คิดใคร่ครวญที่ถลำ
เปลี่ยนเขา-เราผู้ทำ
เป็นคนช้ำขอจากลา
หยุดพัก...รักษาใจ
รอวันใหม่ที่แจ่มจ้า
น้ำใสไหลออกตา
เพื่อเยียวยาความเจ็บช้ำ
หยุดก่อน...หยุดสักพัก
หยุดความรักหยุดกระทำ
หยุดร้องหยุดเอ่ยคำ
อยู่ลำพังเพียงคนเดียว
อยู่ให้ได้...เพียงคนเดียว...
12 สิงหาคม 2549 10:19 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
วันนี้เป็นวันแม่แน่ที่สุด
หิ่งห้อยรุดมุ่งหน้าสู่ป่าใหญ่
แม้จะอยู่แสนห่างทางยาวไกล
ต้องกลับไปพบแม่ที่แก่ตัว
ไม่ค่อยได้กลับไปเท่าไหร่นัก
ด้วยงานมักต้องบินผินไปทั่ว
ท่องหลายที่ถิ่นไทยใช่หลงมัว
แม่อย่ากลัวหิ่งห้อยปล่อยละเลย
จะอยู่หนแห่งใดในใต้หล้า
ต้องบินมาวันนี้ไม่มีเฉย
พบกับแม่ทุกปีอย่างที่เคย
เพียงเพื่อเอ่ย * รักแม่ * อย่างแท้จริง
สัญญาไว้แต่ตอนก่อนทำงาน
ห่างไกลบ้านแค่ไหนมิใช่สิ่ง
เป็นเหตุถ่วงเวลามาอ้างอิง
เพื่อประวิงหลบหน้าไม่มาเจอ
แค่คำขอสัญญาที่ว่านี้
จึงยินดีมอบให้ได้เสมอ
มิได้ขอในสิ่งยิ่งเลิศเลอ
ไม่คอยเก้อแน่นอนตลอดไป
วันนี้วันเดียวที่หนูหิ่ง ฯ สัญญากับคุณแม่ไว้ ไม่ว่าจะอยู่ไหนก็ตาม
วันนี้จะเป็นวันของแม่ แม้ว่าวันอื่น ๆ อีก 364 จะเป็นวันของลูกค้า
หนูหิ่ง ฯ ทำตามคำสัญญาอย่างเคร่งครัด
ครือ.... แฮ่.... ปีหนึ่งกลับไปหาคุณแม่ครั้งเดียว
นอกจากวันนี้ หนูหิ่ง ฯ จะดูแลคุณแม่ผ่านพี่ ๆ ที่อยู่ใกล้ และดูแลทางโทรศัพท์ ^_^
เมี้ยววววววววววววว นู๋จาได้โล่ห์ลูกดีเด่นมั้ยเนี่ย ^_^
หน้าส่วนตัว
3050
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
