7 ธันวาคม 2544 21:21 น.

คิดถึง

หิ่งห้อย

พี่คิดถึงคิดถึงและคิดถึง
พี่คิดถึงเฝ้ารำพึงคะนึงหา
พี่คิดถึงคิดถึงเจ้าขวัญตา
พี่คิดถึงห่วงหาและอาทร

พี่อยู่ไกลแต่ใจเหมือนอยู่ใกล้
พี่เฝ้าห่วงดวงฤทัยไม่ถ่ายถอน
พี่อยู่ไหนดวงใจใฝ่อาทร
พี่ฝากกลอนแทนใจให้นุชนาง

พี่ถอดใจใส่อักษรเป็นกลอนเข้า
พี่ฝากเจ้าไว้อ่านกาลเหินห่าง
พี่ฝากไว้ใกล้ใกล้ฤทัยนาง
พี่ฝากไว้อย่าหายห่างจากกลางใจ

พี่อยู่ไกลอยู่ไหนใจยังคิด
พี่ไม่ริดรอนร้างห่างไปไหน
พี่ยังมองท้องฟ้าทุกคราไป
พี่ยังฝากความห่วงใยให้ฟ้านำ

พี่ขอฝากดารา	บนฟ้ากว้าง
พี่ฝากถึงนวลปรางค์ทางแขขำ	
พี่ฝากเดือนเพื่อนหาวดาวเจ้านำ
พี่ฝากคำห่วงใยให้เจ้าเอย				
6 ธันวาคม 2544 23:16 น.

น้ำตาของดอกไม้...เสียงร้องไห้แห่งภูผา

หิ่งห้อย

**เราสองเคยเพรียกหาฟ้าสดใส 
เพราะดวงใจไหม้หมองต้องหม่นหมาง 
ชีวิตมีอุปสรรคกักกั้นทาง 
เรี่ยรายทางขวางไว้ให้ลำเค็ญ 

**เคยอ่อนล้าล้มลุกคลุกเคล้าฝุ่น 
รักละมุนอุ่นไอไม่ (เคย) ได้เห็น 
เป็นเหมือนลมพัดผ่านซ่านกระเซ็น 
เป็นเหมือนเช่นน้ำค้างที่สร่างซา 

**เธอเปรียบดั่งน้ำตาของดอกไม้ 
ฉันเหมือนเสียงร้องไห้จากภูผา 
ต่างคนต่างก็เคยมีน้ำตา 
จึงต่างปรารถนาความเข้าใจ 

**ดอกไม้ที่อ่อนหวานก้านแข็งแกร่ง 
ลมพัดแรงยังสะท้านก้านกิ่งไหว 
ภูผาแม้แกร่งกล้าสักปานใด 
ยังสั่นไหวสะท้านธารน้ำตา 

**จวบเมื่อเราพบกันในวันนั้น 
ทั้งเธอฉันแบ่งปันความห่วงหา 
คอยปลอบใจหากใครมีน้ำตา 
หัวเราะร่าเมื่อคราเราร่าเริง				
6 ธันวาคม 2544 23:02 น.

เพียงฝัน

หิ่งห้อย

**ทุกสำนวนกระบวนถ้อยร้อยกวี 
ทุกวจีที่รำพรรณคือฝันข้า 
ทุกอักษรกลอนลิขิตพิจารณา 
ทุกเวลาข้าเคียงฝันนิรันดร์กาล 

**ทุกรอบปีข้ามีฝันนั้นเป็นเพื่อน 
ทุกรอบเดือนเหมือนมีฝันยันสังขาร 
ทุกรอบวันเหมือนมีฝันนั้นบันดาล 
ทุกเหตุการณ์ข้ามีฝันจรรโลงใจ 

**มีความฝันเพียงเท่านั้นเป็นมั่นหมาย 
มีฝันร้ายสบายดีสีแต้มไว้ 
มีฝันหวานปล่อยให้ผ่านม่านดวงใจ 
มีฝันไว้ใจก็ชื่นทั้งยืนเดิน 

**มีเพียงฝันฉันก็สุขลุกเดินได้ 
มีเพียงกายไม่มีฝันยันขึ้นเขิน 
มีเพียงกายไร้ฝันพลันยับเยิน 
มีฝันเกินก็อาจพลั้งยังรู้ตัว 

**อยู่กับฝันไปวันวันฉันยังหวัง 
อยู่เคียงข้างนั่งเคียงคู่รู้อยู่ทั่ว 
อยู่กับฝันปัจจุบันฉันรู้ตัว 
อยู่ในรั้วกำแพงแห่งหวัง (สิ่ง) ดี				
6 ธันวาคม 2544 19:40 น.

พระผู้ทรงคุณค่า

หิ่งห้อย

**พระทรงเป็นมิ่งขวัญนิรันดร์ราษฎร์
พระทรงเป็นจอมปราชญ์ราชอักษร
พระทรงมีพระทัยใฝ่อาทร
พระทรงปัดเป่าร้อนให้ผ่อนคลาย

**พระเสด็จแดนไทยไปทั่วหล้า
พระเมตตาประชาชนทั้งหลาย
พระองค์ท่านบากบั่นพระวรกาย
พระทำเพื่อทั้งหลายไทยอยู่ดี

**พระอุปถัมภ์สมณะกะชีพราหมณ์
พระตรัสถามทุกข์สุขทุกถิ่นที่
พระทรงเป็นแบบอย่างทางที่ดี
พระทรงมีศรัทธาสง่างาม

**ครบเจ็ดสิบสี่ชันษาราชสมภพ
ประชานบองค์พระมิ่งสยาม
รีบเร่งรัดศรัทธาพยายาม
เจริญตามรอยพระบาทราชเมธี				
6 ธันวาคม 2544 19:26 น.

เหว่ว้าในคืนหนาว

หิ่งห้อย

**น้ำค้างพราวพร่างพรมลมหนาวโยก  
น้ำตาโศกโขลกใจจนไหวสั่น 
หนาวเหน็บเนื้อนั่งนึกถึงคืนวัน
ที่ผ่านผันวันเดือนที่เคลื่อนคลา

**เดือนสกาวดาวพร่างกลางห้วงหาว  
ดารดาษแวววาวพราวเวหา  
ฟ้าสดใสแต่ใจหม่นกล่นน้ำตา
คิดถึงวันเวลาที่ล่วงเลย

**เคยสนุกสุขสันต์วันเก่าก่อน
เคยหนาวร้อนทุกข์ใจไม่วางเฉย
คิดถึงถิ่นสุขสันต์วันเราเคย
ได้เฉลยความนัยให้กันฟัง

**คืนเหน็บหนาวดาวพร่างน้ำค้างร่วง
โอบรัดรวงข้าวหล่นบนความหวัง
ลมกระบัดพัดพลิ้วลิ่วใบบัง
หนาวโถมถั่งคนเหว่ว้าในราตรี				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหิ่งห้อย
Lovings  หิ่งห้อย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหิ่งห้อย
Lovings  หิ่งห้อย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหิ่งห้อย
Lovings  หิ่งห้อย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหิ่งห้อย