7 ตุลาคม 2550 07:26 น.
หิรัญญการ์
ฝากดวงใจฉันไว้บนฟากฟ้า
ฝากดาราดูแลยามใจเหงา
ฝากจันทราเห่กล่อมเพียงแผ่วเบา
ฝากใจเราไว้ให้ใครบางคน
ใจหนอใจ...ไฉนรอคอยเขา
ใจหนอใจ...ของเขาคงไม่สน
ใจหนอใจ...ของเรายังอดทน
ใจหนอใจ...ของคนไม่รักดี
รักเขาแล้ว...สิหนอใช่ไหมใจ
รักเขาแล้ว...สิใจจึงไม่หนี
รักเขาแล้ว...เขาจะรักเราไหมคนดี
รักเขาแล้ว...ขอภักดีมิเปลี่ยนแปลง
4 ตุลาคม 2550 09:34 น.
หิรัญญการ์
ฝากลมหนาวและดาวเดือน
กระซิบเตือนความทรงจำ
ทุกสิ่งที่ฉันทำ
ก็เพื่อย้ำว่ารักเธอ
ด้วยเพราะความไกลห่าง
ใจอ้างว้างหลงละเมอ
คิดถึงแต่เพียงเธอ
เฝ้าหลงเพ้อถึงคนไกล
ระยะทางที่กั้นกลาง
มิอาจขวางทางหัวใจ
ตัวไกลก็เหมือนใกล้
ด้วยหัวใจเราอยู่คู่กัน