29 เมษายน 2551 07:03 น.
หิรัญญการ์
คืนวันที่ผันผ่าน
ยังยืนกรานรักเธอไม่หวั่นไหว
แม้ตัวเราอยู่ห่างฟากฟ้าไกล
แต่หัวใจดวงน้อยยังผูกพัน
จะเก็บภาพวันเก่าของเราไว้
จะเก็บใจดวงนี้ไม่เปลี่ยนผัน
จะมอบใจดวงนี้นิจนิรันดร์
จงเชื่อมั่นหัวใจรักยังคงเดิม
ทุกอย่างจะคงเดิมเพิ่มด้วยรัก
พร้อมสลักคุณค่าว่าคิดถึง
ส่งฝากสายลมไปใจคำนึง
แด่เธอผู้ซึ่งอยู่ ณ ฟากฟ้า
แม้นจะอยู่ที่ไหนในโลกหล้า
อยากบอกว่าใจคอยเฝ้าห่วงหา
ทุกเวลานาทียังตรึงตรา
ยอดชีวารักนั้นยังคงเดิม
20 พฤศจิกายน 2550 06:50 น.
หิรัญญการ์
แม้รู้ว่าต้องรออย่างไร้หวัง
แต่ก็ยังเฝ้าเพ้อละเมอหา
แม้ต้องผ่านห้วงแห่งกาลเวลา
แม้อุราแสนเจ็บปล่าก็จำทน
ต้องทนทุกข์เพียงไหนใจไม่หวั่น
ด้วยใจมั่นมอบรักให้ไม่หวังผล
ขอเพียงเศษเสี้ยวของกมล
มีภาพเธอเอ่อล้นตลอดไป
จะยิ้มรื่นแอบชื่นชมอยู่ห่างห่าง
แอบเสน่หาไม่ซาสร่างหรือหวั่นไหว
จะเก็บงำคำว่ารักสลักใจ
ความหวานหอมถนอมไว้หัวใจจำ
7 ตุลาคม 2550 07:26 น.
หิรัญญการ์
ฝากดวงใจฉันไว้บนฟากฟ้า
ฝากดาราดูแลยามใจเหงา
ฝากจันทราเห่กล่อมเพียงแผ่วเบา
ฝากใจเราไว้ให้ใครบางคน
ใจหนอใจ...ไฉนรอคอยเขา
ใจหนอใจ...ของเขาคงไม่สน
ใจหนอใจ...ของเรายังอดทน
ใจหนอใจ...ของคนไม่รักดี
รักเขาแล้ว...สิหนอใช่ไหมใจ
รักเขาแล้ว...สิใจจึงไม่หนี
รักเขาแล้ว...เขาจะรักเราไหมคนดี
รักเขาแล้ว...ขอภักดีมิเปลี่ยนแปลง
4 ตุลาคม 2550 09:34 น.
หิรัญญการ์
ฝากลมหนาวและดาวเดือน
กระซิบเตือนความทรงจำ
ทุกสิ่งที่ฉันทำ
ก็เพื่อย้ำว่ารักเธอ
ด้วยเพราะความไกลห่าง
ใจอ้างว้างหลงละเมอ
คิดถึงแต่เพียงเธอ
เฝ้าหลงเพ้อถึงคนไกล
ระยะทางที่กั้นกลาง
มิอาจขวางทางหัวใจ
ตัวไกลก็เหมือนใกล้
ด้วยหัวใจเราอยู่คู่กัน
29 กันยายน 2550 17:19 น.
หิรัญญการ์
หากฉันเป็นดอกไม้ในใจเธอ
ก็อย่าเผลอทำให้ต้องเหี่ยวเฉา
หมั่นดูแลและเพียรกระซิบเบาๆ
ว่ารักเราจะมั่นคงตลอดไป