27 เมษายน 2547 18:28 น.
หินสีมุก
ทำไมเวลามันช่างผ่านไปอย่างช้าๆมันคงไม่รู้หรอกว่ามีผู้หญิงคนนึงรอคอยการกลับมาของคนคนหนึ่ง
ฉันก้อไม่รู้เหมือนกันว่าต้องรออีกนานแค่ไหนที่เราสองคนจะได้เจอกันอีก..แต่ฉันก้อไม่เคยจะท้อกับการรอคอยครั้งนี้เลย
เพราะมันเหมือนเป็นการพิสูจน์ใจของเราสองคนด้วย แต่ลึกๆแล้วฉันก้อกลัวเหมือนกันนะ กลัวจะเป็นแบบว่ารักแท้แพ้ระยะทาง
แล้วก้อกลัวว่าเค้าจะไม่มีฉันคนเดียวแต่เค้าก้อบอกฉันเสมอว่าถ้ารักกันจริงเราต้องเชื่อใจกันซิ ฉันติดต่อกับเค้าโดยโทรศัพท์
เวลาที่ฉันได้คุยกับเค้าในแต่ละครั้งมันทำให้ฉันรู้สึกมั่นใจแต่ก้อยังหวั่นๆอยู่บ้าง ฉันเคยบอกเค้าว่าฉันจะรอการกลับมาของเค้า
เค้าก้อถามฉันเหมือนดีใจว่าจริงเหรอรอได้ใช่มั๊ย นี่แหละตรงนี้แหละที่ทำให้ฉันพออุ่นใจขึ้นบ้าง ตอนที่เค้าจากฉันไปอยู่ที่อื่น
แรกๆฉันกลัวมาก กลัวเราจะไม่เหมือนเดิม กลัวเค้ามีคนใหม่ กลัวหลายๆสิ่งที่มันยังมาไม่ถึง แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าความกลัวมันลดลงมาก
จะเป็นเพราะคำพูดของเขารึเปล่าคงไม่ใช่ซะหมดหรอก อาจจะเป็นเพราะฉันเชื่อใจเค้าด้วย ลืมบอกไปว่าสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันเชื่อใจเค้าและมั่นใจ
ก้อคงเพราะการกระทำของเค้าในหลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันก้อไม่อาจบอกไปได้เพราะความคิดของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
แต่ความรู้สึกที่ฉันได้รับจากเค้ามันเป็นอะรัยที่แสนจะวิเศษและงดงามเหลือเกิน มันทำให้ฉันมีกำลังใจที่จะรอการกลับมาของเค้าคนนั้น
ไม่ว่ามันจะนานซักแค่ไหนฉันก้อรอได้เพราะอะรัยนะเหรอ
คำตอบที่ฉันจะบอกไปก้อคงรู้กันดีอยู่แล้ว "ความรักและความเชื่อใจกันงัย"
27 เมษายน 2547 09:42 น.
หินสีมุก
แล้วเราก้อต้องเจอคำถามหนึ่งที่ใจมันถามเราว่า"ทำไมที่ต้องรักใครคนนั้นมากขนาดนี้ด้วย"
เราก้อมานั่งคิด..แล้วเราก้อได้คำตอบที่มันมาจากใจนั่นแหละ
เขาคือคนที่เข้ามาตอนที่เราไม่เหลือใครเลย
เขาคือคนที่ให้กำลังใจยามที่เราท้อแท้
เขาคือคนที่ซับน้ำตาให้เราจนมันหมดไป
เขาคือคนที่คอยอยู่เคียงข้างเราเสมอ
เขาไม่เคยแคร์ว่าเราเป็นอย่างไรมาก่อน
เขาไม่เคยทำให้เราร้องไห้หรือเสียใจเลย
เขาไม่เคยทอดทิ้งเรายามที่เราเหงา
เขาทำให้เรามีกำลังใจ
เขาทำให้เรามีชีวิตใหม่ที่สดใส
เขาทำให้เราได้รู้ว่ายังมีคนที่เค้ารักเราอยู่
เขาให้กำลังใจกับเรา
เขาให้ความอบอุ่นกับหัวใจ
เขาให้บางสิ่งบางอย่างที่เราไม่เคยได้
และที่สำคัญเขาให้ความรู้สึกหนึ่งที่มันพิเศษมากสำหรับเราซึ่งเราเรียกมันว่า "ความรัก"
หน้าส่วนตัว
719
