8 สิงหาคม 2548 05:50 น.
หาดฟ้า&ป่าฝน
( ไม่มีเหตุผลใดใดระหว่างกัน...
เพราะไม่สามารถลบลืมความทรงจำของ.ได้
ไม่มีแม้กระทั่งคำกล่าวลา
...เพราะไม่คิดว่าเราจะจากกัน ยังอยู่ตรงนี้เสมอค่ะ )
เราจากกันแล้วหล่ะคนที่รัก
จากทั้งที่บาดแผลเราเหวะหวะอย่างถ้วนทั่ว
จากทั้งที่เราเองไม่รู้ตัว
จากแพร่งทางรางสลัว ต่างก้าวเดิน
เราจากกันแล้วหล่ะ คนรัก
เธอสำเหนียก ฉันตระหนักความห่างเหิน
ไร้ประโยชน์ จะโลดไปอย่าง หลงทางเดิน
ฉันยับเยิน เธอยับยั้ง ปลาสนาการ
เราจากกันแล้วหล่ะ โอ! คนรัก
กรุ่นไอเก่าเป็นเถ้าปลัก ขมขื่น ขาน
แม้อยากกอบวัน,คืน เคยชื่นบาน
หอบได้เพียงใจสามานย์ของฉันเอง
กอบได้เพียงเถ้าเปล่าดายเท่านั้นเอง...
หน้าส่วนตัว
1026
