5 มกราคม 2547 02:30 น.
หาดทรายสีขาวปลาดาวใต้ท้องทะเล
หัวใจนี้เจ็บมาเกินทนช้ำ
สุดระกำกับรักลวงและอ่อนล้า
เจ๊อะกี่ครั้งเจอกี่ทีก็เป็นเช่นทุกครา
หัวใจเจ็บอาบน้ำตามาทุกๆที
ร้องไห้ไปแล้วใครเล่าเขาจะรู้
ทนอดสูแอบกายในช่องมืด
ร้องมันมามากมายเจ็บแล้วก็เกือบตาย
อยากจะลุกขึ้นมาใหม่ให้เธอดู
อยากให้รู้ว่าหัวใจเราจะไม่ร้องไห้อีกต่อไป
21 ธันวาคม 2546 07:56 น.
หาดทรายสีขาวปลาดาวใต้ท้องทะเล
บางครั้งเราเจ็บจนเกินเก็บ
บางครั้งเราบาดเจ็บจนทนไม่ไหว
บางครั้งเราเจ็บช้ำจนหมดใจ
บางครั้งเราไม่เหลือใครเลยสักคน
เธอเคยอยากให้เรารู้ใจกัน
เธอเคยอยากให้เราเห็นใจกัน
เธอเคยอยากให้เราคิดถึงกัน
เธอเคยอยากให้เราฝันถึงกัน
เธอเคยอยากให้เรานั้นรักกัน
เธอเคยอยากเท่านั้นจริงๆ........
อยากตอบแทนทุกสิ่งที่เคยมี
อยากตอบแทนสิ่งดีๆที่เคยให้
อยากตอบแทนแววตาที่ห่วงใย
อยากตอบแทนหัวใจที่ผูกพันธ์
21 ธันวาคม 2546 07:44 น.
หาดทรายสีขาวปลาดาวใต้ท้องทะเล
หัวใจของฉันอาจจะไม่ซึ้ง
หน้าตาของฉันอาจจะไม่รับ
ความรู้สึกของฉันอาจจะไม่ทัน
แต่การกระทำเธอน่าจะรู้ว่าฉันคิดอะไร
ไม่มีความสำคัญที่จะเรียกร้อง
ไม่มีความจำเป็นที่ร้องขอ
ไม่มีความยุติธรรมที่จะต้องรอ
มีแต่ความทารุณที่เธอทำ
กาลเวลาผ่านไปนานแสนนาน
ภาพเธอนั้นจำอยู่ในใจเสมอ
คืนและวันกับวันเก่าที่มีเธอ
ทำไมเพ้ออยากจะลืมเธอไม่ลง
คนเรานั้นน่าจะจำถ้าต้องเจ็บ
ทั้งที่เจ็บและช้ำใจขนาดไหน
รู้ก็รู้จำต้องเจ็บแทบขาดใจ
แต่ทำไมหัวใจเรายังอยากจำ
21 ธันวาคม 2546 07:30 น.
หาดทรายสีขาวปลาดาวใต้ท้องทะเล
เธอคือผู้ชายธรรมดา
คือคนที่มีนัยน์ตาชวนฝัน
คือคนที่ฉันให้ความสำคัญ
เพ้อรำพันคิดถึงตลอดมา...
เธอคือคนในภาพวาด
คือคลื่นซัดซาดไม่รู้จบ
เธอคือคนที่ซัดใจมากระทบ
คือคนที่ฉันพบความจริงใจ
175 cm.เธอคือเธอ เป็นเช่นนี้นะดีแล้ว
ไม่เพริดแพร้วเหมือนใครคนไหน ไหน
เธอคือหนึ่งเพียงหนึ่งคนในดวงใจ
คือสายใยเกี่ยวกันและกัน
19 ธันวาคม 2546 13:27 น.
หาดทรายสีขาวปลาดาวใต้ท้องทะเล
ฝากใจให้เธอดูแล
เพราะฉันยังแคร์เธออยู่เสมอ
กับความรักที่มีให้เธอ
ยังคงนึกถึงเสมอวันใกล้กัน
ไม่ทิ้งอะไรในความรู้สึกไม่นึกถึงสิ่งที่เคยร่วมกันฝัน
อยู่ในใจลึกๆคนเดียวเพียงลำพังกับความฝันที่เลือนลางตลอดไป