ชะตารึเปล่า...ที่ลิขิตเรา

หัวใจอ่อนหวาน

เพราะรัก รึเปล่าที่ทำร้าย

หรือเพราะว่าใคร...ที่เคยเคียงข้าง

มองกลับมาวันนี้ ฉันไม่มีสักคน...ร่วมทาง

เก็บเกี่ยวความอ้างว้างมาเป็นเพื่อนใจ

เพราะชะตารึเปล่า

ที่ลิขิตให้เราต้องมีวันแบบนี้

หรือเพราะฉันเองที่ทำร้ายตัวเองทุกที

บอกลากับความจริงใจดีดี ของใครหลายคน

จนมาเจอกับสิ่งที่คาดหวัง

ทุ่มใจไม่ยั้ง...เพื่อฝันที่มีข้างหน้า

แต่สิ่งที่ได้กลับมีเพียงน้ำตา

กอดความรู้สึกเย็นชาของเธอเป็น เงาใจ

เพราะฉันทำผิด 

หรือเพราะไม่มีสิทธิ์จะคิดรักแต่ต้น

ความรักที่ทายทักใครหลายหลายคน

กลับเลือกที่จะเว้นฉันคนนี้หนึ่งคน ให้เดียวดาย

รัก...ที่ไม่เคยสมหวัง

เป็นเพราะเราทำพัง หรือ ฟ้าไม่เข้าข้าง

 รัก...ที่ใครสักคนมาร่วมทาง

เติมเต็มความอ้างว้างในจิตใจ

................................................................................

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

แต่ไม่ว่ายังไง...ฉันก็คงไม่มีวันนั้น

อยากจะตัดใจ ขอเพียงพอกับปัจจุบัน

เพียงพอกับชีวิตวัน ๆ ที่ผ่านไป