30 มิถุนายน 2550 01:46 น.
หัวใจอ่อนหวาน
อยากจะได้แสงโสมสักสองขวด
เอามาดวดแก้ช้ำอกกลัดหนอง
อยากจะได้ชีวาสมาลิ้มลอง
ทั้งหงษ์ทองสเปรย์เทลงใจ
ดื่มให้ลืมความรักที่แสนเศร้า
อยากจะเอารีเจนซี่มาเขกหัว
เผื่อจะลืมรักเธอที่มืนมัว
เอาโซดาดื่มกลั้วให้สาใจ
เหล้าร้อยhundredก็น่าสน
จะกินจนสิ้นสติให้ลืมหลง
จะฟั่นเฟือนเพราะพิษเหล้าก็เศร้าตรม
แต่พิษรักยิ่งขมกว่าเหล้าเอย
โอ้ เหล้าจ๋า ไหนลองหันมายิ้มหน่อยซิ
30 มิถุนายน 2550 00:51 น.
หัวใจอ่อนหวาน
ไม่อยากให้เธอเหนื่อยที่ต้องมาตามฉัน
ไม่อยากให้เธอรำคาญกันที่ต้องเห็นฉันตลอดเวลา
ไม่อยากให้เธอรักเพราะฉันมันแค่คนธรรมดา
ไม่อยากอยู่ในสายตาเพราะเธอช่างสูงค่ากว่าหัวใจ
ไม่อยากจะยืนเคียงข้างกลัวใครจะเห็น
ไม่อยากให้เธอเป็นตัวตลกสำหรับใคร
ไม่อยากจะยิ้มให้เธอเพราะกลัวจะเผลอใจ
ไม่อยากจะรักเธอเลย...รู้ไหม แต่ใจมันไม่ฟัง
เพราะฉันมันแค่คนเดินดิน
ไม่มีอะไรทั้งสิ้นที่เหมาะสม
ไม่อยากให้ตัวเองเพ้อฝันพกลม
สักวันก็ต้องตรมเพราะเราต้องจากกัน
แค่อยากเก็บช่วงเวลานี้
ได้มีเธอสักทีที่ร่วมฝัน
ช่วงเวลาที่สำคัญในตอนนั้น
เชื่อเถอะ.งว่าคนอย่างฉันจะไม่ลืม
จากกันที่ตรงนี้ เจ็บสิ้นดีกับใจฉัน
กัดฟันทนอดกลั้น ยิ้มหยันหยันกับตัวเอง
เหนื่อยนะคะ ที่ต้องตัดใจทั้งที่รักใครคนนั้นมากมาย
29 มิถุนายน 2550 00:48 น.
หัวใจอ่อนหวาน
ฉันทำไม่ได้หรอกนะ กับการที่จะลืมรักเธอ
กับสิ่งที่เคยพร่ำเพ้อ แม้มันจะห่างหาย
ยากนะ หากจะให้ลืมรักเธอจนหมดใจ
เพราะเธอเป็นใคร..ใครที่ใจอยากจำ
รักเธอเพราะวันดีดีที่ผันผ่าน
อ่อนหวานเพราะเธอช่วยเติมฝัน
รักนะแม้ว่าเธอคงไม่อยากได้ยินมัน
คิดถึงกันในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เหงาใจ
เธอบอกให้ลืมความหลังที่ผันผ่าน
ลืมสิ่งที่มีในวันวานให้จางหาย
ความฝันที่เคยมีกันมิเสื่อมคลาย
ง่ายง่ายเลยใช่ไหม....ที่เธอทำ
กับฉัน..มันไม่ใช่ ยิ่งผ่านไปยิ่งไหวหวั่น
เธอให้ลืมรักกัน ไม่ใช่ฉัน...ที่จะทำ
29 มิถุนายน 2550 00:29 น.
หัวใจอ่อนหวาน
ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้
วันที่ความรู้สึกดีดีเปลี่ยนผัน
คบกันฉันเพื่อน...นานวัน
กลับกันผูกฝันพันใจ
เพราะเธอเสมอที่แสนดี
ทำให้ฉันมีรอยยิ้มสดใส
จนเกี่ยวเอารักจากใจ
มอบให้เธอไป....ไม่รู้ตัว
อยากอยู่อยากใกล้อยากชิด
ใจคิดอยากอยู่คู่ฝัน
แต่เธอซึ่งใจผูกพัน
กลับไร้ซุ่งฉัน...ในใจ
เศร้านัก...รักนี้
เหนื่อยกว่ารักที่ครั้งไหนไหน
เพราะเธอที่ใกล้แต่เหมือนไกล
แม้รักเท่าไร......แต่คงต้องทำใจ
เพราะเราเป็นเพื่อนกัน