2 ธันวาคม 2550 16:04 น.
หัวใจอ่อนหวาน
how do i breath
ฉันจะหายใจได้ยังไง
coz you're my life.
เมื่อเธอเดินจากไป
ก็ไม่มีอะไรให้จดจำ
when you didn't here by my side.
หัวใจก็สลายไม่เหลือเค้า
ความรักดีดีระหว่างเรา
you walk out with my heart.
pray... for you're come back.
ต่อให้ฉันต้องแลกกับสิ่งไหน
แค่มีเธอชีวิตฉันก็สุขใจ
please,come back to my life again.
อย่าปล่อยให้ระหว่างเราเป็นแบบนี้
ความรู้สึกที่ดีดีหายไปไหน
รักเธอนะรักตลอดมา..และตลอดไป
กลับมาเถอะนะได้ไหม..หัวใจมันเรียกหาเธอ
29 พฤศจิกายน 2550 23:26 น.
หัวใจอ่อนหวาน
เหนื่อย..ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร
หรือฉันดิ้นรนมากเกินไปที่จะหาเธอคนนั้น
คนที่เห็น...คนที่รัก...คนที่เคยมีกัน
คนที่แม้คืนวันผ่านไปไม่ลืมเลือน
รัก...เพราะรักฉันจึงเจ็บ
หัวใจที่มีรอยเย็บถูกตอกย้ำซ้ำเล่า
ไม่รู้ว่าทำไม...ถึงต้องเป็นเรา
ที่ต้องเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า..อย่างไม่ลบเลือน
ร้าว....จนไม่อยากจะทำอะไร
มองไปทางไหนก็เจอแต่เรื่องเหล่านั้น
รัก..รักที่เคยมีกันและกัน
แต่กลับกลายเป็นเพียงฝัน..และความเดียวดาย
ท้อ...ต้องรออีกนานแค่ไหน
เมื่อความรักที่ยังมีให้ไม่ห่างหาย
อยากลืมเสมอ....แต่ไม่เคยทำได้อย่างใจ
บอกหน่อยสิต้องทำไง...กับใจที่รักเธอไม่คลายจริง ๆ
13 พฤศจิกายน 2550 00:38 น.
หัวใจอ่อนหวาน
บอกตัวเองว่าให้ตัดใจ
แต่พอเธอยิ้มให้ก็เอนไหวไปทุกครั้ง
รอยยิ้มเรื่อยเปื่อยไม่มีอะไรจริงจัง
กลับสร้างความหวังให้ฉันมากมาย
บอกตัวเองว่าให้หนีหน้า
หลีกเลี่ยงการพูดจาแล้วลาหาย
แต่พอไม่ได้พบหัวใจก็วุ่นวาย
จนต้องตะเกียกตะกายไปหาเธอ
แค่ได้เห็นรอยยิ้มได้พูดคุย
หัวใจชุ่ย ๆ ก็เริงร่า
เพียงสักพักก็เจ็บหนักกลับมา
ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอมี "ใคร"
10 พฤศจิกายน 2550 01:25 น.
หัวใจอ่อนหวาน
ทำไมถึงยังอยากรู้
เหตุผลที่ฉันหายหน้า
หลีกเลี่ยงการพบปะเจรจา
ทำเหมือนเราคลาดคลากันทุกทีไป
แม้ทุกทีที่เจอหน้า
ฉันจะทำเป็นว่าไม่เห็น..ใช่ไหม
เธอกำลังจะทัก..ฉันก็มองผ่านเลยไป
จนเธอต้องเก้อ..คงคิดในใจอะไรกันเนี่ย
รู้มั้ย..ทำไมฉันต้องทำแบบนั้น
ไม่เหลียวมองกัน...ฉันนั้นก็เจ็บรู้ไหม
เพราะว่าเป็นเธอ...จึงต้องทำตรงข้ามใจ
เพราะกลัวว่าสุดท้าย...จะห้ามใจไม่ไหว วิ่งไปหาเธอ
ตั้งแต่บอกรักเธอไป
ในหัวใจฉันก็ไหวหวั่น
กลัวคำว่ารักที่ส่งไป..เธอจะไม่รับมัน
กลัวว่าเมื่อเจอหน้ากัน..เธอจะผลักไสฉันให้ไกลตา
7 พฤศจิกายน 2550 20:19 น.
หัวใจอ่อนหวาน
ไม่อยากจะยอมรับว่าคิดถึง
คงเพราะมันเป็นความลึกซึ้งที่เธอไม่อยากได้
ไม่อยากยอมรับว่าเธอเห็นฉันเป็นคนไกล
คงเพราะหัวใจมันอ่อนไหว..เกินต้านทาน
ไม่อยากจะคิดว่าเธออยู่ที่ไหน
กำลังมีความสุขกับใคร..ที่ไม่ใช่ฉัน
ไม่อยากจะรับรู้ว่าเธอไม่เคยคิดเหมือนกัน
ท้อแท้กับความจริง ต่างจากฝัน..ที่มันสะท้อนใจ
บอกฉันหน่อยสิ ว่าต้องทำยังไง
มีวิธีอื่นไหม..ที่จะลืมเธอได้
ตัดใจไม่คิดถึงเธอ....แต่ก็ยังแอบคิดอยู่ร่ำไป
อ่อนล้าเหลือเกินหัวใจ..ความรักเธอช่างแสนไกล
ไกลจริงจริง
หน้าส่วนตัว
1411
